Matthias de l’Obel

Matthias de l’ObelMathias de Lobel lub Matthaeus Lobelius (ur. 1538 w Lille, zm. 3 marca 1616 Highgate w Londynie) – flamandzki lekarz i botanik. Jest uznawany za pierwszego botanika, który podszedł do klasyfikacji roślin zgodnie z ich naturalnym pokrewieństwem, a nie ich zastosowaniami medycznymi.

L’Obel studiował medycynę w Leuven, a następnie pod kierunkiem Wilhelma Rondeleta w Montpellier[1]. W latach 1571–1581 prowadził praktykę lekarską w Anvers, a następnie w Delfcie, gdzie był lekarzem nadwornym księcia Wilhelma I Orańskiego. W 1584 r. opuścił Holandię, uciekając przed wojną domową. Udał się do Anglii, gdzie pozostał już do śmierci. Był tam m.in. lekarzem Jakuba I Stuarta.

Był autorem wydanej w 1591 fundamentalnej publikacji Icones stirpium, seu, Plantarum tam exoticarum, quam indigenarum: in gratiam rei herbariae studiosorum in duas partes digestae: cum septem linguarum indicibus, ad diuersarum nationum vsum[2] („Obrazy roślin, zarówno egzotyczne i rodzime, dla studentów botaniki, ułożone w dwóch częściach: z indeksami w siedmiu językach na użytek różnych narodowości”) i jest uznawany za pierwszego botanika, który podszedł do klasyfikacji roślin zgodnie z ich naturalnym pokrewieństwem, a nie ich zastosowaniami medycznymi.

Rodzaj roślin lobelia i takson lobeliowe nazwano na jego cześć. Od jego nazwiska pochodzi również nazwa gatunkowa ciemiężycy zielonej (Veratrum lobelianum Bernh)[3].

Standardowy skrót autora Lobel służy do wskazania tej osoby jako autora, gdy powołuje się nazwę botaniczną[4].

Wybrane publikacje edytuj

Przypisy edytuj

  1. Anne Kling, Matthias de L’Obel – Cincinnati History library and Archives [online], library.cincymuseum.org [dostęp 2017-02-02] (ang.).
  2. Biodiversity Heritage Library: Icones stirpium, seu, Plantarum tam exoticarum, quam indigenarum. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
  3. Dominika Kustosz: Strzemieszyca, w: „Tatry” nr 4 (50), jesień 2014, s. 52–53.
  4. Author Details Lobel, Mathias de (1538-1616). The International Plant Names Index, 2015-04-23. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj