Wikipedia

Mech (zespół muzyczny)

polski zespół muzyczny

Mech – polski zespół muzyczny, wykonujący obecnie muzykę z pogranicza hard rocka i heavy metalu[1].

Mech
Ilustracja
Mech podczas koncertu w klubie Fonobar (2013)
Inne nazwy

WHB United

Rok założenia

1977

Pochodzenie

Warszawa  Polska

Gatunek

hard rock, heavy metal[1], rock symfoniczny, rock progresywny, rock

Aktywność

1974-1986, od 2004

Wydawnictwo

Pronit, Polton, Agencja Artystyczna MTJ, Metal Mind Productions, GAD Records

Powiązania

Armagedon

Współpracownicy
Filip Holszański, Tomasz Stańko, Tomasz Szukalski
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia zespołu edytuj

 
Maciej Januszko

Oficjalnie Mech (pierwotnie jako Zjednoczone Siły Natury „Mech”) powstał w 1977 roku w Warszawie z inicjatywy Macieja Januszki i Roberta Milewskiego, którzy poznali się na początku lat 70., będąc uczniami VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie[2]. Lecz tak naprawdę początki działalności zespołu sięgają roku 1974 i wówczas do grona założycieli Mechu należałoby dodać kolejnego ucznia LO im. T. Reytana – Janusza Łakomca, który wraz z Januszką (w tym czasie obydwaj byli już studentami) dał mu początek, a do których we wrześniu 1974 r. dołączył Milewski[2]. Do 1977 roku zespół Mech, początkowo używający nazwy WHB United – związany był z klubem Politechniki Warszawskiej – „Mechanik” (od którego wziął swoją nazwę), w latach 1977–1979 – z klubem Hybrydy, a od 1979 – z klubem Riviera-Remont[2]. W listopadzie 1975 roku grupa wzięła udział w Mokotowskiej Młodzieżowej Jesieni Muzycznej, gdzie zdobyła główną nagrodę i wystąpiła podczas rozdania nagród w warszawskim Teatrze Rozmaitości[2]. Początkowo zespół działał w składzie: Maciej Januszko – śpiew, gitara; Robert Milewski vel Millord – śpiew, instrumenty klawiszowe; Janusz Łakomiec – gitara; Krzysztof Fijałkowski – gitara basowa; Adam Lewandowski – perkusja (później m.in. Air Condition)[2].

Debiut Mechu na dużej scenie miał miejsce w 1979 roku, podczas Pop Session w Sopocie i zakończył się sukcesem[2]. Był to przełom, dzięki któremu kwintet zaistniał w świadomości słuchaczy, jak również organizatorów imprez muzycznych[2]. Od tego momentu formacja regularnie koncertowała na najważniejszych imprezach rockowych w kraju, takich jak m.in.: Rock w Roku Dziecka (1979)[3], Międzynarodowa Wiosna Estradowa w Poznaniu (1980), Festiwal Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie (1980), kolejna edycja festiwalu Pop Session (1980)[2], czy Rock na Wyspie we Wrocławiu (1981)[3]. W sierpniu 1980 roku z nową sekcją rytmiczną, którą tworzyli: Andrzej Nowicki – gitara basowa (w zespole 1979-04.1981; później Perfect) i Janusz Domański – perkusja (w zespole 07.1979-02.1981; później ZOO[4]), zespół zarejestrował swojego pierwszego singla dla Tonpressu na którym znalazły się kompozycje Ogród snów i Romantic Blues, a także sesję nagraniową w Programie III P. R., w wyniku której powstał ok. 40-minutowy materiał[2], który został wydany na płycie dopiero w 2016 roku – nakładem wytwórni GAD Records[2][5]. Mech grał wówczas muzykę, którą można sklasyfikować jako rock symfoniczny, zaś sztandarowym utworem formacji w tym okresie była kompozycja pt. Atlantis Suite[2]. W pierwszych dniach stycznia następnego roku został nagrany drugi singiel formacji, zawierający utwory Królewski Poker / TV Super Star (Tonpress, 1981)[2].

