Wikipedia

Miyavi

Takamasa Lee Ishihara (jap. 石原 崇雅 Ishihara Takamasa; ur. 14 września 1981 w Osace) – japoński producent muzyczny, gitarzysta i wokalista rockowy[1], znany pod pseudonimem Miyavi (jap. 雅 miyabi, miyavi, MYV).

雅-MIYAVI-
ilustracja
Imię i nazwisko

Takamasa Lee Ishihara

Pseudonim

Miyabi, Miyavi, MYV, Meev, Myvster, 382

Data i miejsce urodzenia

14 września 1981
Osaka, Japonia

Instrumenty

gitara akustyczna, gitara elektryczna, shamisen

Gatunki

rock, pop, world music

Zawód

wokalista, gitarzysta, kompozytor, aranżer, autor tekstów

Aktywność

od 1999

Wydawnictwo

PS Company (2002-2009), JGlam – własna wytwórnia, EMI, Universal

Powiązania

Dué le quartz, S.K.I.N., Kavki Boiz.

Strona internetowa

W 2004 roku zagrał samego siebie w filmie Oresama, natomiast w 2014 roku pojawił się w reżyserowanym przez Angelinę Jolie filmie Niezłomny[2]. Brał również udział w innych projektach, podejmując mniejsze role (np: Kong: Skull Island oraz Stray).

Życiorys edytuj

Takamasa Lee Ishihara urodził się 14 września 1981 roku w Osace. Jego matka pochodziła z Japonii, natomiast ojciec był pochodzenia japońsko-koreańskiego[3]. Pierwszą gitarę kupił w wieku piętnastu lat, ale dopiero po kontuzji, uniemożliwiającej mu treningi piłki nożnej, zaczął ćwiczyć grę na instrumencie[4]. W 1999 roku Miyavi przeprowadził się do Tokio[5], gdzie rozpoczął karierę muzyczną jako gitarzysta, wokalista wspomagający i autor tekstów w formacji rockowej visual kei o nazwie Dué le quartz[6]. Karierę solową rozpoczął w 2002 roku, zmieniając również pseudonim z "Miyabi" na "Miyavi" (nazwa stylizowana "MIYAVI"). W tym samym roku wydał solowy album Gagaku. Pierwszy koncert solowy artysty miał miejsce 23 kwietnia 2003 roku w Shibuya Public Hall[7]. W grudniu tego samego roku powstał kolejny solowy album zatytułowany Galyuu.

W czerwcu 2004 roku jego singiel Ashita, Genki ni Nāre, dotarł na szczyt japońskiego notowania Oricon. W październiku tego roku Miyavi zawarł kontrakt z Universal Music Group, a w listopadzie wydał singiel major ROCK no gyakushuu ~SUPERSTAR no jouken~. Od tego momentu podpisuje się pseudonimem "MYV".

Pierwszym albumem, który zajął wysokie notowania, był wydany w czerwcu 2005 roku Miyavizm.[8]

Artysta w latach 2005-2006 wydał dwa albumy reprezentujące stylistykę akustycznej muzyki pop: MYV Pops oraz Miyaviuta: Dokusō.

30 grudnia 2006 roku Miyavi zapowiedział, że dołączy do zespołu S.K.I.N. Zespół w składzie z: Yoshikim z X Japan oraz Gacktem i Sugizo z Luna Sea zadebiutował na scenie miesiąc później (w Long Beach w Kalifornii). Z powodu poświęcenia się innym projektom muzycy nie spotkali się ponownie w tym samym składzie ani na scenie, ani w studiu.

Niedługo potem, 18 lipca 2007 roku ukazał się album 7 Samurai Sessions -We’re Kavki Boiz-, składający się z nowo zaaranżowanych utworów Miyaviego, powstały w kolaboracji z artystami z Japonii[9]. Singiel promujący nową płytę (Sakihokoru Hana no you ni -Neo Visualizm- / Kabuki Danshi) zadebiutował na 4. miejscu listy Oricon. Miyavi wyruszył niedługo potem w trasę koncertową po Japonii i Korei Południowej.

W marcu 2008 roku ukazał się album: Azn Pride -This Is the Japanese Kabuki Rock-. Trasa koncertowa promująca płytę, objęła 33 miasta w 14 różnych krajach. W 2009 roku wyprzedano całą pulę 13 000 biletów na koncert z okazji dziesięciolecia działalności artysty. Koncert miał miejsce w hali Nippon Budokan. Również w 2009 roku wygasł kontrakt łączący Miyaviego z wytwórnią PS Company; artysta założył 8 kwietnia 2009 roku własną firmę JGlam inc.

W październiku 2010 roku wydał album What’s My Name?, który promował rok później na światowej trasie. W jej ramach wystąpił także po raz pierwszy w Polsce, dając 10 kwietnia 2011 roku koncert w Centrum Stoczni Gdańsk. Artysta po raz drugi pojawił się w Polsce w ramach trasy Slap The World Tour. Koncert miał miejsce w Klubie Studio w Krakowie 23 marca 2014 roku.

W 2015 roku ukazał się kolejny album zatytułowany The Others. Miyavi rozpoczął wtedy trasę koncertową We Are The Others i w jej ramach 11 października 2015 roku ponownie odwiedził Polskę. Jego dziesiąty album, Fire Bird(inne języki) został wydany 31 sierpnia 2016 roku w Japonii[10].

