Wikipedia

Michelle Kwan

amerykańska łyżwiarka figurowa

Michelle Wingshan Kwan (chiń. upr. 关颖珊; chiń. trad. 關穎珊; pinyin Guān Yǐngshān; ur. 7 lipca 1980 w Torrance) – amerykańska łyżwiarka figurowa pochodzenia chińskiego, startująca w konkurencji solistek. Wicemistrzyni olimpijska z Nagano (1998)[1], brązowa medalistka olimpijska z Salt Lake City (2002), 5-krotna mistrzyni świata (1996, 1998, 2000, 2001, 2003), zwyciężczyni finału Grand Prix (1995), mistrzyni świata juniorów (1994) oraz 9-krotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych (1996, 1998–2005).

Michelle Kwan
ilustracja
Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1980
Torrance

Wzrost

157 cm

Konkurencja

Solistki

Trener

Rafael Arutyunyan, Frank Carroll, Scott Williams

Klub

Los Angeles FSC

Zakończenie kariery

2006

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

175,20
Mistrzostwa świata 2005

Program krótki

61,22
Mistrzostwa świata 2005

Program dowolny

113,98
Mistrzostwa świata 2005

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Nagano 1998 solistki
brąz Salt Lake City 2002 solistki
Mistrzostwa świata
złoto Waszyngton 2003 solistki
złoto Vancouver 2001 solistki
złoto Nicea 2000 solistki
złoto Minneapolis 1998 solistki
złoto Edmonton 1996 solistki
srebro Nagano 2002 solistki
srebro Helsinki 1999 solistki
srebro Lozanna 1997 solistki
brąz Dortmund 2004 solistki
Finał Grand Prix
złoto Paryż 1995 solistki
srebro Kitchener 2001 solistki
srebro Tokio 2000 solistki
srebro Lyon 1999 solistki
srebro Hamilton 1996 solistki
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Colorado Springs 1994 solistki
Multimedia w Wikimedia Commons

Wspólnie z Maribel Vinson są rekordzistkami w ilości zdobytych tytułów mistrzyń Stanów Zjednoczonych w konkurencji solistek (9).

Michelle Kwan pomimo niezdobycia złotego medalu olimpijskiego do którego dwukrotnie była faworytką, jest jedną z najpopularniejszych postaci wśród amerykańskich sportowców i jedną z najbardziej utytułowanych amerykańskich łyżwiarek figurowych[2][3]. W amerykańskich mediach uznawana jest za bardziej popularną od mistrzyń olimpijskich z tego kraju przez co była zaangażowana w wiele pozasportowych działań m.in. napisała kilka książek, została bohaterką gry komputerowej Michelle Kwan Figure Skating, reklamowała i współpracowała z wieloma markami (The Walt Disney Company, VISA, Coca-Cola itd.)[4].

Po wycofaniu się z igrzysk olimpijskich 2006 w Turynie nie wróciła do występu w zawodach[5]. Skupiła się na swoim wykształceniu i zaangażowała się w sprawy polityczne zostając dyplomatą.

Życiorys edytuj

Michelle Kwan jest trzecim dzieckiem Danny'ego i Estelli Kwan, chińskich emigrantów z Hongkongu[6]. Michelle zainteresowała się łyżwiarstwem w wieku pięciu lat kiedy – jej brat, Ron, był hokeistą, siostra, Karen, uprawiała łyżwiarstwo figurowe[6]. Zaczęła trenować razem z siostrą 3-4 godziny dziennie. Wstawały o 3 rano, aby trenować przed szkołą, a następnie wracały na lodowisko po szkole[potrzebny przypis]. Treningi doprowadziły do trudności finansowych rodzinę. Kiedy Michelle miała 10 lat, rodziców nie było stać na opłacanie trenera[potrzebny przypis]. W tym czasie rodzina otrzymała pomoc finansową od jednego z członków klubu Los Angeles Figure Skating Club[7][8], co pozwoliło Michelle kontynuować treningi w Ice Castle International Training Center w Lake Arrowhead, Kalifornia[9].

Michelle uczęszczała do szkoły podstawowej Soleado Elementary School w Palos Verdes, w Kalifornii, lecz w wieku 13 lat opuściła szkołę i realizowała program szkolny ucząc się w domu[10][11]. W 1998 roku ukończyła Rim of the World High School[12].

Do roku 2002 trenowana u Franka Carrolla, później pracowała z Rafaelem Arutyunyanem.

