Neotomizm

Neotomizm – współczesna wersja tomizmu, główny kierunek filozoficzny neoscholastyki, popularny w łonie katolicyzmu. Neotomiści opowiadają się za tzw. klasyczną koncepcją filozofii, akcentują różnicę między nauką a religią i sztuką; za "filozofię pierwszą" uznają teorię bytu. Istotnymi wyróżnikami neotomizmu są: realizm, pluralizm, hylemorfizm, teizm, intelektualizm, klasyczna koncepcja prawdy, umiarkowany realizm pojęciowy^[1]^[2]^[3].

Charakterystyka edytuj

Do powstania neotomizmu przyczyniło się opublikowanie przez papieża Leona XIII encykliki Aeterni Patris z 1879, gdzie nawoływał do rozwijania filozofii scholastycznej w taki sposób, jak robił to św. Tomasz z Akwinu^[4].

Istnieją co najmniej cztery zasadnicze odmiany neotomizmu^[1]^[5]:

tomizm tradycyjny (np. J. A. Gredt, S. Adamczyk),
lowański (np. D. Mercier, K. Kłósak),
transcendentalizujący (np. E. Coreth),
egzystencjalny (np. E. Gilson, M. A. Krąpiec, M. Gogacz)^[6],

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b WłodzimierzW. Dłubacz WłodzimierzW., O kulturę filozofii. Zagadnienia podstawowe, Mieczysław AlbertM.A. Krąpiec, Lublin: Polihymnia, 1994, s. 153, ISBN 83-85684-38-7, OCLC 749476846 .
↑ F. Greniuk, Neotomizm w teologii moralnej w ocenie magisterium Kościoła, „Studia Theologica Varsaviensia“, 29, 1991, 2, s. 137-149.
↑ K. Szocik, Mariana Morawskiego koncepcja wychowania do życia w państwie, „Polska Myśl Pedagogiczna“, 1, 2015, 1, s. 242.
↑ Z. Wolak, Filozofia przyrody Maritaina a szczególna teoria względności, „Zagadnienia Filozoficzne w Nauce“, 13, 1991, s. 1.
↑ neotomizm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-28] .
↑ S. Taboł, Myśl pedagogiczna neoscholastyki i neotomizmu, red. M. Krasnodębski, Wydawnictwo Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin, Warszawa 2014, ss. 256., „Forum Pedagogiczne“, 2015, 1, s. 279.

Bibliografia edytuj

WłodzimierzW. Dłubacz WłodzimierzW., O kulturę filozofii. Zagadnienia podstawowe, Mieczysław AlbertM.A. Krąpiec, Lublin: Polihymnia, 1994, ISBN 83-85684-38-7, OCLC 749476846 .

[W._Dłubacz,_1994-1] WłodzimierzW. Dłubacz WłodzimierzW., O kulturę filozofii. Zagadnienia podstawowe, Mieczysław AlbertM.A. Krąpiec, Lublin: Polihymnia, 1994, s. 153, ISBN 83-85684-38-7, OCLC 749476846 .

[2] F. Greniuk, Neotomizm w teologii moralnej w ocenie magisterium Kościoła, „Studia Theologica Varsaviensia“, 29, 1991, 2, s. 137-149.

[3] K. Szocik, Mariana Morawskiego koncepcja wychowania do życia w państwie, „Polska Myśl Pedagogiczna“, 1, 2015, 1, s. 242.

[4] Z. Wolak, Filozofia przyrody Maritaina a szczególna teoria względności, „Zagadnienia Filozoficzne w Nauce“, 13, 1991, s. 1.

[epwn-5] neotomizm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-28] .

[6] S. Taboł, Myśl pedagogiczna neoscholastyki i neotomizmu, red. M. Krasnodębski, Wydawnictwo Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin, Warszawa 2014, ss. 256., „Forum Pedagogiczne“, 2015, 1, s. 279.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]