Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2009

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2009 – 73. edycja mistrzostw świata organizowane przez IIHF, która odbyła się po raz dziesiąty w Szwajcarii. Turniej Elity odbył się w dniach 24 kwietnia-10 maja, a miastami goszczącymi najlepsze drużyny świata były Berno i Kloten.

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2009
2008 2010
Miejsce finału

Berno

Termin

24 kwietnia-10 maja

Liczba drużyn

16

Liczba stadionów

2 (w 2 miastach)

Podium
Pierwsze miejsce

 Rosja

Drugie miejsce

 Kanada

Trzecie miejsce

 Szwecja

Statystyki indywidualne
Liczba meczów

56

Liczba goli

323 (5,77 na mecz)

MVP

Rosja Ilja Kowalczuk

Król strzelców

Kanada Jason Spezza
Kanada Steve Stamkos
Finlandia Niko Kapanen
(po 7 bramek)

Najlepszy bramkarz

Białoruś Andriej Miezin

Najlepszy obrońca

Kanada Shea Weber

Najlepszy napastnik

Rosja Ilja Kowalczuk

Czas i miejsce rozgrywania pozostałych turniejów:

Pierwotnie planowano również organizację turnieju kwalifikacyjnego do III dywizji jednak drużyny Armenii oraz Bośni i Hercegowiny wycofały się, więc szósta drużyna turnieju trzeciej dywizji w roku 2008 (w tym wypadku Mongolia) została automatycznie zakwalifikowana do turnieju III dywizji.

Elita edytuj

 
PostFinance Arena

W tej części mistrzostw uczestniczyło najlepsze 16 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw odbyła się faza grupowa, w której zespoły zostały podzielone w czterech grupach po cztery zespoły. Z każdej grupy awansowało po trzy drużyny do drugiej fazy grupowej, zaś najgorsze tj. z czwartych miejsc walczyły w fazie grupie spadkowej o utrzymanie, dwa najsłabsze zespoły spadły do pierwszej dywizji. Dwanaście zespołów jakie pozostały w walce o medale, zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Mecze rozgrywane były systemem kołowym (każdy z każdym) z zaliczeniem wyników pierwszej fazy grupowej. Cztery najlepsze drużyny awansowały do fazy pucharowej, gdzie przegrywająca drużyna nie liczy się w walce o tytuł mistrzowski.

Mecze odbyły się w Szwajcarii po raz dziesiąty w historii. Ostatni turniej mistrzowski odbył się tu w 1998 roku. Po raz pierwszy od 70 lat wśród najlepszych drużyn znaleźli się Węgrzy.

Hale w których odbyły się zawody to:
PostFinance Arena w Bernie (o pojemności 17 000 miejsc)
Eishalle Schluefweg w Kloten (o pojemności 9000 miejsc)

Zawody odbędą się w dniach 24 kwietnia10 maja 2009 roku. Pierwsze dwa mecze odbyły się o tej samej godzinie (16:15). W Bernie odbył się mecz Niemców oraz Rosjan. W Kloten jako pierwsi zagrali Białorusini oraz Kanadyjczycy. Pierwszą bramkę w turnieju zdobył Kanadyjczyk Steven Stamkos, który strzelił bramkę już w 65 sekundzie spotkania. W meczu pomiędzy Białorusią i Finlandią strzelono najszybszą bramkę mistrzostw. W piątej sekundzie meczu do bramki rywali trafił Sergej Demagin.

Królami strzelców zostali trzej zawodnicy. Spezza, Stamkos i Kapanen zdobyli po 7 bramek. W punktacji kanadyjskiej najskuteczniejszy był Martin St. Louis zdobywszy 15 punktów (4 bramki i 11 asyst)[2] Do piątki gwiazd zaliczono: bramkarza reprezentacji Białorusi Mezina, obrońców: Webera i Szweda Jonssona oraz napastników: Kowalczuka z Rosji i Kanadyjczyków St. Loius, Stamkos[3]. MVP turnieju został wybrany Ilja Kowalczuk[4].


Pierwsza dywizja edytuj

Grupa A

Lp. Drużyna
1   Kazachstan
2   Słowenia
3   Japonia
4   Litwa
5   Chorwacja
6   Australia

Grupa B

Lp. Drużyna
1   Włochy
2   Ukraina
3   Wielka Brytania
4   Polska
5   Holandia
6   Rumunia

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które są podzielone zostały na dwie grupy po 6 zespołów. Rozgrywały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata elity w 2010 roku, zaś najsłabsze drużyny spadły do drugiej dywizji.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w stolicy Litwy Wilnie w hali Siemens Arena. Mecze rozgrywane były w dniach 1117 kwietnia 2009 roku.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w Toruniu w hali Tor-Tor. Mecze rozgrywane były w dniach 1117 kwietnia 2009 roku.

Mecze Polaków:

11 kwietnia 2009 Holandia   1:3   Polska Tor-Tor, Toruń
13 kwietnia 2009 Polska   7:0   Rumunia Tor-Tor, Toruń
14 kwietnia 2009 Ukraina   2:1 pk.   Polska Tor-Tor, Toruń
16 kwietnia 2009 Polska   2:4   Włochy Tor-Tor, Toruń
17 kwietnia 2009 Polska   1:2 pd.   Wielka Brytania Tor-Tor, Toruń

Druga dywizja edytuj

Grupa A

Lp. Drużyna
1   Serbia
2   Estonia
3   Chiny
4   Islandia
5   Izrael
6   Korea Północna

Grupa B

Lp. Drużyna
1   Korea Południowa
2   Belgia
3   Hiszpania
4   Bułgaria
5   Meksyk
6   RPA

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które są podzielone zostały na dwie grupy po 6 zespołów. Rozgrywały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2010 roku, zaś najsłabsze drużyny spadły do trzeciej dywizji.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w serbskim Nowym Sadzie. Mecze rozgrywane były w dniach 713 kwietnia 2008 roku.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w stolicy bułgarskiej stolicy – Sofii. Mecze rozgrywane były w dniach 612 kwietnia 2008 roku.

Trzecia dywizja edytuj

W tej części mistrzostw uczestniczyło 6 drużyn, które rozgrywały mecze w jednej grupie systemem każdy z każdym. Najlepsze dwa zespoły awansowały do drugiej dywizji. Gospodarzem turnieju było nowozelandzkie miasto Dunedin. Ostatni raz Nowa Zelandia była gospodarzem turnieju mistrzowskiego w 2003 roku. Wtedy to odbył się turniej w Auckland, również był to turniej trzeciej dywizji.

Zawody odbyły się w dniach od 10 kwietnia do 16 kwietnia 2009 roku.

Oprócz reprezentacji gospodarzy w turnieju wystąpią drużyny z: Irlandii, Luksemburga, Mongolii, Grecji oraz z Turcji.

Przypisy edytuj

  1. Niemcy jako gospodarze mistrzostw świata w 2010 roku miały pewne utrzymanie w elicie. W wyniku czego, Niemcy zajmując 15. miejsce spowodowali, iż do pierwszej dywizji spadły ostatnia oraz druga drużyna w grupie spadkowej.
  2. Najskuteczniejsi zawodnicy
  3. Media All-Stars
  4. Najlepsi zawodnicy wybrani przez dyrektoriat