Wikipedia

Natalja Lebiediewa (historyk)

historyczka radziecka

Natalja Siergiejewna Lebiediewa (ros. Наталья Сергеевна Лебедева; ur. 1939[1]) – rosyjski historyk, specjalistka w zakresie historii stosunków międzynarodowych i historii II wojny światowej, członek Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych[1].

Natalja Siergiejewna Lebiediewa
Наталья Сергеевна Лебедева
Data urodzenia

1939

Zawód, zajęcie

historyk

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

W 1962 roku ukończyła Moskiewski Instytut Historii i Archiwistyki, po czym podjęła pracę w Instytucie Historii Akademii Nauk ZSRR[1]. W 1970 roku uzyskała stopień naukowy kandydata nauk, a w 1996 roku stopień doktora habilitowanego na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego na podstawie książki "Katyń: Priestuplenije Protiw Czełowieczestwa" ("Katyń: zbrodnia przeciwko ludzkości", ros. Катынь: преступление против человечества)[1], opublikowanej w 1994 roku w Rosji (ISBN 5-01-003510-3)[2], a w 1997 roku w Polsce (ISBN 83-11-08741-5)[3]. Publikowała m.in. w "Zeszytach Katyńskich"[4]. Obecnie pracuje w Instytucie Historii Rosyjskiej Akademii Nauk[1].

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

W 1990 roku otrzymała honorowe wyróżnienie Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej za podstawowe odkrycia archiwalne dotyczące zbrodni katyńskiej[5]. W 1996 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Przeglądu Wschodniego[6]. W 2003 roku Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne zasługi w ujawnieniu i udokumentowaniu prawdy o zbrodni katyńskiej[7], a w 2008 roku Rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała jej Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej[8]. W 2015 roku została uhonorowana Medalem Komisji Edukacji Narodowej[9][10].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Историк Наталья Лебедева: «Нельзя искажать правду о трагедии в Катыни» (ros.) kp.ru [dostęp 2011-06-16]
  2. ↑ «Катынь: Преступление против человечества» [online], www.katyn-books.ru [dostęp 2020-02-09].
  3. ↑ Natalia Lebiediewa – Katyń: zbrodnia przeciwko ludzkości, Warszawa 1997, dane książki w katalogu Biblioteki Narodowej, bn.org.pl [dostęp 2011-07-26]
  4. ↑ Natalia Lebiediewa, Komisja specjalna i jej przewodniczący Burdenko, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, str. 56–101
  5. ↑ Wyróżnienia honorowe Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 22), Warszawa 2007, str. 221
  6. ↑ Rozdano Nagrody "Przeglądu Wschodniego" za 2005 rok (pol.) wspolnota-polska.org.pl [dostęp 2011-06-16]
  7. ↑ Rej. 53/2003: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 kwietnia 2003 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 41, poz. 596)
  8. ↑ Lista osób, którym Rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała w 2008 r. Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 24), Warszawa 2009, str. 254–255
  9. ↑ Konrad Żelazowski: Odznaczenia dla obywateli Rosji zasłużonych dla współpracy z Polską. wp.pl, 2015-03-10. [dostęp 2015-03-10].
  10. ↑ Odznaczenia dla obywateli Rosji zasłużonych dla współpracy z Polską [online], dzieje.pl [dostęp 2020-02-09] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Natalja_Lebiediewa_(historyk)&oldid=71770677”