Wikipedia

Multicar

Multicar – niemiecki[1] producent mikrosamochodów ciężarowych i komunalnych z siedzibą w Waltershausen w Turyngii.

Multicar
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Industriestraße 3
99880 Waltershausen

Data założenia

1920

Forma prawna

Spółka zależna (od Hako-Werke)

Prezes

Mario Schreiber

Zatrudnienie

170 (2013)

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia przedsiębiorstwa edytuj

W 1920 roku inżynier Arthur Ade powołał w Waltershausen przedsiębiorstwo ADE-Werk, które zajmowało się produkcją ciągników i sprzętu rolniczego[2]. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1946 roku fabryka wznowiła produkcję pod nazwą Gerätebau Waltershausen, a wraz z powstaniem Niemieckiej Republiki Demokratycznej zakład został znacjonalizowany i wszedł w skład zjednoczenia IFA oraz przyjął nazwę VEB Fahrzeugwerk Waltershausen. W 1949 roku założyciel fabryki Arthur Ade uciekł z NRD do RFN[3].

W połowie lat 50. XX wieku rozpoczęto tu produkcję wózka transportowego Diesel-Ameise DK 3, a w 1956 roku do produkcji wszedł Dieselkarre DK 2004 (DK 4), którego nazwa 4 grudnia 1959 roku została przemianowana na Multicar M 21. Do 1964 roku powstało 14 tys. sztuk. Kolejnym modelem produkowanym w zakładach był Multicar M 22, który powstawał od 1964 do 1974 roku i wyprodukowano 42 500 sztuk. Od 1974 do 1978 roku trwała produkcja modelu Multicar M 24, który powstał w liczbie 25 600 egzemplarzy (z czego 48% wyeksportowano). Od 1978 roku produkowany był Multicar M 25, który stał się najpopularniejszym produktem fabryki z Waltershausen. Do 1993 roku powstało 100 tys. sztuk z czego 70% przeznaczona była na eksport głównie do krajów RWPG[3].

W październiku 1990 roku doszło do zjednoczenia Niemiec, a w 1991 roku VEB Fahrzeugwerk Waltershausen zostało sprywatyzowane i zmieniło nazwę na Multicar. W 1993 roku zakończono produkcję modelu M 25, a rozpoczęto gruntownie zmodernizowanego w stosunku do poprzednika M 26, którego produkcja trwała do 2010 roku. W 1998 roku przedsiębiorstwo zostało przejęte przez firmę Hako-Werke, która specjalizuje się w produkcji wszelkiego rodzaju urządzeń czyszczących. Multicar we wrześniu 1998 roku przejął produkcję samochodów komunalnych TREMO od przedsiębiorstwa Kramer, a w styczniu 1999 roku produkcję pojazdów UX 100 od firmy Unimog. W 2001 roku rozpoczęto produkcję nowej generacji pojazdów Multicar FUMO (M30), a w 2004 roku wersji dla Bundeswehry Mungo[4]. Pod koniec 2010 roku zadebiutował Multicar M 27, a latem 2013 roku przedstawiono kolejny nowy model M 31[5].

Modele edytuj

Wytwarzane obecnie edytuj

Model Producent silnika Pojemność Średnica × skok tłoka Układ zasilania Moc maks. Maks.moment obrotowy
M 27[6] VW CJDA 1968 cm³ 81 × 95,5 mm Common-Rail 102 KM (75 kW)
przy 3500 obr./min 		250 N•m
przy 2600 obr./min
TREMO[7] 102 KM (75 kW)
przy 3000 obr./min 		285 N•m
przy 1750 obr./min
FUMO[8] Iveco F1C 2998 cm³ 95,8 × 104 mm 145 KM (107 kW)
przy 3500 obr./min 		320 N•m
przy 1400 obr./min
122 KM (90 kW)
przy 3000 obr./min 		310 N•m
przy 1400 obr./min
M 31[9] 145 KM (107 kW)
przy 3500 obr./min 		320 N•m
przy 1400 obr./min
122 KM (90 kW)
przy 3000 obr./min 		310 N•m
przy 1400 obr./min

Wytwarzane w przeszłości edytuj

  • M 21 (1956–1964) – 14 tys. (liczba wyprodukowanych egzemplarzy)
  • M 22 (1964–1974) – 42,5 tys.
  • M 24 (1974–1978) – 25,6 tys.
  • M 25 (1978–1993) – 100 tys.
  • M 26 (1993–2010) – b.d.[3]

Galeria edytuj

  •  
    Multicar M 21
  •  
    Multicar M 22
  •  
    Multicar M 24
  •  
    Multicar M 25
  •  
    Multicar M 26
  •  
    Multicar M 27
  •  
    Multicar FUMO
  •  
    Multicar TREMO
  •  
    Multicar M 31
  •  
    Mungo

Przypisy edytuj

  1. ↑ Do października 1990 roku wschodnioniemiecki
  2. ↑ Klaus Herrmann: Traktoren in Deutschland: Firmen und Fabrikate von 1907 bis heute, DLG Verlag, 2000, ISBN 978-3-76900582-0, S. 159.
  3. ↑ a b c Peter Kirchberg: Plaste, Blech und Planwirtschaft: die Geschichte des Automobilbaus in der DDR, Nicolai, Berlin, 2001 ISBN 978-3-87584027-8, S. 109.
  4. ↑ Udo Bols: Multicar. Der Alleskönner. 2. Auflage, Podszun, Brilon 2008, ISBN 978-3-86133-325-8.
  5. ↑ Multicar. hako.pl. [dostęp 2016-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-16)]. (pol.).
  6. ↑ Multicar M 27. hako.pl. [dostęp 2016-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. (pol.).
  7. ↑ Multicar TREMO. hako.pl. [dostęp 2016-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. (pol.).
  8. ↑ Multicar FUMO. hako.pl. [dostęp 2016-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. (pol.).
  9. ↑ Multicar M 31. hako.pl. [dostęp 2016-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Multicar&oldid=71500251”