Micheal Ray Richardson
Micheal Ray Richardson (ur. 11 kwietnia 1955 w Lubbock) – amerykański koszykarz, rozgrywający, uczestnik NBA All-Star Games, jeden z czołowych obrońców ligi[1]. Otrzymał nagrodę - NBA Comeback Player of the Year Award, przyznawaną najlepszemu zawodnikowi sezonu, powracającemu po kontuzji[2]. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 20 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| rozgrywający/rzucający obrońca | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim |
Sugar | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1955 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
196 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
86 kg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1978–2002 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| College |
Montana (1974–1978) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Draft |
1978, numer: 4 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera sportowa edytuj
Jest trzecim zawodnikiem w historii NBA (pierwszym był Slick Watts w 1976[3], a drugim Don Buse w 1977[4]), któremu udało się zostać liderem ligi zarówno w asystach, jak i przechwytach, w trakcie tego samego sezonu (1980)[5].
25 lutego 1986 Richardson został wydalony z NBA przez komisarza ligi Davida Sterna za trzecie naruszenie zasad antynarkotykowych. Prawo do występów w lidze przywrócono mu w 1988, ale Richardson zawiódł po raz kolejny, nie przechodząc testów na obecność kokainy, aż dwukrotnie w 1991[6].
Richardson próbował odwoływać się od tej decyzji. Argumentował, iż został potraktowany niesprawiedliwie przez ligę, ponieważ pozwoliła ona na grę Chrisowi Mullinowi, mimo jego dobrze udokumentowanego alkoholizmu. Twierdził również, że z powodu tzw. "podwójnych standardów" oraz faktu, że jest Afroamerykaninem padł ofiarą nierównego traktowania. Sprawa była wtedy bardzo głośna, po latach doczekała się nawet filmowej adaptacji. W 2000 powstał film "Whatever Happened to Micheal Ray?", nawiązujący do tamtych właśnie wydarzeń. Jego narratorem był znany amerykański komik Chris Rock[7].
Po opuszczeniu NBA występował przez jakiś czas w pomniejszych ligach amerykańskich, po czym wyjechał do Europy, gdzie występował głównie we Włoszech oraz we Francji, zaliczył też epizod w Chorwacji. Karierę zawodniczą zakończył w wieku 47 lat. 2 lata później został trenerem.
Osiągnięcia edytuj
NCAA edytuj
- Uczestnik rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (1975)
- Mistrz sezonu regularnego konferencji Big Sky (1975, 1978)
- Wicemistrz turnieju konferencji Big Sky (1978)
NBA edytuj
- 4-krotny uczestnik meczu gwiazd (1980–1982, 1985)[8]
- 2-krotnie wybierany do I składu defensywnego NBA (1980, 1981)[9]
- Laureat nagrody NBA Comeback Player of the Year Award (1985)[2]
- Lider:
- 4-krotny zawodnik tygodnia NBA (28.10.1979, 22.03.1981, 30.12.1984, 14.04.1985)[13]
Pozostałe ligi edytuj
- Mistrz:
- Zdobywca pucharu:
- Lider:
- strzelców finałów Pucharu Europy Zdobywców Pucharów (1990)
- Euroligi w asystach (1992)
- MVP meczu gwiazd ligi:
- włoskiej (1988)
- włoskiej i hiszpańskiej (1993)
- Uczestnik meczu gwiazd francuskiej ligi LNB Pro A (1995, 1997)
Trenerskie edytuj
- Mistrz:
- CBA (2008, 2009)
- NBL Kanada (2012, 2013)
- PBL (2010)
- Trener Roku:
- PBL (2010)
- NBL (2012, 2013)
Przypisy edytuj
- ↑ All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b NBA & ABA Comeback Player of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1975-76 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1976-77 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1979-80 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Not So Sweet as Sugar: Micheal Ray Richardson's Sad Fall from Grace. bleacherreport.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Whatever Happened to Micheal Ray?. imdb.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Michael Ray Richardson - Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Assists Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Steals Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).
- ↑ NBA Players of the Week. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Profil na NBA.com (ang.)
- Statystyki NBA basketball-reference.com (ang.)
- Statystyki akademickie na sports-reference.com (ang.)
- Profil na landofbasketball.com (ang.)
- Profil na draftexpress.com (ang.)
- Profil na fibaeurope.com (ang.)