Neleus (gr. Νηλεύς)[1] – w mitologii greckiej syn Posejdona i Tyro, bliźniaczy brat Peliasa. Jego żoną była Chloris. Ojciec Nestora.

Neleus
mityczny król Pylos
Dane biograficzne
Ojciec

Posejdon

Matka

Tyro

Rodzeństwo

Pelias

Żona

Chloris

Dzieci

Pero,
Alastor,
Nestor,
Periklymenos

Neleus był synem Posejdona i Tyro. Przyszedł na świat wraz ze swoim bratem-bliźniakiem, noszącym imię Pelias. Po porodzie matka porzuciła dzieci[2]. Posejdon zesłał jednak klacz, która wykarmiła jego synów[1]. Zostali uratowani przez wieśniaków[2] bądź przez handlarzy koni[1].

Drzewo genealogiczne Neleusa[1][3]
Kreteus
 
 
 
 
 
Tyro
 
 
 
 
 
 
 
Posejdon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
AmytaonAjsonFeresNeleusPelias

Neleus i Pelias w końcu dowiedzieli się, skąd się wzięli na świecie. Odnaleźli Tyro. Zemścili się na jej macosze[2]/teściowej Sidero. Ta schroniła się w świątyni, gdzie nie mogli jej zabić. Jednak Pelias złamał tabu[1], zabijając w świątyni Hery. Rozgniewało to boginię, która zasiała pomiędzy Neleusem i Peliasem niezgodę[2]. Rodzeństwo podjęło walkę o władzę. W efekcie wygnany przez brata[1] Neleus wyjechał do Messenii. Założył tam miasto Pylos, stając się jego królem[2].

Żoną Neleusa została Chloris, córka Amfiona. Doczekali się 12 synów i jednej córki[2] imieniem Pero[1].

Potomkowie Neleusa[1]
Neleus
 
 
 
 
 
 
Chloris
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tauros, Asterios, Pylaon, Deimachos, Eurybios, Epilaos, Frasjos, Eurymenes, Euagoras, Alastor, PeriklymenosPeroNestor

Herakles po zabójstwie Ifitosa zwrócił się do Neleusa o oczyszczenie go z tej zbrodni. Władca Pylos nie zgodził się. Rozgniewany heros zabił wszystkich jego synów oprócz Nestora. Co do końca Neleusa nie ma jednej wersji. Możliwe, że zginął z ręki Heraklesa wraz ze swymi synami. Wedle innej wersji mitu Herakles nie zabił go, a Neleus umarł w Koryncie z powodu choroby[2]. Tam też miał znaleźć się jego grób[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Grimal 2008 ↓, s. 247.
  2. a b c d e f g Schmidt 2006 ↓, s. 222.
  3. Grimal 2008 ↓, s. Tablica 1.

Bibliografia edytuj