Mirny (Jakucja)

miasto w Jakucji w Rosji

Mirny (ros. Мирный) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w Jakucji, ośrodek administracyjny ułusu mirnińskiego, położone na Wyżynie Środkowosyberyjskiej nad rzeką Irelach. Liczy 35 tys. mieszkańców (2021)[1].

Mirny
Мирный
Ilustracja
Centralny plac miasta
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Republika

 Jakucja

Powierzchnia

123 km²

Wysokość

340 m n.p.m.

Populacja (2005)
• liczba ludności


35 416[1]

Nr kierunkowy

+7 (41136)

Kod pocztowy

678170

Tablice rejestracyjne

14

Położenie na mapie Jakucji
Mapa konturowa Jakucji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Mirny”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mirny”
Ziemia62°32′N 113°59′E/62,533333 113,983333
Strona internetowa

Najbardziej znany ośrodek wydobycia diamentów w Rosji; znajdująca się przy mieście odkrywkowa kopalnia diamentów ma 525 m głębokości i średnicę 1,20 km. Także ośrodek przemysłu spożywczego i produkcji materiałów budowlanych. Tuż przy kopalni znajduje się lotnisko, które jest bazą własnej linii lotniczej Ałrosa[2].

Historia miasta edytuj

Komin kimberlitowy „Mir”, odkryty przez geologów latem 1955 roku, dał nazwę osadzie robotniczej Mirny, która wyrosła w nietkniętej przez człowieka tajdze, a trzy i pół roku później stała się miastem. 3 kwietnia 1959 roku w Moskwie podpisano dekret Prezydium Rady Najwyższej RFSRR o przekształceniu osiedla roboczego w miasto, nadając mu oficjalnie nazwę Mirny. W ciągu kolejnych sześciu dekad mała wioska namiotowa stała się nowoczesnym miastem przemysłowym z dziewięciopiętrowymi blokami i asfaltowymi drogami, szkołami, przedszkolami, sklepami i szpitalami. Spółdzielnia „Jakutałmaz”, która poczyniła pierwsze kroki w rozwoju nowej gałęzi gospodarki ZSRR i Rosji – wydobycia diamentów – przekształcił się w znaną na rynku światowym spółkę akcyjną Ałrosa, wydobywającą diamenty nie tylko w Republice Sacha, ale także daleko poza jej granicami. Na przestrzeni lat z jakuckiej ziemi wydobyto 170 milionów metrów sześciennych masy skalnej. Miasto Mirny to nie tylko centrum wydobycia diamentów, słynie też z potencjału duchowego i tradycji kulturowych[3]. W pierwszych latach rozwoju przemysłu wydobywczego w Mirnym osiedliło się co najmniej półtora tysiąca osób zdemobilizowanych po II wojnie światowej z szeregów Sił Zbrojnych ZSRR: oficerów, sierżantów, żołnierzy i marynarzy. Prowadzili spółdzielcze przedsiębiorstwa wydobywcze i budowlane (trusty) oraz pracowali przy wydobyciu. Byli wśród nich słynni dowódcy, byli żołnierze frontowi – Leonid Żeliabin, Jewgienij Batienczuk, Lew Sołdatow, Wiktor Tichonow, Giwi Gomelauri i wielu innych[4].

Nauka i oświata edytuj

Galeria edytuj

Gospodarka edytuj

Mirny jest siedzibą przedsiębiorstwa AO „AŁROSA”, zajmującego się wydobyciem diamentów na terytorium ułusu mirnińskiego, anabarskiego i nurbińskiego oraz ich dystrybucją. Podstawowe struktury społeczno-kulturalne miasta i ułusu zostały zbudowane z myślą o robotnikach i ich rodzinach ze środków AO „AŁROSA”. W odległości 130 km od miasta znajduje się także jedno z najzamożniejszych pól naftowych w tym regionie. W mieście działają również AO „Wilurgistan”, przedsiębiorstwo elektryczne „Zapadnyje eliektriczeskije sieti”, przedsiębiorstwo gazowe AO „AŁROSA-Gaz”, firmy zajmujące się handlem i produkcją żywności. W styczniu 2017 roku został otwarty punkt przeładunkowy przesyłek międzynarodowych Poczty Rosji (MMPO)[9].

Populacja edytuj

1959[10] 1970[11] 1979[12] 1989[13] 1998[2] 2002[2] 2009[14] 2010[14] 2012[14] 2015[14] 2021[14]
5695 23826 30462 38793 36900 39981 36563 37188 35478 34354 35416
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

Kultura edytuj

  • Pałac Kultury „Ałmaz”[15] (do 1980 roku Pałac Kultury i Techniki „Metalurg”) – otwarty w 1977 roku[16].
  • Uniwersalne centrum teatralno-koncertowe „Jakuck”[17].
  • Muzeum Krajoznawcze[18].
  • Ogród botaniczny[19].
  • Pomnik górników przy kopalni „Mir”[20].

Przypisy edytuj

  1. a b Численность населения по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года. [dostęp 2022-02-16]. (ros.).
  2. a b c d Мирный (Республика Саха (Якутия)). Народная энциклопедия городов и регионов России «Мой Город». [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  3. История города. Официальный портал МО «Город Мирный». [dostęp 2022-02-15]. (ros.).
  4. Бессмертный полк. Мирный. В годы войны. Nieśmiertelny pułk. [dostęp 2022-02-15]. (ros.).
  5. Филиал Новосибирского государственного архитектурно-строительного университета (Сибстрин) в Мирном. Вузотека.ру. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  6. Мирнинский филиал ТПУ (Томского политехнического университета). Вузотека.ру. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  7. AZIMUT Отель Мирный. TripAdvisor. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  8. Заброшенная алмазная шахта «Мирная». TravelAsk, 2015-03-17. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  9. Вечную мерзлоту заполнят мелкими пакетами. Kommiersant, 2016-12-09. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  10. Всесоюзная перепись населения 1959 г.. Демоскоп Weekly. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  11. Всесоюзная перепись населения 1970 г.. Демоскоп Weekly. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  12. Всесоюзная перепись населения 1979 г.. Демоскоп Weekly. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  13. Всесоюзная перепись населения 1989 г.. Демоскоп Weekly. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  14. a b c d e Запрос к Базе данных показателей муниципальных образований. Федеральная Служба Государственной Статистики. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  15. Кино-афиша ДК „Алмаз”. mirok.biz. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  16. Хронология важных событий. Официальный портал МО «Город Мирный». [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  17. Универсальный театрально-концертный центр «Якутск» - Путеводитель. prigorod.info. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  18. Краеведческий музей Мирного приглашает на выставку "Туой-Хайа - родина моя". Официальный портал МО «Город Мирный». [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  19. В городе Мирном открылся Ботанический сад. Сетевое издание "Якутия24". [dostęp 2022-01-18]. (ros.).
  20. В Мирном установили памятник погибшим на руднике «Мир». ЯСИА, 2018-08-04. [dostęp 2022-01-18]. (ros.).