 
Kwan na konferencji prasowej podczas ogłaszania decyzji o wycofaniu się z ZIO 2006 w Turynie

W 2005 roku Kwan doznała kontuzji biodra, która uniemożliwiła jej starty w trzech zaplanowanych na jesieni zawodach. Następnie 4 stycznia 2006 wycofała się z mistrzostw Stanów Zjednoczonych z powodu kontuzji brzucha odniesionej w grudniu 2005. Tydzień później złożyła do Amerykańskiego Związku Łyżwiarstwa Figurowego (USFSA) petycję o zwolnienie lekarskie umożliwiające jej zdobycie miejsca w amerykańskiej drużynie olimpijskiej w łyżwiarstwie figurowym na igrzyska olimpijskie 2006 w Turynie[13]. Międzynarodowy komitet USFSA zebrał się i w głosowaniu 20 do 3 głosował za petycją Kwan pod warunkiem, że pokaże swoją fizyczną i konkurencyjną gotowość do startu przed pięcioosobowym panelem 27 stycznia. Kwan wykonała tego dnia dwa programy, a panel uznał, że jest zdolna do rywalizacji. Jednak 12 lutego 2006 r. Komitet Olimpijski Stanów Zjednoczonych ogłosił, że Kwan jest zmuszona do wycofania się z igrzysk po doznaniu nowej kontuzji pachwiny w trakcie swojego pierwszego treningu olimpijskiego w Turynie[14][14]. Na konferencji prasowej Kwan ogłosiła, że szanuje igrzyska zbyt mocno, aby rywalizować w tym stanie, dlatego w drużynie olimpijskiej zastąpiła ją Emily Hughes[4][14]. Po wycofaniu się z drużyny olimpijskiej, Kwan odrzuciła ofertę pozostania na igrzyskach jako komentator łyżwiarstwa figurowego dla NBC Sports[15].

W sierpniu 2006 przebyła artroskopię prawego biodra, którego kontuzja odnawiała się od 2002 roku i nie wróciła już do występu w zawodach[5]. Skupiła się na swoim wykształceniu i w czerwcu 2006 zdobyła tytuł licencjata (ang. bachelor's degree) w dziedzinie studiów międzynarodowych i nauk politycznych na University of Denver (DU) po uwzględnieniu roku studiów na UCLA[16]. Krótko po zakończeniu studiów na DU otrzymała międzynarodowy staż. Ówczesna Sekretarz Stanu, Condoleezza Rice mianowała Kwan pierwszym amerykańskim wysłannikiem dyplomacji publicznej, który pomaga promować zrozumienie Ameryki, dzieląc się swoją historią w międzykulturowym dialogu z międzynarodową młodzieżą[17]. Jej pierwsza podróż dyplomatyczna do Chin miała miejsce od 17 do 25 stycznia 2007[18].

 
Kwan na Olimpiadzie Specjalnej Massachusetts (25 września 2010)

W 2010 roku Barack Obama powołał ją do Rady Prezydenta ds. Fitnessu, Sportu i Żywienia, gdzie doradzała prezydentowi w zakresie sposobów angażowania, wzmacniania i edukowania wszystkich Amerykanów do prowadzenia aktywnego, zdrowego stylu życia[19]. W tym samym roku Kwan została wybrana do Rady Dyrektorów Międzynarodowych Olimpiad Specjalnych na stanowisko międzynarodowego ambasadora[19].

22 maja 2011 zdobyła tytuł magistra na Tufts University's Fletcher School of Diplomacy[20].

Inne działania edytuj

Michelle Kwan napisała książkę dla młodzieży z kategorii książek motywacyjnych, zatytułowaną The Winning Attitude: What it Takes to be a Champion. W wieku 17 lat napisała również autobiografię Heart of a Champion[potrzebny przypis].

Kwan podpisała wiele kontraktów reklamowych i występowała w reklamach telewizyjnych takich marek jak m.in. ABC, Buena Vista, Campbell Soup Company, Coca-Cola, ESPN, Hallmark Channel, Kraft Foods, McDonald’s, Starbucks, VISA i inne[21]. Od 2000 roku Kwan miała wieloletni kontrakt sponsorski z Chevroletem, który oszacowano na ponad 1 milion dolarów. We współpracy z Kwan, Chevrolet Motor Division General Motors ustanowił program stypendialny Chevrolet / Michelle Kwan R.E.W.A.R.D.S.[22]. W 2002 roku Kwan została reprezentantką i rzecznikiem The Walt Disney Company, a umowa współpracy została przedłużona w 2006 roku[23].

Życie prywatne edytuj

19 stycznia 2013 roku podczas ceremonii w Providence poślubiła Claya Pella, amerykańskiego prawnika, oficera wojskowego i dyrektora ds. planowania strategicznego w sztabie Bezpieczeństwa Narodowego w Białym Domu[24]. Vera Wang zaprojektowała jej suknię ślubną[24]. W marcu 2017 Pell złożył w Kalifornii papiery rozwodowe[25], zaś Kwan wniosła o rozwód dzień później w Rhode Island[26].

5 stycznia 2022 Kwan ogłosiła narodziny córki[27].

