Nabucco
Nabucco (skrót od Nabucodonosor - pol. Nabuchodonozor) – opera w czterech aktach Giuseppe Verdiego; prapremiera opery odbyła się 9 marca 1842 w Mediolanie, w Teatro alla Scala[1].
| |||
| Muzyka | |||
|---|---|---|---|
| Libretto | |||
| Liczba aktów |
4 | ||
| Język oryginału |
włoski | ||
| Źródło literackie |
historia biblijna oraz sztuka Auguste'a Anicet-Bourgeois i Francisa Cornue | ||
| Prapremiera |
9 marca 1842, La Scala w Mediolanie | ||
| Premiera polska |
1850, Lwów (wersja niemiecka) | ||
| |||
Twórca libretta Temistocle Solera umieścił akcję w Jerozolimie i Babilonie około roku 587 p.n.e. Tytułowy Nabuchodonozor podbija Judeę. Perypetie sercowe córek króla i walki stronnictw dworskich o wpływy są tłem dla przedstawienia wydarzeń będących początkiem „niewoli babilońskiej” Żydów. Mediolańska publiczność, rozemocjonowana dodatkowo wspaniałą, momentami podniosłą muzyką, odniosła opowiadaną historię do ówczesnej sytuacji politycznej panującej we Włoszech. Burzliwe demonstracje na ulicach miasta spowodowały, że okupacyjne władze austriackie zakazały wystawiania opery na kontrolowanych przez siebie terenach.
Nabucco był trzecią operą Verdiego. Pierwszą jednak, która przyniosła mu sławę i postawiła od razu w gronie najbardziej znanych kompozytorów. Kolejne świetne sztuki operowe i inne dzieła muzyczne tego płodnego kompozytora przyćmiły nieco pamięć o Nabuchodonozorze w następnych latach. Piękno i przebojowość muzyki obroniły jednak dramma lirico Nabuconodosor przed zapomnieniem. Współcześnie znajduje się ona w repertuarze prawie każdego teatru operowego. Va, pensiero – wzniosła i piękna pieśń Żydów (chór niewolników) z trzeciego aktu stała się nieoficjalnym hymnem Włoch [potrzebny przypis] i jest prawie zawsze bisowana [potrzebny przypis]. Niektórzy twierdzą, że warto uczestniczyć w każdym dostępnym przedstawieniu tylko dla wysłuchania tego jednego utworu [potrzebny przypis].
Zmarłego w 1901 roku kompozytora żegnało 300 000 mieszkańców Mediolanu w asyście dziewięciusetosobowego chóru, wykonującego Va pensiero[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 717. ISBN 978-83-224-0962-6.
- ↑ Adrian Robak: GIUSEPPE VERDI. Uwertura do opery Nabucco. Akademia Muzyczna w Katowicach. [dostęp 2015-04-10].
Linki zewnętrzne edytuj
- Libretto. giuseppeverdi.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].