Neodadaizm

Neodadaizm – ruch w sztuce, który powstał w drugiej połowie lat 50. XX wieku. Był to kierunek w sztuce amerykańskiej stojący w opozycji do ekspresjonizmu abstrakcyjnego^[1], nawiązujący do działań dadaistów, którzy tworzyli przed wojną w Europie.

W obrębie nurtu powstawały zarówno obrazy abstrakcyjne zawierające w swojej fakturze zniszczone przedmioty codziennego użytku i nawiązujące do estetyki prac Kurta Schwittersa, jak i dzieła wykonane w tradycyjnych technikach malarskich. Twórcami neodadaizmu są m.in. Robert Rauschenberg, Jasper Johns. Do artystów, którzy tworzyli prace neodadaistyczne, można m.in. zaliczyć Cy'a Twombly, Louise Nevelson, czy Allana Kaprowa^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b CatherineC. Craft CatherineC., An Audience of Artists: Dada, Neo-Dada, and the Emergence of Abstract Expressionism, University of Chicago Press, 30 maja 2012, s. 10, ISBN 978-0-226-11680-8 [dostęp 2020-01-16] (ang.).

[:0-1] CatherineC. Craft CatherineC., An Audience of Artists: Dada, Neo-Dada, and the Emergence of Abstract Expressionism, University of Chicago Press, 30 maja 2012, s. 10, ISBN 978-0-226-11680-8 [dostęp 2020-01-16] (ang.).

[1]