Mikołaj Jurystowski

Mikołaj Jurystowski (ur. 5 maja 1872, zm. 2 stycznia 1938 w Kamionkach) – polski prawnik i dyplomata w służbie konsularnej Austro-Węgier i służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej.

Mikołaj Jurystowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1872
Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1938
Kamionki, Polska

Poseł RP w Grecji
Okres

od 1 stycznia 1921
do 6 czerwca 1924

Poprzednik

August Zaleski

Następca

Czesław Andrycz (chargé d’affaires)

Poseł RP w Brazylii
Okres

od 16 sierpnia 1924
do 28 lutego 1927

Poprzednik

Jerzy Warchałowski (chargé d’affaires)

Następca

Tadeusz Grabowski

Odznaczenia
Kawaler Orderu Danebroga (Dania) Komandor Orderu Daniły I (Czarnogóra) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)

Życiorys edytuj

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. W 1895 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, dwa lata pracował w Sądzie Krajowym we Lwowie, po czym w lutym 1897 wstąpił do służby konsularnej Austro-Węgier. Służbę rozpoczął w c.k. Urzędzie Morskim w Trieście. W 1899 mianowany attaché konsularnym i przeniesiony do konsulatu generalnego Austro-Węgier w Salonikach. W 1900 przeniesiony do konsulatu w Kurytybie, gdzie awansował na wicekonsula i w 1901 objął kierownictwo konsulatu. W 1903 przeniesiony do konsulatu w Kolonii, w 1904 do Macedonii. Równolegle kilkakrotnie włączany w skład austriackich delegacji na konferencje międzynarodowe.

W latach 1905-1911 był konsulem w Cetyni (Księstwo-, od 1910 Królestwo Czarnogóry), w styczniu 1909 awansował na konsula; jednocześnie w latach 1909-1910 kierował konsulatem w Üsküp (Skopje). W latach 1911-1914 konsul w Winnipeg, w 1914 krótko kierował konsulatem w St. Gallen. Od października 1914 do lipca 1915 r. był przedstawiciel Austro-Węgier w Międzynarodowej Komisji Kontrolnej dla Albanii, następnie do lipca 1916 pracował w Kopenhadze. Od 1 sierpnia 1916 do upadku monarchii austro-węgierskiej w październiku 1918 pracował w centrali MSZ w Wiedniu jako referent ds. austriackich jeńców cywilnych w krajach Ententy, 25 stycznia 1917 awansowany wówczas na konsula generalnego II klasy.

Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do polskiej służby dyplomatycznej. 17 lutego 1919 otrzymał stopień ministra pełnomocnego ad personam, do maja 1919 pracował w Departamencie Polityczno-Dyplomatycznym, kierowanym przez Zdzisława Okęckiego. 24 maja 1919 otrzymał nominację na zastępcę posła w Londynie; stanowiska tego prawdopodobnie nie objął, bo 18 lipca 1919 został mianowany zastępcą posła w Paryżu, którym był do 1 stycznia 1921.

1 stycznia 1921 mianowany posłem RP w Atenach, misję pełnił do 6 czerwca 1924. Od 16 sierpnia 1924 do 28 lutego 1927 poseł RP w Rio de Janeiro. Po odwołaniu przeniesiony w stan nieczynny, a 31 sierpnia 1927 - w stan spoczynku.

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Mianowania i odznaczenia, [w:] „Czas”, nr 3 z 3 stycznia 1912, s. 3
  2. a b c d e f Hof- und Staats-Handbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1918, s. 104, 199, 374
  3. Krzysztof Smolana (oprac.): Urzędnicy służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Przewodnik biograficzny.. T. I. Warszawa: NDAP, 2020, s. 189.
  4. Kongelig Dansk Hof- og Statskalender. Kopenhaga: 1929, s. 40

Bibliografia edytuj