NGC 2261 (również Zmienna Mgławica Hubble’a) – mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. Została odkryta 26 grudnia 1783 roku przez Williama Herschela[1]. Mgławica ta znajduje się w odległości około 2500 lat świetlnych.

NGC 2261
Ilustracja
Zmienna Mgławica Hubble’a (HST)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

26 grudnia 1783

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Jednorożec

Typ

mgławica refleksyjna

Rektascensja

06h 39m 09,5s

Deklinacja

+08° 44′ 40″

Odległość

2500 ly (766 pc)

Jasność pozorna mgławicy

9,0m

Rozmiary kątowe

3′ × 1'[1]

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

~ 1 ly

Alternatywne oznaczenia
Zmienna Mgławica Hubble’a, LBN 920, C46, H IV-2, h 399, GC 1437, CED 83, HH 39, PP 64

NGC 2261 jest powiązana z młodą gwiazdą R Monocerotis. Układ ten należy do najdokładniej badanych układów gwiazda-mgławica w ciągu ostatnich 100 lat. Mgławica ta kształtem przypominająca stożek jest pusta w środku. Źródłem mgławicy jest znana od 150 lat gwiazda zmienna, która od jej odkrycia ulegała wahaniom o cztery wielkości gwiazdowe. Zmienna Mgławica Hubble’a zawdzięcza swą nazwę badaniom Edwina Hubble’a, który w 1916 roku odkrył, że mgławica ta może ewoluować w skali miesięcy. Gwałtowne zmiany jasności NGC 2261 są spowodowane przez cień pyłu krążącego wokół gwiazdy R Monocerotis.

Przypisy edytuj

  1. a b Courtney Seligman: NGC 2261. Celestial Atlas. [dostęp 2015-01-26]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj