Mirosław Ferić
Mirosław Ferić (Miroslav Ferić) (ur. 17 czerwca 1915 w Travniku w Austro-Węgrzech, ob. Bośnia i Hercegowina, zm. 14 lutego 1942 w Northolt w Anglii) – porucznik pilot Wojska Polskiego, kapitan (ang. Flight Lieutnant) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
| 9 1/3 zwycięstw | |
| |
| porucznik pilot Flight Lieutenant | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1938–1942 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
    
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie mieszanej, jego ojciec był Chorwatem (zginął w czasie I wojny światowej), a matka Polką. Od 1919 mieszkał wraz z matką i braćmi w Polsce. Był absolwentem Gimnazjum Męskiego w Ostrowie Wielkopolskim (1935) oraz Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (1938), wraz z ukończeniem której otrzymał stopień podporucznika pilota. W latach 1938-1939 był pilotem w 111 eskadrze myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki w Warszawie.
II wojna światowa edytuj
Podczas wojny obronnej we wrześniu 1939 roku walczył w 111 eskadrze wchodzącej w skład Brygady Pościgowej. Brał udział w kilkunastu walkach powietrznych. 3 września jego samolot został uszkodzony i Ferić musiał ratować się skokiem ze spadochronem. 8 września, prowadząc klucz samolotów, zespołowo zestrzelił niemiecki samolot rozpoznawczy Hs 126 nad miejscowością Podłęż (według publikacji, zestrzelił również zespołowo z dowódcą III/1 dywizjonu Zdzisławem Krasnodębskim i Arsenem Cebrzyńskim samolot myśliwski Bf 110, lecz zwycięstwo to nie jest zaliczone oficjalnie). 17 września 1939 Ferić wraz z pilotami eskadry został ewakuowany do Rumunii, a następnie internowany. Uciekł z obozu internowania i drogą morską przedostał się do Francji. Po przeszkoleniu w bazie lotniczej Lyon-Bron, miał być włączony w skład polskiego 3 dywizjonu, ale ponieważ nie doszło do jego utworzenia, został przydzielony do sformowanego pod koniec maja 1940 III Klucza Kominowego "Ku" kpt. pil. Kazimierza Kuziana, patrolującego na myśliwcach MS.406 okolice zakładów lotniczych w Nantes. Do walk z niemieckimi samolotami jednak nie doszło. Po upadku Francji, Ferić ewakuował się do Wielkiej Brytanii.
W Wielkiej Brytanii został przydzielony do nowo tworzonego myśliwskiego dywizjonu 303, latającego na myśliwcach Hawker Hurricane, który wszedł do walki w bitwie o Anglię 31 sierpnia 1940. Tego dnia Ferić zestrzelił niemiecki myśliwiec Messerschmitt Bf 109. 2 września odniósł prawdopodobne zwycięstwo nad Bf 109, lecz na skutek uszkodzenia samolotu musiał lądować przymusowo. 6 września zestrzelił Bf 109, 15 września kolejnego Bf 109 i Bf 110. 18 września Ferić został z grupą innych pilotów odznaczony przez Naczelnego Wodza gen. Sikorskiego Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari. 27 września zestrzelił Bf 109 i bombowiec He 111, a 5 października myśliwiec Bf 110.
Od 11 października wraz z dywizjonem był wycofany z walki na odpoczynek. Dywizjon powrócił do akcji w styczniu 1941, przezbrojony na myśliwce Supermarine Spitfire Mk. I. Ferić latał na zadania bojowe nad kanał La Manche i nad Francję, dowodząc kluczem, czasem jedną z eskadr dywizjonu. 3 maja 1941 został awansowany na stopień porucznika pilota. 22 czerwca, lecąc w osłonie bombowców zestrzelił Bf 109, a 27 czerwca kolejnego uszkodził. W październiku został skierowany na półroczny odpoczynek od bojowego latania, lecz po trzymiesięcznej służbie jako instruktor pilotażu, z własnej inicjatywy wystąpił o zgodę na powrót do latania bojowego w dywizjonie 303, którą uzyskał i powrócił do dywizjonu pod koniec stycznia 1942. Wkrótce potem, 14 lutego 1942 r. poniósł śmierć w wypadku nad lotniskiem dywizjonu 303 w Northolt, w trakcie lotu treningowego na samolocie Spitfire, któremu urwała się lotka podczas akrobacji. Został pochowany na cmentarzu w Northwood. Osierocił syna, mieszkającego do dziś w Anglii Philipa Ferić-Methuena.
