Wikipedia

Mojżesz Chaim Efraim z Sudyłkowa

rebe chasydzki

Mojżesz Chaim Efraim z Sudyłkowa (ur. ok. 1737-1740 w Międzybożu, zm. ok. 1800-1811 tamże) – rebe, cadyk i kaznodzieja chasydzki, wnuk twórcy chasydyzmu – Israela Baal Szem Tow[1][2].

Pobierał nauki u uczniów Israela Baal Szem Tow – rabinów Dow Bera z Międzyrzeca i Jakuba Józefa z Połonnego. W latach 1780-1785 służył jako magid w Sudyłkowie. Następnie powrócił do Międzyboża, w którym aż do śmierci służył jako rebe[1].

Napisał Degel machane Efraim (pol. Sztandar obozu Efraima) – zbiór wykładów, przypowieści, modlitw i komentarzy do fragmentów Tory oparty na nauce Israela Baal Szem Tow[1][2].

W głoszonych poglądach podkreślał brak uniwersalnej wykładni Tory, odmienne jej rozumienie w każdym pokoleniu i przez różnych cadyków. Uważał Israela Baal Szem Tow za mesjasza, a zbawienie utożsamiał z powszechnym przyjęciem nauki dziadka[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Cyril Mazansky: The Sages of Our Tradition: Interpreters of the Tanakh and Talmud. Mazo Publishers, 2013, s. 163. ISBN 978-1-936778-60-7. OCLC 830104839. (ang.).
  2. ↑ a b c Jan Doktór: Mosze Chaim Efraim z Sudyłkowa. [w:] Polski Słownik Judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny. [dostęp 2014-10-27].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mojżesz_Chaim_Efraim_z_Sudyłkowa&oldid=71302286”