Wikipedia

Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000

Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 – drużyna składająca się z czworga zawodników (jednej kobiety i trzech mężczyzn) podczas igrzysk, które rozgrywano w australijskim Sydney. W jej skład weszli reprezentanci Timoru Wschodniego, wówczas jeszcze pod egidą Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[1]. Startowali oni w trzech spośród trzydziestu jeden rozgrywanych dyscyplin, nie zdobywając żadnego medalu. Chorążym ekipy był bokser Victor Ramos, dla którego był to podobnie jak dla innych niezależnych olimpijczyków z Timoru, pierwszy start na igrzyskach. Najmłodszym „reprezentantem” był Calisto da Costa, miał wtedy 21 lat, 220 dni, zaś najstarszym był Victor Ramos, który miał 30 lat, 153 dni[2].

Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000
Kod MKOl

IOA

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000
Sydney
Chorąży

Victor Ramos

Liczba zawodników

4 w 4 konkurencjach w 3 dyscyplinach

Medale Złoto
0 		Srebro
0 		Brąz
0 		Razem
0

Był to już drugi start Niezależnych olimpijczyków na igrzyskach olimpijskich. Poprzednio startowali w 1992, na Igrzyskach w Barcelonie, kiedy to niezależnymi olimpijczykami byli sportowcy z Federalnej Republiki Jugosławii i Macedonii. Zdobyli wtedy trzy medale – srebrny Jasny Šekarić i dwa brązowe Aranki Binder i Stevana Pletikosicia. Wszystkie zdobyte w strzelectwie. Zajęli wtedy czterdziestą czwartą pozycję w klasyfikacji medalowej[3].

Tło startu edytuj

Timor Wschodni, który do tej pory był częścią Indonezji dążył do niepodległości, a od października 1999 roku był pod kontrolą Organizacji Narodów Zjednoczonych. MKOl wyraził jednak zgodę na występ Timorczyków na igrzyskach pod flaga olimpijską, czyli jako niezależni sportowcy olimpijscy[4]. Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 wystąpiło czterech Timorczyków dla których był to debiut w wydarzeniu sportowym tej rangi[5]. Przed igrzyskami trenowali w strasznych warunkach; w czasie gdy w Dili wybuchały walki maratończycy biegali na ulicach miasta, a pozostali sportowcy mieli do dyspozycji jedynie własnoręczny prowizoryczny sprzęt do treningu. Jak określały to media, dla nich najważniejszym osiągnięciem była możliwość występu i ukończenia zawodów[6].

Statystyki według dyscyplin edytuj

Lp. Sport Mężczyźni Kobiety
1. Boks 1 0
2. Lekkoatletyka 1 1
3. Podnoszenie ciężarów 1 0
Łącznie 3 1

Wyniki edytuj

  Boks edytuj

Zobacz też: Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000.

Timor Wschodni miał jednego przedstawiciela w boksie. Był nim Victor Ramos, który wziął udział w rywalizacji pięściarzy w wadze lekkiej (do 60 kg). W dwunastym pojedynku pierwszej fazy, która odbyła się 17 października, walczył z reprezentującym Ghanę Raymondem Narhem[7]. Timorczyk przegrał 20:23[7], a jego rywal odpadł w kolejnej rundzie[8]. W tej kategorii wagowej wygrał Kubańczyk Mario Kindelán. Ramos został sklasyfikowany na 17. pozycji ex aequo z zawodnikami, którzy odpadli w tej samej rundzie[9].

Zawodnik Konkurencja 1/32 1/16 1/8 Ćwierćfinał Półfinał Finał
Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Przeciwnik
Wynik 		Pozycja
Victor Ramos waga lekka   Raymond Narh
20:23 		NQ 17.

  Lekkoatletyka edytuj

Zobacz też: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 i Lekkoatletyka na Timorze Wschodnim.

Podczas igrzysk w Sydney dwoje timorskich lekkoatletów wystąpiło w maratonie: Agueda Amaral wśród pań, a w stawce mężczyzn Calisto da Costa.

24 września 2000 roku odbył się bieg maratoński kobiet. Na starcie stanęły 53 zawodniczki, z których do mety dobiegło 45. Agueda Amaral przybiegła z czasem 3:10:55 i zajęła 43. miejsce, wyprzedzając Rhondę Davidson-Alley z Guamu oraz Sirivanh Ketavong z Laosu. Jako pierwsza na metę przybiegła Japonka Naoko Takahashi[10], bijąc jednocześnie ówczesny rekord igrzysk (2:23:14), który został pobity 12 lat później podczas igrzysk w Londynie, wtedy to Etiopka Tiki Gelana przybiegła do mety z czasem 2:23:07[11].

Jak podaje agencja Associated Press, Agueda Amaral wbiegając na stadion zatrzymała się nie zdając sobie sprawy, że ma jeszcze jedno okrążenie do ukończenia biegu. Amaral zatrzymała się w pobliżu mety, uklękła na bieżni i położyła dłonie na ziemi. Widownia widząc, że zawodniczce ciężko jest dobiec do końca, wstała i oklaskami motywowała ją do ukończenia biegu. Niesiona dopingiem kibiców dobiegła do mety i ukończyła bieg[12].