Również w styczniu 1981 roku, muzycy z gościnnym udziałem czołowego polskiego trębacza jazzowego Tomasza Stańki, zrealizowali program telewizyjny pt. Atlantis Suite, gdzie zaprezentowali utwory: Atlantis Suite, Romantic Blues, Przemiana materii i TV Super Star[2]. W lutym 1981 r. w Teatrze Małym w Warszawie z ponownym udziałem Stańki, zespół zaprezentował spektakl pt. Podróże Guliwera, gdzie jako pierwszy krajowy wykonawca wykorzystał w nim lasery i kompletną kwadrofoniczną aparaturę nagłaśniającą[2]. Widowisko sfilmowano i wyemitowano w Telewizji Polskiej[2]. Od lutego 1981 roku w skład grupy wchodzili: Januszko (od tego momentu zaczął grać na basie)[5], Łakomiec, Milewski i Andrzej Dylewski – perkusja, instrumenty perkusyjne[2]. W tym składzie Mech nagrał premierowe kompozycje na swój trzeci singiel Kaskader / Tir (PolJazz, 1982)[6], a także dwa longplaye: Bluffmania (Pronit; nagrano: czerwiec-lipiec 1982) i Tasmania (Polton; nagrano: grudzień 1982-styczeń 1983) – obydwa ukazały się w roku 1983[2].

W lutym 1982 roku Mech wystąpił razem z Kombi i Exodusem na prestiżowym koncercie w Sali Kongresowej[2]. Czasy oraz sytuacja w kraju zmieniały się – stan wojenny i boom rockowy w Polsce, wymusiły zmianę stylu formacji, która odeszła od grania rocka progresywnego, podążając teraz w kierunku cięższej i łatwiejszej w odbiorze muzyki rockowej[2]. Skrócono także nazwę zespołu do jednego, podstawowego wyrażenia „Mech”[2]. Z nowym materiałem, w efektownej oprawie świetlnej i pirotechnicznej, zespół zaprezentował się jako gwiazda na festiwalu jarocińskim w roku 1983[2]. W 1984 roku zaś, pojawił się w filmie Pawła Karpińskiego pt. To tylko rock, wykonując utwór Brudna muzyka[2]. Mech nadal sporo koncertował – jednym ze stałych miejsc jego występów był Berlin Zachodni[2]. W tym samym roku odszedł jeden z liderów grupy – Robert Milewski, zaś do Januszki i Łakomca dołączyli – gitarzysta Marcin „Samba” Otrębski i perkusista Wiesław Gola[2]. W 1985 roku Mech przekazał do prezentacji radiowej utwór pt. Samosierra, który miał być zapowiedzią nowego albumu zatytułowanego Mechmania[2].

Zespół zawiesił działalność w 1986 roku[2], przekształcając się w grupę akompaniującą Jackowi Skubikowskiemu[7]. W tym charakterze wziął udział w kolejnych nagraniach studyjnych, telewizyjnych i koncertach artysty[7]. Do swojej nazwy powrócił w roku 2004, kiedy to reaktywował się z inicjatywy Jurka Owsiaka i Janusza „Kosy” Kosińskiego. Zespół wystąpił na festiwalu Przystanek Woodstock, a także nagrał ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej Painkiller. W nowym składzie oprócz Macieja Januszki (śpiew), znaleźli się: Piotr „Dziki” Chancewicz – gitary (ex Syndia, Agency, BO-Session, Dogbite); Krzysztof Najman – gitara basowa (ex Closterkeller, Tadeusz Nalepa, John Porter Band, Virgin); Piotr „Posejdon” Pawłowski – perkusja (ex Closterkeller, John Porter Band, Virgin).

Jesienią 2005 ukazała się pierwsza po reaktywacji płyta, na której usłyszeć można kilka starych utworów w nowych aranżacjach oraz nowe, utrzymane w konwencji hard i heavy rocka. Na płycie znalazły się także teledyski do utworów „Painkiller” i „Nie widzieć nic”.

Mech koncertował na największych festiwalach i wydarzeniach kulturalnych w kraju, jak: Przystanek Woodstock, Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Warszawie, Hunterfest, Metal Hammer Festival, oraz u boku takich wykonawców jak Korn, Black Label Society, Soulfly czy Heaven and Hell. 5 listopada 2008 grupa wystąpiła u boku grupy Uriah Heep[8]. 10 sierpnia 2011 zespół m.in. wraz z Judas Priest wziął udział w kolejnym Metal Hammer Festival.

W latach 2012–2014 grupa wydała kolejno trzy albumy: ZWO (album studyjny z premierowymi kompozycjami i nową wersją utworu „Popłoch”)[9][10], Mechmania (album koncertowy DVD)[11] i kompilację X podsumowującą 10 lat działalności zespołu po reaktywacji. Na albumie kompilacyjnym znalazł się również nowy utwór pt. „To on, to on, to on”[12][13].

W 2016 ukazała się płyta z archiwalnymi nagraniami z pierwszego okresu działalności grupy pt. Zjednoczone Siły Natury Mech[5][14].