Kolejne albumy Miyaviego: No Sleep Till Tokyo (lipiec 2019) oraz Holy Nights (kwiecień 2020) zostały wydane wokół Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio[11].

Najnowszy album został wydany 15 września 2021 roku i nosi tytuł Imaginary[12].

Życie prywatne edytuj

14 marca 2009 roku poślubił japońsko-amerykańską piosenkarkę Melody Ishikawę, działającą pod pseudonimem Melody.

Małżeństwo ma troje dzieci. Pierwsza córka, Lovelie Miyavi Ishihara urodziła się 29 lipca 2009 roku[13]. Druga córka, Jewelie Aoi Ishihara, urodziła się przedwcześnie 21 października 2010 roku[14]. 24 lutego 2021 roku, kiedy para mieszkała tymczasowo w Los Angeles w Stanach Zjednoczonych, Miyavi doczekał się syna – Skylera Kakeru[15].

Miyavi mieszka obecnie wraz z rodziną w Tokio.

Dyskografia edytuj

Albumy edytuj

Single edytuj

  • Shindemo Boogie-Woogie (jap. 死んでも Boogie-Woogie; 30.11.2002)
  • POP is dead (30.11.2002)
  • Jingle Bell (jap. ジングルベル Jinguru Beru; 18.12.2002)
  • Jibun Kakumei (16.04.2003)
  • Tariraritarara (25.06.2003)
  • Coo Quack Cluck ~Ku Ku Ruu~ (03.09.2003)
  • Ashita, Genki Ni Naare (23.06.2004)
  • Seikigata Koushinkyoku / ROCK no gyakushuu ~SUPERSTAR no jouken~ (20.10.2004)
  • Freedom Fighters (04.05.2005)
  • Kekkonshiki No Uta ~Kisetsu Hazure No WEDDING MARCH~ / Are you ready to ROCK? (12.10.2005)
  • Señor Señora Señorita / Gigpig Boogie (18.01.2006)
  • Dear my friend ~Tegami Wo Kaku Yo~ / Itoshii Hito (12.04.2006)
  • Kimi Ni Negai Wo (05.07.2006)
  • Sakihokoru Hana no You Ni -Neo Visualizm- / Kabuki Boiz (20.06.2007)
  • Subarashikikana, Kono Sekai – What A Wonderful World (14.11.2007)
  • Hi no hikari sae todokanai kono basho de (feat. SUGIZO) (jap. 陽の光さえ届かないこの場所で; 16.01.2008)
  • Survive (10.03.2010)
  • Torture (15.09.2010)
  • STRONG (feat. KREVA) (05.10.2011)
  • DAY 1 (feat. YUKSEK) (11.07.2012)
  • Ahead Of The Light (20.02.2013)
  • Horizon (27.06.2013)
  • Secret (28.06.2013)
  • Real (09.09.2014)
  • Let go (10.12.2014)
  • The Others (15.04.2015)
  • Mission: Impossible Theme (10.07.2015)

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Miyavi (Biografia). RMF FM. [dostęp 2019-05-30]. (pol.).
  2. ↑ Katey Rich, Meet Miyavi, the Japanese Pop Star Who Steals Angelina Jolie’s Unbroken [online], Vanity Fair Blogs, 1 grudnia 2014 [dostęp 2021-09-25] (ang.).
  3. ↑ ROCK AND READ. T. 004. Tōkyō FM Shuppan, 2005. ISBN 978-4887451469.
  4. ↑ Exclusive interview with miyavi. jame-world.com. [dostęp 2021-09-25].
  5. ↑ Yuki, Shiori and Lori: Miyavi; exclusive interview - Part 1. musicjapanplus.jp, 2008-03-14.
  6. ↑ Miyavi Biography. AllMusic. [dostęp 2019-05-30]. (ang.).
  7. ↑ Yuki i Celley: "Miyavi Yearbook Project: Week One -"Chronology & Recollections". musicjapanplus.jp, 2009-02-28.
  8. ↑ ＭＩＹＡＶＩのCDアルバムランキング │オリコン芸能人事典-ORICON STYLE. Oricon, 2014-01-02. [dostęp 2021-09-25].
  9. ↑ 雅-miyavi- – 7 Samurai Sessions -We're Kavki Boiz- (2007, CD). [dostęp 2021-09-25].
  10. ↑ MIYAVI、Beatsのルーク・ウッドPresidentと語るこだわりの音作り. rollingstonejapan.com, 2017-02-24. [dostęp 2021-09-25].
  11. ↑ MIYAVI、新作アルバム4・22リリース 発売記念しジャパンツアーも発表 [online], ORICON NEWS [dostęp 2021-09-25].
  12. ↑ Billboard Japan, Imaginary (MIYAVI). (ang.).
  13. ↑ Miyavi and melody. wed in shotgun marriage. Japan Today. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
  14. ↑ Miyavi announces the name of his second daughter. tokyohive. [dostęp 2021-09-25].
  15. ↑ Welcome to the world, Skyler.. Twitter. [dostęp 2021-09-25]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miyavi&oldid=73079636”