Osiągnięcia edytuj

Zawody 91–92 92–93 93–94 94–95 95–96 96–97 97–98 98–99 99–00 00–01 01–02 02–03 03–04 04–05 05–06
Międzynarodowe[28]
Igrzyska olimpijskie 2 3 WD
Mistrzostwa świata 8 4 1 2 1 2 1 1 2 1 3 4
GP Finał Grand Prix 1 2 2 2 2
GP Nations Cup 1
GP Skate America 1 1 1 1 1 1 1
GP Skate Canada International 1 1 1 2 3
GP Trophée Lalique 1
Skate America 7 2
Trophée de France 3
Igrzyska dobrej woli 2 1 2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów 1
Gardena Spring Trophy 1 J
Krajowe
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 9 J 6 2 2 1 2 1 1 1 1 1 1 1 1

Nagrody i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Figure Skating at the 1998 Nagano Winter Games: Women's Singles. Sports Reference. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-22)]. (ang.).
  2. ↑ Jo Ann Schneider Farris: Figure Skating Legend Michelle Kwan. liveabout.com, 2019-05-23. [dostęp 2019-07-16]. (ang.).
  3. ↑ Devora Meyers: 20 Years Ago This Week, Michelle Kwan Did Not Win Olympic Gold In Nagano. Deadspin, 2018-02-21. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).
  4. ↑ a b Jose Antonio Vargas: The Michelle Kwan Myth, Worth Its Weight in Gold. The Washington Post, 2006-02-14. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-21)]. (ang.).
  5. ↑ a b Amy Rosewater: Read between the lines: Kwan will not compete again. ESPN, 2006-09-07. [dostęp 2019-07-16]. (ang.).
  6. ↑ a b Michelle Kwan USA, International Skating Union, 8 lutego 2006 [dostęp 2023-10-13] [zarchiwizowane 2006-06-13].
  7. ↑ The Winning Attitude: What It Takes to Be A Champion by Michelle Kwan, 1999; Publisher: Hyperion Press
  8. ↑ Michelle Kwan, Heart of a Champion, ISBN 0-590-76340-7
  9. ↑ Lake Arrowhead's Ice Castle, Michelle Kwan's former rink, closes [online], NBC Sports, 31 sierpnia 2013 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
  10. ↑ Enkose Plummer, Homeschoolers Who Changed The World [online], Sparketh, 17 maja 2016 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
  11. ↑ Homeschooling Hero: Michelle Kwan [online], HOMESCHOOLING HEROES® [dostęp 2023-10-13] (ang.).
  12. ↑ Diana Marcum Former staff writer Diana Marcum i inni, As Thousands Cheer, Skater Kwan Comes Home [online], Los Angeles Times, 8 marca 1998 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
  13. ↑ The AAU Sullivan Award Part V of V: The 2000s. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. (ang.).
  14. ↑ a b c Lynn Zinser: Michelle Kwan Pulls Out of Olympics. The New York Times, 2006-02-12. [dostęp 2019-07-16]. (ang.).
  15. ↑ David Bauder: Kwan says thanks, but no, to NBC's offe. USA Today, 2006-02-13. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ang.).
  16. ↑ Michelle Kwan graduates from University of Denver. SFGate, 2009-06-06. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.).
  17. ↑ Jim Berscheidt: Michelle Kwan among graduates at Saturday ceremony. DE Today, 2009-06-04. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-02)]. (ang.).
  18. ↑ Stephen Wade: Michelle Kwan makes a near-flawless transition from skating to diplomacy. NAPA Valley, 2007-01-19. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)]. (ang.).
  19. ↑ a b c d Michelle Kwan – Global Ambassador. Special Olympics. [dostęp 2019-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-17)]. (ang.).
  20. ↑ Philip Hersh: Ms. Kwan goes to Washington, master's degree in hand. Chicago Tribune, 2011-06-03. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-22)]. (ang.).
  21. ↑ Endorsements. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-11)]. (ang.).
  22. ↑ Steve Woodward: Kwan still a good skate with advertisers, despite odd year. SBJ, 2001-11-19. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-21)]. (ang.).
  23. ↑ Figure skating Champion Michelle Kwan to serve as celebrity representative and spokesperson for Disney. Disney, 2006-02-16. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-19)]. (ang.).
  24. ↑ a b Cynthia Wang: Michelle Kwan Marries Clay Pell. People, 2013-01-19. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. (ang.).
  25. ↑ Clay Pell files for divorce from Michelle Kwan. Providence Journal, 2017-03-29. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-24)]. (ang.).
  26. ↑ Katie Mulvaney: Olympic skater Michelle Kwan files papers to divorce Clay Pell in R.I.. Providence Journal, 2017-05-09. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-17)]. (ang.).
  27. ↑ Desiree Murphy: Michelle Kwan gives birth to first child: ‘She’s a perfect miracle’. Page Six, 2022-01-06. [dostęp 2022-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-06)]. (ang.).
  28. ↑ International Skating Union Biography – Michelle Kwan. ISU. [dostęp 2019-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-14)]. (ang.).
  29. ↑ World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
  30. ↑ U.S. Figure Skating Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2020-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michelle_Kwan&oldid=71510238”