Mistrzostwa Europy w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju mężczyzn
Mistrzostwa Europy w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju – coroczne zawody w łyżwiarstwie szybkim rozgrywane pod patronatem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Pierwsze oficjalne mistrzostwa odbyły się w Berlinie w 1893 roku. W latach 1891–1892 także rozgrywano mistrzostwa, jednak były to imprezy nieoficjalne (Międzynarodowa Unia Łyżwiarska powstała w 1892 roku). Do 1907 roku medale przyznawano tylko zwycięzcom.
Podczas edycji nieoficjalnych mistrzem zostawał zawodnik, który wygrał biegi na wszystkich trzech dystansach (1/3 mili, 1 mila i 3 mile). W latach 1893–1895 do zwycięstwa potrzebne były wygrane na dwóch z trzech dystansów: 500 m, 1500 m i 5000 m. W latach 1896–1986 wygrywał zwycięzca trzech z czterech dystansów, a dystansami tymi były 500 m, 1500 m, 5000 m i 10 000 m w latach 1896–1935 i 1948-1986 oraz 500 m, 1500 m, 3000 m i 5000 m w latach 1936–1947. Jeśli żaden z zawodników nie wygrał trzech biegów, zwycięzcą zostawał ten, który uzyskał najniższą sumę punktów. Od 1987 roku wygrywa zawodnik z najniższą sumą punktów, bez względu na liczbę zwycięstw.
Najbardziej utytułowanym zawodnikiem jest Holender Rintje Ritsma, który zdobył dziesięć medali, w tym sześć złotych (1994-1996 i 1998-2000). Jego rodak Sven Kramer również sześciokrotnie był najlepszy (2007-2010 i 2011-2012).
Medaliści edytuj
Edycje nieoficjalne edytuj
| Rok | Złoto | Srebro | Brąz |
| Hamburg 1891 | – | ||
| Wiedeń 1892 | – | ||
| Trondheim 1946 |  Göthe Hedlund
|
 Aage Johansen
|
 Nikołaj Pietrow
|
Edycje oficjalne edytuj
Rekordziści edytuj
| Miejsce | Zawodnik | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
| 1 |  Rintje Ritsma |
6 | 2 | 2 | 10 |
| 2 | Sven Kramer |
6 | 1 | 0 | 7 |
| 3 |  Clas Thunberg |
4 | 4 | 0 | 8 |
| 4 | Ivar Ballangrud |
4 | 0 | 2 | 6 |
| 5 | Oscar Mathisen |
3 | 2 | 1 | 6 |
| 6 | Hjalmar Andersen |
3 | 2 | 0 | 5 |
| 7 | Ard Schenk |
3 | 1 | 0 | 4 |
| 8 | Rudolf Gundersen |
3 | 0 | 0 | 3 |
| 9 | Knut Johannesen |
2 | 3 | 1 | 6 |
| 10 | Kay Stenshjemmet |
2 | 2 | 1 | 5 |
Tabela medalowa edytuj
W tabeli uwzględniono tylko medale wywalczone na edycjach oficjalnych.
| Poz. | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
| 1 | Norwegia |
39 | 37 | 36 | 112 |
| 2 | Holandia |
31 | 26 | 25 | 82 |
| 3 | ZSRR |
10 | 7 | 7 | 24 |
| 4 | Szwecja |
9 | 3 | 8 | 20 |
| 5 | Finlandia |
7 | 9 | 6 | 22 |
| 6 |  Rosja |
5 | 1 | 5 | 11 |
| 7 |  Austria |
2 | 5 | 3 | 10 |
| 8 |  Niemcy |
2 | 0 | 0 | 2 |
| 9 |  Włochy |
1 | 4 | 2 | 7 |
| 10 |  Łotwa |
1 | 0 | 0 | 1 |
| 11 |  Francja |
0 | 1 | 1 | 2 |
| 12 |  Belgia |
0 | 1 | 0 | 1 |
| 13 |  Węgry |
0 | 0 | 1 | 1 |
- Dorobek Austro-Węgier i Austrii przedstawiono razem.
- Dorobek Imperium Rosyjskiego i Rosji przedstawiono razem.
- Dorobek Cesarstwa Niemieckiego, RFN i zjednoczonych Niemiec przedstawiono razem.
- Dorobek Wielkiego Księstwa Finlandii i niepodległej Finlandii przedstawiono razem.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Zawodnik reprezentował Wielkie Księstwo Finlandii, które w tym czasie było częścią Imperium Rosyjskiego.
Linki zewnętrzne edytuj
- Wyniki na stronie Schaats Statistieken (niderl.)