Mirt (Myrtus L.) – rodzaj roślin z rodziny mirtowatych. Obejmuje tylko dwa gatunki występujące w basenie Morza Śródziemnego (na wschodzie sięgające po Pakistan, na południu po Etiopię)[3], dawniej zaliczano tu wiele gatunków tworzących współcześnie osobne rodzaje, występujące m.in. w Ameryce Południowej i Nowej Zelandii[5]. Rośliny te rosną w naturze w suchych formacjach zaroślowych[5].

Mirt
Ilustracja
Mirt zwyczajny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mirtowce

Rodzina

mirtowate

Rodzaj

mirt

Nazwa systematyczna
Myrtus Tourn. ex L.
Sp. Pl.: 471 (1753)[3]
Typ nomenklatoryczny

M. communis Linnaeus[4]

Synonimy
  • Myrthus Scop.[3]

W starożytności mirt był symbolem piękna i młodości[5], używany był w rytuałach świątecznych i ceremoniach, wieńce z jego gałązek zakładano na głowy zwycięzcom igrzysk olimpijskich, zdobiły głowy sędziów i składano je do rzymskich grobów[6]. Gałązki mirtu tradycyjnie wykorzystywane są przy tworzeniu bukietów ślubnych[5]. Wonne, bogate w olejki kwiaty i owoce służą do wyrobu perfum, wykorzystywane są także leczniczo. Drewno służy do wyrobu lasek i mebli, kora i korzenie są źródłem tanin używanych do garbowania skóry. Mirt zwyczajny uprawiany jest w kilku odmianach jako ozdobny[6].

Morfologia edytuj

Pokrój
Gęste[7] krzewy do 5 m wysokości[5].
Liście
Zimozielone, skrętoległe, pojedyncze, silnie aromatyczne[5], ciemnozielone[7].
Kwiaty
Pojedyncze w kątach liści. Działki kielicha w liczbie 4 lub 5 u dołu zrośnięte w rurkę, często czerwono nabiegłe. Płatki korony cztery, białe, zaokrąglone. Pręciki liczne, białe. Dolna zalążnia zawiera liczne zalążki, zwieńczona jest pojedynczą szyjką słupka[5].
Owoce
Jagody zwieńczone trwałym kielichem, fioletowe lub czarne, rzadko białawe, zawierające liczne nasiona[5].

Systematyka edytuj

Pozycja systematyczna

Rodzaj z podrodziny Myrtoideae, rodziny mirtowatych (Myrtaceae)[2]. Należy do plemienia Myrteae (liczącego 49 rodzajów i ok. 2,5 tys. gatunków), w którego obrębie zajmuje pozycję bazalną[8].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).
  3. a b c d Myrtus Tourn. ex L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-22].
  4. Myrtus Linnaeus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-01-22].
  5. a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 314. ISBN 0-333-73003-8.
  6. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 613, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  8. Eve J. Lucas, Stephen A. Harris, Fiorella F. Mazine, Stephen R. Belsham, Eimear M.Nic Lughadha, Annika Telford, Peter E. Gasson, Mark W. Chase. Suprageneric phylogenetics of Myrteae, the generically richest tribe in Myrtaceae (Myrtales). „Taxon”. 56, 4, s. 1105-1128, 2007.