Wikipedia

Marko Marin

niemiecki piłkarz

Marko Marin (ur. 13 marca 1989 w Bosanskiej Gradišce) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika w saudyjskim zespole Al-Ahli Dżudda.

Marko Marin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1989
Bosanska Gradiška

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Al-Ahli Dżudda

Numer w klubie

17

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2006 Borussia Mönchengladbach
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2007 Borussia Mönchengladbach II 16 (3)
2007–2009 Borussia Mönchengladbach 68 (8)
2009–2012 Werder Brema 87 (8)
2012–2016 Chelsea 6 (1)
2013–2014 → Sevilla FC (wyp.) 18 (0)
2014–2015 → ACF Fiorentina (wyp.) 0 (0)
2015 → RSC Anderlecht (wyp.) 6 (0)
2015–2016 → Trabzonspor (wyp.) 24 (2)
2016–2018 Olympiakos SFP 37 (11)
2018–2019 Crvena zvezda 34 (9)
2020– Al-Ahli Dżudda 0 (0)
W sumie: 296 (42)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2005  Niemcy U-16 9 (0)
2005–2006  Niemcy U-17 16 (5)
2006–2007  Niemcy U-18 4 (2)
2007–2009  Niemcy U-21 12 (1)
2008–2010  Niemcy 16 (1)
W sumie: 57 (9)
  1. ↑ Aktualne na: 13 września 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 13 września 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata
brąz Południowa Afryka 2010
Mistrzostwa Europy do lat 21
złoto Szwecja 2009
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera klubowa edytuj

Urodził się w Jugosławii, w 1991 wraz z rodziną przyjechał do Niemiec[1]. W 2005 przeszedł z Eintrachtu Frankfurt do Borussii Mönchengladbach[2]. W sezonie 2006/2007 był zawodnikiem jej drugiej drużyny – wystąpił w 16 meczach Regionalligi i strzelił w nich trzy gole. 31 marca 2007 w barwach pierwszego zespołu zadebiutował w Bundeslidze w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Eintrachtem Frankfurt, w którym zaliczył asystę przy bramce zdobytej przez Federico Insúę[3]. W latach 2007–2009 był podstawowym graczem swojego klubu – początkowo w II lidze, następnie w najwyższej klasie rozgrywkowej. Pierwsze dwa gole strzelił w niej 18 listopada 2008 w pojedynku z Arminią Bielefeld, zapewniając swojej drużynie zwycięstwo 2:0[4].

W czerwcu 2009 został zawodnikiem Werderu Brema. W nowym zespole szybko wywalczył miejsce w podstawowym składzie. W sezonie 2009/2010 wraz ze swoją drużyną uczestniczył w rozgrywkach Ligi Europy – strzelił w niej gole w meczu grupowym z CD Nacional (4:1)[5] i rewanżowym spotkaniu 1/8 finału z Valencią (4:4)[6]. Ponadto w 2010 roku dotarł z Werderem do finału pucharu Niemiec, w którym klub z Bremy przegrał 0:4 z Bayernem Monachium, a on zmienił w drugiej połowie Philippa Bargfredea[7]. W kolejnych rozgrywkach występował w Lidze Mistrzów – zagrał w sześciu pojedynkach grupowych i zdobył bramkę w meczu z Tottenhamem, przyczyniając się do remisu 2:2[8]. W sezonie 2011/2012 zmagał się z kontuzją[1], która spowodowała, że opuścił część meczów.

28 kwietnia 2012 podpisał pięcioletni kontrakt z Chelsea[1]. Pod koniec czerwca 2013 roku udał się na roczne wypożyczenie do hiszpańskiej Sevilli[9][10][11]. 20 stycznia 2015 został wypożyczony do Anderlechtu[12]. Pobyt w Belgii trwał zaledwie pół roku i przed rozpoczęciem sezonu 2015/2016 pomocnik udał się na kolejne wypożyczenie, tym razem do tureckiego Trabzonsporu[13].

23 sierpnia 2016 roku zdecydował się definitywnie odejść z Chelsea, a jego nowym klubem został Olympiakos SFP[14]. W pierwszym sezonie w Grecji zdobył ze swoją drużyną mistrzostwo kraju, natomiast w kolejnym zakończyli sezon na 3. miejscu w wyniku czego nie zakwalifikowali się do Ligi Mistrzów. W klubie przeprowadzono duże zmiany, a sam zawodnik 31 sierpnia 2018 roku został piłkarzem Crveny zvezdy, która wywalczyła awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA[15].

