Nerw potyliczny większy
Nerw potyliczny większy (łac. nervus occipitalis major) – gałąź grzbietowa drugiego szyjnego nerwu rdzeniowego[1].
Przebieg edytuj
Punkt wyjścia znajduje się między łukiem kręgu szczytowego, a obrotnikiem. Pod dolną krawędzią mięśnia skośnego dolnego głowy dzieli się na dwie gałęzi: boczną (zaopatruje mięśnie, a następnie zespala się z gałęzią grzbietową trzeciego szyjnego nerwu rdzeniowego) oraz przyśrodkową – właściwe przedłużenie nerwu (Zawija się wokół mięśnia skośnego dolnego głowy i biegnie w górę przykryta mięśniem półkolcowym głowy, następnie przebija go oraz ścięgno mięśnia czworobocznego i przedostaje się do tkanki podskórnej. Na końcowym odcinku podąża ku górze wraz z tętnicą potyliczną i dzieli się na końcowe gałęzie, które zaopatrują skórę okolicy potylicznej i ciemieniowej)[1].
Unerwienie edytuj
Nerw potyliczny większy unerwia[1]:
- mięsień skośny dolny głowy
- mięsień płatowaty głowy
- mięsień płatowaty szyi
- mięsień najdłuższy głowy
- mięsień półkolcowy głowy
- skórę okolicy potylicznej
- skórę okolicy ciemieniowej
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia Człowieka V Układ nerwowy obwodowy, układ nerwowy autonomiczny, powłoka wspólna, narządy zmysłów, wyd. 3, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1989, s. 21, ISBN 83-200-1230-9, OCLC 749620731 [dostęp 2023-03-02].
