Nerw krtaniowy wsteczny

Nerw krtaniowy wsteczny (łac. nervus laryngeus recurrens vel n. recurrens) – gałąź nerwu błędnego odchodząca od niego już w obrębie klatki piersiowej lub w otworze górnym klatki piersiowej. Powyżej niego odchodzą gałęzie sercowe szyjne górne, jego gałąź końcowa to nerw krtaniowy dolny.

Przebieg lewego nerwu krtaniowego wstecznego (kolor fioletowy)

Przebieg edytuj

Z uwagi na asymetryczne ułożenie wielkich naczyń krwionośnych po prawej i lewej stronie ciała prawy i lewy nerw początkowo biegną inaczej.

Prawy nerw edytuj

Prawy nerw owija się z przodu w tył wokół tętnicy podobojczykowej.

Lewy nerw edytuj

Nerw po lewej stronie owija się wokół łuku aorty od przodu do tyłu (po tym można poznać i odszukać nie tylko jego, ale i nerw błędny), więzadło tętnicze jest położone w stosunku do niego przyśrodkowo.

Dalszy podobny przebieg edytuj

Zyskawszy odpowiednią wysokość nerwy te układają się po bokach tchawicy, następnie w bruździe między tchawicą i przełykiem. Docierają do tylnej powierzchni tarczycy.

Przyczyny edytuj

Taki wydawałoby się dziwny przebieg to rezultat zstępowania trzewi. Nerw błędny unerwia serce, położone początkowo wysoko. Opisywany tutaj nerw zmierza do krtani najkrótszą możliwą drogą, pod 4. łukiem skrzelowym. Jednak w trakcie rozwoju oddalające się w dół trzewia pociągają za sobą zaopatrujące je nerwy. Nerw krtaniowy wsteczny musi więc odbyć dodatkową drogę w górę, by dotrzeć do krtani, narządu, który zaopatruje.

Gałęzie edytuj

  • Gałęzie sercowe szyjne dolne (rami cardiaci cervicales inferiores vel rr cardiaci medii) - zmierzające do splotu sercowego, ich liczba nie jest stała
  • Gałęzie tchawicze górne (rami tracheales superiores) - odchodzące od pętli pod okrążanym naczyniem krwionośnym, celem ich jest śluzówka i błona mięśniowa tchawicy
  • Gg przełykowe (rr oesophageales s. esophageales) - do górnego odcinka przełyku
  • Gg gardłowe (rr pharyngei) - unerwiają tarczycę, przytarczyce i zwieracz dolny gardła
  • Nerw krtaniowy dolny (nervus laryngeus inferior) - gałąź końcowa, przebija dolny zwieracz gardła, po czym dzieli się na 2 gałęzie unerwiające ruchowo mięśnie krtani (oprócz pierścienno–tarczowego):
    • gałąź przednia
    • gałąź tylna

Obszar unerwienia edytuj

  • serce (splot sercowy)
  • błona mięśniowa i śluzowa tchawicy
  • przełyk (część górna)
  • tarczyca i przytarczyce
  • zwieracz dolny gardła
  • mięśnie krtani oprócz pierścienno-tarczowego
  • błona śluzowa dolnej części krtani

Podrażnienie edytuj

Odruchem obronnym w przypadku podrażnienia włókien tego nerwu w krtani jest kaszel.

Bibliografia edytuj

  • Adam Bochenek, Wiesław Łasiński, Franciszek Krzyształowicz, Ignacy Abramowicz, Józef Jordan, Michał Reicher: Układ nerwowy obwodowy, układ nerwowy autonomiczny, powłoka wspólna, narządy zmysłów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3685-5.