Moksyfloksacyna

Moksyfloksacyna – organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów, zaburzający replikację DNA bakterii (inhibitor gyrazy DNA oraz topoizomerazy IV).

Moksyfloksacyna

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C21H24FN3O4
Masa molowa	401,43 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	354812-41-2
PubChem	152946
DrugBank	DB00218
InChI InChI=1S/C21H24FN3O4/c1-29-20-17-13(19(26)14(21(27)28)9-25(17)12-4-5-12)7-15(22)18(20)24-8-11-3-2-6-23-16(11)10-24/h7,9,11-12,16,23H,2-6,8,10H2,1H3,(H,27,28)/t11-,16+/m0/s1 InChIKey FABPRXSRWADJSP-MEDUHNTESA-N
Farmakokinetyka Biodostępność 86 do 92% Okres półtrwania 12 godzin Wiązanie z białkami osocza i tkanek 30 do 50%

Działa bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie (szczepy Staphylococcus aureus wrażliwe na metycylinę, Streptococcus spp. – w tym S. pyogenes i oporne na antybiotyki szczepy S. pneumoniae), bakterie Gram-ujemne (m.in. Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae), bakterie beztlenowe (m.in. Peptostreptococcus spp., Fusobacterium spp.) oraz bakterie atypowe (m.in. Mycoplasma pneumoniae, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumoniae).

Moksyfloksacyna szybko i niezależnie od pokarmu wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność około 91%), osiągając stężenie maksymalne we krwi po 0,5-4 h. Z białkami osocza wiąże się w 40–42%. Przenika do tkanek układu oddechowego, m.in. do zatok, błony śluzowej oskrzeli i makrofagów pęcherzykowych. Jest metabolizowana w wątrobie. T0,5 wynosi około 12 h. Jest wydalana w postaci niezmienionej oraz w postaci metabolitów zarówno z kałem (61%), jak i z moczem.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.