Lp. zawodniczka pomiar czasu (miejsce) na rezultat strata
5 km 10 km 15 km 20 km ½ trasy 25 km 30 km 35 km 40 km
43. Agueda Amaral 19:21 (51) 40:09 (51) 1:00:48 (51) 1:22:13 (50) 1:27:06 (49) 1:44:36 (47) 2:08:32 (44) 2:33:54 (44) 3:00:26 (43) 3:10:55 +47,41

1 października odbył się maraton mężczyzn. W stawce do rywalizacji przystąpiło 102 zawodników, spośród których bieg ukończyło 81. Timorczyk Calisto da Costa z czasem 2:33:11 zajął 71. miejsce, tracąc do zwycięzcy – Etiopczyka Gezahegne Abera – 23 minuty[13].

Lp. zawodnik pomiar czasu (miejsce) na rezultat strata
5 km 10 km 15 km 20 km ½ trasy 25 km 30 km 35 km 40 km
71. Calisto da Costa 16:10 (90) 33:10 (92) 49:50 (89) 1:06:43 (88) 1:10:37 (83) 1:24:16 (82) 1:43:29 (81) 2:03:17 (76) 2:24:42 (71) 2:33:11 +23:00

  Podnoszenie ciężarów edytuj

Zobacz też: Podnoszenie ciężarów na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000.

Jedynym startującym sztangistą podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000 był Martinho de Araújo. Wystąpił w kategorii wagowej do 56 kilogramów. Zawody w tej kategorii odbyły się 17 września 2000 roku i zostały podzielone na dwie grupy – A i B. De Araújo wystąpił w słabszej grupie B. W rwaniu pierwsze dwie próby na 65 kilogramów spalił, natomiast trzecią na 67,5 kilograma zaliczył. Rwanie zakończył na 20. miejscu wśród wszystkich sklasyfikowanych zawodników (do zawodów przystąpiło 22 zawodników). W podrzucie dwie pierwsze próby na 85 i 90 kilograma zaliczył, a kolejną na 95 spalił; podrzut zakończył na 20. miejscu, i z wynikiem 157,5 kilogramów w dwuboju zajął 9. miejsce w grupie B, a w końcowej klasyfikacji uplasował się na 20. miejscu. Zajął on ostatnie miejsce wśród sklasyfikowanych sztangistów (Manuel Minginfel z Mikronezji spalił trzy próby w rwaniu, a Iwan Iwanow z Bułgarii został zdyskwalifikowany). Całe zawody wygrał wówczas Turek, Halil Mutlu[14].

Miejsce Zawodnik Grupa Waga ciała Rwanie (kg) Podrzut (kg) Dwubój (kg)
1 2 3 Wynik 1 2 3 Wynik
20. Martinho de Araújo B 55,75 65 65 67,5 67,5 85 90 95 90 157,5

Przypisy edytuj

  1. ↑ Informacja o występie reprezentantów Timoru Wschodniego na oficjalnej stronie MKOl. olympic.org. [dostęp 2013-06-03]. (ang.).
  2. ↑ Individual Olympic Athletes at the 2000 Sydney Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-25)]. (ang.).
  3. ↑ Individual Olympic Athletes at the 1992 Barcelona Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-18)]. (ang.).
  4. ↑ Undaunted spirit of East Timor’s Olympic athletes. etan.org. [dostęp 2013-07-29]. (ang.).
  5. ↑ Individual Olympic Athletes. sports-reference.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  6. ↑ OLYMPICS; East Timor Athletes Enjoy Independence. nytimes.com. [dostęp 2013-07-29]. (ang.).
  7. ↑ a b Boxing at the 2000 Sydney Summer Games: Men’s Lightweight Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-08)]. (ang.).
  8. ↑ Boxing at the 2000 Sydney Summer Games: Men’s Lightweight Round Two. sports-reference.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (ang.).
  9. ↑ Boxing at the 2000 Sydney Summer Games:Men’s Lightweight. sports-reference.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-25)]. (ang.).
  10. ↑ Women Marathon Olympic Games Sidney 2000 - Sunday 01.10. todor66.com. [dostęp 2013-07-28]. (ang.).
  11. ↑ LONDON 2012 ATHLETICS, MARATHON WOMEN, FINAL. olympic.org. [dostęp 2013-07-28]. (ang.).
  12. ↑ Takahashi breaks women’s marathon record. static.espn.go.com. [dostęp 2013-07-29]. (ang.).
  13. ↑ Men Marathon Olympic Games Sidney 2000 - Sunday 01.10. todor66.com. [dostęp 2013-07-28]. (ang.).
  14. ↑ XXVII OLYMPIC GAMES. iwf.net. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Niezależni_sportowcy_olimpijscy_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_2000&oldid=66334775”