Patron edytuj
W Ostrowie Wielkopolskim jego imię nadano jednej z ulic (26 listopada 1981) oraz Szkole Podstawowej nr 11 (9 maja 1984). W 40-tą rocznicę śmierci z inicjatywy oddziału Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego w Ostrowie wybito okolicznościowy medal; 26 lutego 1983 pierwsze egzemplarze otrzymali matka pilota Zofia (zmarła 31 marca 1983 w Ostrowie Wielkopolskim) oraz brat Zwonimir. 20 kwietnia 2006 w galerii wybitnych uczniów i profesorów macierzystego gimnazjum w Ostrowie zawieszono portret Mirosława Fericia. Przy wejściu do jego domu powieszono tablicę upamiętniającą.
Wizerunek pilota został umieszczony na samolocie myśliwskim MiG-29 nr 111 z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego[1].
Zestrzelenia edytuj
Na liście Bajana sklasyfikowany został na 10 pozycji z 9 i 1/3 samolotów Luftwaffe zestrzelonymi na pewno, jednym zestrzelonym prawdopodobnie i jednym uszkodzonym.
Zestrzelenia pewne:
- 1/3 Hs 126 - 8 września 1939
- Bf 109 - 31 sierpnia 1940 (myśliwiec zestrzelony w wersja E7, z 3/LG2)
- Bf 109 - 6 września 1940 (pilotował Hurricane'a P3700, myśliwiec zestrzelony pochodził z 9/JG27)
- Bf 109 - 15 września 1940 (pilotował Hurricane'a R2685, myśliwiec zestrzelony pochodził z 1/JG52 lub 1/JG53)
- Bf 110 - 15 września 1940 (pilotował Hurricane'a R2685, myśliwiec zestrzelony pochodził z 13/LG1)
- He 111 - 27 września 1940 (pilotował Hurricane'a V6681)
- Bf 109 - 27 września 1940 (pilotował Hurricane'a V6681)
- Bf 110 - 5 października 1940 (pilotował Hurricane'a V6681)
- Bf 109 - 22 czerwca 1941
Zestrzelenia prawdopodobne:
- Bf 109 - 2 września 1940 (pilotował Hurricane'a R4178, myśliwiec zestrzelony pochodził z 9/JG3)
Uszkodzenia:
- Bf 109 - 27 czerwca 1941
Pamiętnik Dywizjonu 303 edytuj
Od roku 1939 do śmierci Ferić prowadził dziennik, znany potem jako Pamiętnik pilota 111 eskadry myśliwskiej, będący po części (od przyjazdu do Anglii) kroniką Dywizjonu 303, a zawierający także listy do jednostki, wycinki z gazet oraz wpisy innych osób (m.in. Władysława Sikorskiego i króla brytyjskiego Jerzego VI). Pamiętnik ten zainspirował Arkadego Fiedlera do napisania książki Dywizjon 303.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (18 września 1940)
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie
- Polowa Odznaka Pilota
- Distinguished Flying Cross (15 grudnia 1940)
Przypisy edytuj
- ↑ Myśliwce z portretami wybitnych pilotów. polska-zbrojna.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2016-01-31]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Wacław Król: Myśliwcy. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1980, s. 230-256. ISBN 83-11-06396-6.
- Richard King: Dywizjon 303 walka i codzienność. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2012, s. 39. ISBN 978-83-7243-979-6.