5 stycznia 2020 roku saudyjski zespół Al-Ahli Dżudda poinformował o pozyskaniu Marko Martina do swojego zespołu[16].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Niemiec do lat 21 zadebiutował 21 sierpnia 2007 roku w zremisowanym 2:2 meczu z Irlandią, w którym w drugiej połowie zmienił Sebastiana Boenischa[17]. 16 listopada strzelił w niej jedynego gola – zdobył bramkę w spotkaniu z Islandią do lat 21, przyczyniając się do zwycięstwa 3:0[18]. W 2009 roku wraz z kadrą zdobył mistrzostwo Europy U-21 – w turnieju rozegranym w Szwecji wystąpił w czterech pojedynkach (m.in. w półfinałowym meczu z Włochami do lat 21[19]), jednak nie zagrał w wygranym 4:0 finale z Anglią do lat 21[20].

W maju 2008 został powołany przez selekcjonera Joachima Löwa do szerokiej kadry Niemiec na mistrzostwa Europy w Austrii i Szwajcarii, jednak ostatecznie na turniej nie pojechał[21]. W reprezentacji zadebiutował 27 maja 2008 w towarzyskim meczu z Białorusią (2:2), w którym na początku drugiej połowy zmienił Bastiana Schweinsteigera[22]. Pierwszego gola strzelił 20 sierpnia w spotkaniu z Belgią, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0[23]. W 2010 uczestniczył w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki, w których Niemcy zajęli trzecie miejsce, lecz on pełnił jedynie rolę rezerwowego – zagrał w końcówkach pojedynków grupowych z Australią (4:0) i Serbią (0:1)[24].

Sukcesy edytuj

Indywidualne edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Otrzymał srebrny medal Fritza Waltera w kategorii wiekowej do lat 17.
  2. ↑ Otrzymał złoty medal Fritza Waltera w kategorii wiekowej do lat 18.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Marko Marin to join Chelsea from Werder Bremen. bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-21]. (ang.).
  2. ↑ Marko Marin. uefa.com. [dostęp 2012-05-21]. (ang.).
  3. ↑ Knapp 20 spannende Minuten. fussballdaten.de. [dostęp 2012-05-22]. (niem.).
  4. ↑ Mit Glück und Marin. fussballdaten.de. [dostęp 2012-05-22]. (niem.).
  5. ↑ Zweite Reihe überzeugte. fussballdaten.de. [dostęp 2012-05-22]. (niem.).
  6. ↑ Spektakel ohne Happy End. fussballdaten.de. [dostęp 2012-05-22]. (niem.).
  7. ↑ Bayern: Zwei von drei Zielen erreicht. fussballdaten.de. [dostęp 2012-05-22]. (niem.).
  8. ↑ Werder Bremen 2 - 2 Tottenham. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-22]. (ang.).
  9. ↑ Marin loan agreed. chelseafc.com, 2013-06-28. [dostęp 2013-06-28]. (ang.).
  10. ↑ Transfer news: Marko Marin seals loan switch from Chelsea to Sevilla. skysports.com, 2013-06-28. [dostęp 2013-06-28]. (ang.).
  11. ↑ Striker Marko Marin leaves the Blues for a year-long loan deal at Sevilla. guardian.co.uk, 2013-06-28. [dostęp 2013-06-28]. (ang.).
  12. ↑ Marin wypożyczony do Anderlechtu. anglia.goal.pl. [dostęp 2014-01-20]. (pol.).
  13. ↑ Chelsea’s Marin loaned to Trabzonspor. Four Four Two, 2015-08-25.
  14. ↑ Oficjalnie Marko Marin w Olympiakosie. Chelsea Live, 2016-08-23.
  15. ↑ OFICJALNIE: OFENSYWA CRVENEJ ZVEZDY! TRZY DUŻE WZMOCNIENIA NA ZAKOŃCZENIE OKNA. Transfery.info.
  16. ↑ +++ Fußball-Transferticker +++: Ex-Nationalspieler Marin wechselt nach Saudi-Arabien, „Spiegel Online”, 5 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-05].
  17. ↑ Germany - Ireland 2:2 (1:1). dfb.de. [dostęp 2012-05-21]. (ang.).
  18. ↑ Germany - Iceland 3:0 (1:0). dfb.de. [dostęp 2012-05-21]. (ang.).
  19. ↑ Clinical Germany set up final rematch. uefa.com. [dostęp 2012-05-21]. (ang.).
  20. ↑ Germany claim first Under-21 crown. uefa.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-13)]. (ang.).
  21. ↑ Marin left out of Germany squad. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-21]. (ang.).
  22. ↑ Deutschland - Weißrussland 2:2 (2:0). dfb.de. [dostęp 2012-05-21]. (niem.).
  23. ↑ Deutschland - Belgien 2:0 (0:0). dfb.de. [dostęp 2012-05-21]. (niem.).
  24. ↑ Marko MARIN. fifa.com. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marko_Marin&oldid=71815267”