Milan Kučan
Milan Kučan (ur. 14 stycznia 1941 w Križevci[2]) – słoweński polityk i prawnik, długoletni działacz komunistyczny w Socjalistycznej Federacyjnej Republice Jugosławii, pierwszy prezydent niepodległej Słowenii w latach 1991–2002.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1941 |
|---|---|
| Prezydent Słowenii | |
| Okres |
od 25 czerwca 1991[1] |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
               
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie protestanckiej. Jego ojciec został zabity przez Niemców za działalność w ruchu oporu. W 1964 Milan Kučan ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lublańskim[2].
Od 1958 członek słoweńskiej partii komunistycznej, na bazie której powstał Związek Komunistów Słowenii (ZKS), wchodzący w skład Związku Komunistów Jugosławii (SKJ). Długoletni aktywista Związku Socjalistycznej Młodzieży Słowenii, był etatowym działaczem komunistycznej młodzieżówki i przewodniczącym jej komitetu centralnego w latach 1968–1969. Później był członkiem komitetu centralnego ZKS (do 1973) i sekretarzem słoweńskiego oddziału SSRNJ (do 1978), masowej komunistycznej organizacji pracowniczej. W latach 1978–1982 przewodniczył parlamentowi Socjalistycznej Republiki Słowenii. Od 1982 członek prezydium KC Związku Komunistów Jugosławii, a od 1986 przewodniczący KC Związku Komunistów Słowenii[2][3].
Był przedstawicielem reformatorskiego skrzydła partii komunistycznej i jednym z inicjatorów przeprowadzenia w Słowenii w kwietniu 1990 wielopartyjnych wyborów. W tym samym miesiącu wybrany w drugiej turze głosowania na przewodniczącego prezydium Socjalistycznej Republiki Słowenii (otrzymał 58,4% głosów). Wspierał działania na rzecz niepodległości, co zakończyło się deklaracją suwerenności z 25 czerwca 1991. Kierował państwem w trakcie tzw. wojny dziesięciodniowej. W powszechnych wyborach w 1992 i 1997 wybierany na prezydenta Słowenii każdorazowo w pierwszej turze (otrzymał odpowiednio 63,9% głosów i 55,5% głosów)[3]. Urzędowanie zakończył 22 grudnia 2002, kiedy to zastąpił go Janez Drnovšek.
Odznaczenia edytuj
- Złoty Order Wolności (Słowenia, 2003)[4][5]
- Krzyż Wielki Orderu Piusa IX (Watykan, 1993)[2]
- Łańcuch Orderu Pro Merito Melitensi (Zakon Maltański, 1995)[2]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki (Węgry, 1997)[2]
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy (Estonia, 1997)[2][6]
- Order Zbawiciela (Grecja, 1999)[2]
- Łańcuch Orderu Henryka Żeglarza (Portugalia, 2000)[7]
- Order Podwójnego Białego Krzyża I klasy (Słowacja, 2001)[2]
- Order Słonia (Dania, 2001)[2][8]
- Wielki Order Króla Tomisława (Chorwacja, 2001)[2]
- Krzyż Wielki Orderu św. Michała i św. Jerzego (Wielka Brytania, 2001)[2]
- Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania, 2002)[2]
- Order Gwiazdy Rumunii (Rumunia, 2002)[2]
- Łańcuch Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 2002)[9]
- Order Orła Białego (Polska, 2002)[10]
- Honorowe obywatelstwo Lublany (2007)[11]
Przypisy edytuj
- ↑ Głowa państwa jako przewodniczący prezydium (od 25 czerwca 1991), tymczasowy prezydent od uchwalenia Konstytucji Republiki Słowenii (od 23 grudnia 1991), prezydent Słowenii od zaprzysiężenia po pierwszych wyborach prezydenckich (od 22 grudnia 1992).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n President Milan Kucan. gov.si. [dostęp 2015-05-16]. (ang.).
- ↑ a b Milan Kučan. cidob.org. [dostęp 2016-09-25]. (hiszp.).
- ↑ Seznam vseh odlikovancev od leta 1992 do decembra 2012. up-rs.si. [dostęp 2015-05-16]. (słoweń.).
- ↑ Biografija Milana Kučana. gov.si. [dostęp 2015-05-16]. (słoweń.).
- ↑ Bearers of decorations – Milan Kučan – Maarjamaa Risti ketiklassi teenetemärk. president.ee. [dostęp 2015-05-16]. (ang.).
- ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2015-05-16]. (port.).
- ↑ Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2015-05-27]. (duń.).
- ↑ TRIJU ZVAIGŽŅU ORDEŅA DOME NOLĒMUSI. president.lv. [dostęp 2015-05-16]. (łot.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 września 2002 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2002 r. nr 59, poz. 818).
- ↑ Naziv častni meščan. ljubljana.si. [dostęp 2023-06-21]. (słoweń.).