Mauricio Macri
Mauricio Macri (ur. 8 lutego 1959 w Tandil) − argentyński polityk, przedsiębiorca i działacz sportowy, prezes CA Boca Juniors w latach 1995−2007, burmistrz Buenos Aires od 10 grudnia 2007 do 10 grudnia 2015, prezydent Argentyny od 10 grudnia 2015 do 10 grudnia 2019 roku.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Prezydent Republiki Argentyńskiej | |
| Okres |
od 10 grudnia 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Wiceprezydent | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Burmistrz Buenos Aires | |
| Okres |
od 10 grudnia 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
        
| |
Edukacja i kariera zawodowa edytuj
Mauricio Macri urodził się w 1959 w Tandil w prowincji Buenos Aires w jednej z najbogatszych rodzin w kraju. Ukończył inżynierię lądową na Pontificia Universidad Católica Argentina w Buenos Aires. Następnie studiował na Columbia Business School w Nowym Jorku oraz na Wharton Business School[1].
Pracę zawodową rozpoczął jako analityk w firmie budowlanej Siceco Americana S.A.. W 1984 pracował w Departamencie Kredytowym Citibanku w Buenos Aires. W tym samym roku zaczął pracę w firmie budowlanej SOCMA należącej do jego rodzinnej spółki Grupo Macri. W 1985 został je sekretarzem generalnym. W latach 1986-1992 pełnił funkcję wiceprezesa, a następnie prezesa firmy Sideco. W 1992 został wicedyrektorem firmy Sevel, zajmującej się produkcją samochodów, a dwa lata później stanął na jej czele[2].
W 1995 został prezesem klubu piłkarskiego CA Boca Juniors. W 1999 oraz w 2003 był powtórnie wybierany na to stanowisko[2], które zajmował do 2007 roku[3].
Kariera polityczna edytuj
Na scenie politycznej zaistniał w 2003, kiedy utworzył centroprawicową partię Compromiso para el Cambio. Pod jej szyldem w tym samym roku wziął udział w wyborach na burmistrza Buenos Aires. Uzyskał zwycięstwo w pierwszej turze głosowania, jednak w drugiej zdobył 47% głosów i przegrał z kandydatem lewicy Aníbalem Ibarrą[1][2].
W 2005 jego partia weszła w skład koalicji Propuesta Republicana (Propozycja Republikańska). Z jej ramienia uzyskał mandat w Izbie Deputowanych w wyborach parlamentarnych w październiku 2005 roku[1].
W lutym 2007 ogłosił zamiar startu w kolejnych wyborach lokalnych na urząd burmistrza stolicy. W pierwszej turze głosowania z 2 czerwca 2007, zwyciężył z wynikiem 45,6% głosów[4]. W drugiej turze z 24 czerwca 2007, pokonał swojego rywala Daniela Filmusa, zdobywając 60,96% głosów[1][5]. Urząd burmistrza miasta (Jefe de Gobierno de la Ciudad de Buenos Aires) objął 10 grudnia 2007 na okres 4-letniej kadencji.
Wybory prezydenckie edytuj
W 2015 zdecydował się startować w wyborach prezydenckich w Argentynie. W I turze, która odbyła się 25 października 2015, zdobył 34,15% przechodząc do II tury razem z Danielem Scioli byłym wiceprezydentem Argentyny, który zdobył 37,08%, popieranym przez odchodzącą prezydent Cristiną Fernández de Kirchner[6]. W wyniku pierwszej w historii drugiej tury wyborów z 22 listopada 2015 został wybrany na urząd prezydenta Argentyny uzyskując 51,44% głosów ważnych (12 903 301 głosów), pokonując w głosowaniu Daniela Scioli, kandydata popieranego przez ustępującą prezydent Argentyny[7].
Prezydentura (2015-2019) edytuj
Urząd prezydenta objął oficjalnie 10 grudnia 2015 roku[8][9]. Na jego inauguracji nie uczestniczyła ustępująca prezydent, gdyż jego zwycięstwo określiła jako „zamach stanu”[10][11]. Po uroczystym zaprzysiężeniu, spotkał się z prezydentami państw Ameryki Południowej: Dilmą Rousseff z Brazylii, Michelle Bachelet z Chile, Evo Moralesem Ayma z Boliwii, Horacio Cartesem z Paragwaju, Juanem Manuelem Santosem z Kolumbii, Rafaelem Correą z Ekwadoru oraz z byłym królem Hiszpanii Janem Karolem[12].
W wyborach prezydenckich w których ubiegał się o reelekcję poniósł porażkę już w pierwszej turze ze swoim rywalem Alberto Fernándezem[13]. Urząd prezydenta Argentyny zakończył 10 grudnia 2019 roku[14]. W drugiej turze wyborów w 2023 roku poparł Javiera Milei[15].
Brydż edytuj
Macri gra w brydża, reprezentował argentyńską drużynę narodową w 45 Mistrzostwach Świata w Brydżu 2022[16].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Andrew Stevens, Mauricio Macri, Mayor of Buenos Aires [online], City Mayors, 3 listopada 2008 [dostęp 2009-10-20] (ang.).
- ↑ a b c Curriculum Vitae [online] [dostęp 2009-10-20] (hiszp.).
- ↑ Presidentes de la Institución [online], Agrupacion Neuvo Boca [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-23] (hiszp.).
- ↑ Eliana Raszewski, Bill Faries, Macri Expects Run-Off Election Win After First Round Victory [online], Bloomberg.com, 4 czerwca 2007 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-30] (ang.).
- ↑ Martín Rodríguez Yebra, Doble caída de Kirchner: en la Capital ganó Macri y en Tierra del Fuego, ARI [online], La Nacion, 25 czerwca 2007 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-04] (hiszp.).
- ↑ El escrutinio definitivo confirmó el ballotage y estiró la diferencia entre Daniel Scioli y Mauricio Macri [online], infobae.com, 3 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-11-05] (hiszp.).
- ↑ Macri wins historic presidential runoff [online], Buenos Aires Herald.com, 22 listopada 2015 [dostęp 2015-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).
- ↑ Mauricio Macri nowym prezydentem Argentyny. Pozbawił władzy rodzinę Kirchnerów [online], Wyborcza.pl, 23 lipca 2015 [dostęp 2015-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23].
- ↑ Mauricio Macri ya es el presidente de la Nación y se dirige a la Casa Rosada [online], La Nacion, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] (hiszp.).
- ↑ Daniel Cancel, Charlie Devereux, Argentina Presidential Feud Turns Handover Ceremony Into a Farce [online], Bloomberg, 9 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-10] (ang.).
- ↑ Skandal w czasie zaprzysiężenia prezydenta. Jego poprzedniczka odmówiła udziału [online], tvn24.pl, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10].
- ↑ Tras asumir la presidencia, Macri se reúne con las delegaciones extranjeras en el Palacio San Martín [online], La Nacion, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] (hiszp.).
- ↑ Radość i śpiewy na ulicach. Argentyna wybrała nowego prezydenta [online], tvn24.pl, 28 października 2019 [dostęp 2019-10-28].
- ↑ Veronica Smink, Asunción de Alberto Fernández: por qué es histórica la transición entre Mauricio Macri y el nuevo presidente de Argentina [online], BBC News, 10 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-10] (hiszp.).
- ↑ The unlikely alliance that could shape Argentina’s radical new leadership [online], www.ft.com [dostęp 2024-02-05].
- ↑ SkinTalks: Bridging Beauty and Wellness [online], newswep.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).