W 2019 miała miejsce premiera reedycji drugiej płyty zespołu – Tasmania. Płyta po raz pierwszy ukazała się na nośniku CD i została wzbogacona o utwór „Samosierra” (nagrany w 1984 roku) i kilka na nowo zmiksowanych piosenek z podstawowej wersji albumu[15].

Choć zespół nigdy nie ogłosił zawieszenia ani zakończenia swojej działalności, obecnie nie koncertuje, ani nie wydaje nowych albumów.

Muzycy edytuj

 
Piotr „Dziki” Chancewicz

Skład zespołu edytuj

Byli członkowie edytuj

Dyskografia edytuj

 
Tomasz „Sooloo” Solnica
 
Paweł „Rekin” Jurkowski
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
POL
Bluffmania
  • Data: 1983
  • Wydawca: Pronit
 –
Tasmania
  • Data: 1983
  • Wydawca: Polton
 –
Mech
  • Data: 26 września 2005[16]
  • Wydawca: Metal Mind Productions
 –
ZWO
  • Data: 6 lutego 2012[17]
  • Wydawca: Metal Mind Productions
 42[18]
„–” album nie był notowany.
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu
Portret
  • Data: 1998
  • Wydawca: Karolex
The Best – Królewski poker
  • Data: 14 marca 2005[19]
  • Wydawca: Agencja Artystyczna MTJ
X
  • Data: 1 grudnia 2014
  • Wydawca: Metal Mind Productions
Zjednoczone Siły Natury Mech
  • Data: 26 lutego 2016[14]
  • Wydawca: GAD Records
Single
Tytuł Rok
Ogród Snów / Romantic Blues 1980
Królewski Poker / TV Super Star 1981
Kaskader / Tir 1982
Notowane utwory
Tytuł Rok Pozycja na liście Albumu
LP3
[20]
„Czy to możliwe” 1983 5 Bluffmania
„Tasmania” 30 Tasmania
„Suahili” 16
„Samosierra” 1984 35 –

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Mech (Encyclopaedia Metallum) [online], Encyclopaedia Metallum [dostęp 2018-07-14], Cytat: Genre: Rock (early), Heavy Metal (later) (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Janusz Groth, Robert Milewski: Biografia grupy Mech. mlwz.pl, 2008-02-14. [dostęp 2021-12-29]. (pol.).
  3. ↑ a b Ryszard Wolański: Mech. bibliotekapiosenki.pl, 2019-07-23. [dostęp 2022-01-06]. (pol.).
  4. ↑ Grupa ZOO. nostalgia.pl. [dostęp 2021-12-29]. (pol.).
  5. ↑ a b c „Zjednoczone siły natury” – brakujące ogniwo w dyskografii zespołu Mech. polskieradio.pl. [dostęp 2016-04-09]. (pol.).
  6. ↑ Jacek Żyliński: Mech – Kaskader. kppg.waw.pl. [dostęp 2021-12-31]. (pol.).
  7. ↑ a b Wywiad-rzeka z Maciejem Januszką, frontmanem legendarnego Mech [online], Death Magnetic, 10 czerwca 2012 [dostęp 2021-03-04] (pol.).
  8. ↑ Mech supportem Uriah Heep. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-02-17]. (pol.).
  9. ↑ Mech – ZWO [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2021-03-04] (pol.).
  10. ↑ l, recenzja: Mech „ZWO” – rockmetal.pl [online], rockmetal.pl [dostęp 2021-03-04].
  11. ↑ Mech – Mechmania [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2021-03-04] (pol.).
  12. ↑ Mech „X” [online], TopGuitar.pl, 2 lutego 2015 [dostęp 2021-03-04] (pol.).
  13. ↑ Mech – X [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2021-03-04] (pol.).
  14. ↑ a b Zjednoczone Siły Natury Mech. gadrecords.pl. [dostęp 2016-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-06)]. (pol.).
  15. ↑ Mech – Tasmania (CD) [online] [dostęp 2021-03-04] (pol.).
  16. ↑ Mech – „Mech”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-02-17]. (pol.).
  17. ↑ MECH – „ZWO”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-02-17]. (pol.).
  18. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 06.02.2012 – 12.02.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-02-17]. (pol.).
  19. ↑ Mech – „The Best of”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-02-17]. (pol.).
  20. ↑ Mech – Lista Przebojów Programu Trzeciego. lp3.pl. [dostęp 2012-02-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mech_(zespół_muzyczny)&oldid=71963886”