Nikołaj Ostrowski

pisarz radziecki

Nikołaj Aleksiejewicz Ostrowski (ros. Николай Алексеевич Островский; ur. 16 września?/29 września 1904, Wilija - zm. 22 grudnia 1936 w Moskwie) – pisarz radziecki.

Nikołaj Ostrowski
Николай Алексеевич Островский
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września?/29 września 1904
Wilija

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1936
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

socrealizm

Ważne dzieła

Jak hartowała się stal

Odznaczenia
Order Lenina

Życiorys edytuj

Przyszedł na świat we wsi Wilija, obecnie w rejonie ostrogskim obwodu rówieńskiego. Jego rodzice byli robotnikami, matka pochodziła z rodziny czeskich osadników. Naukę rozpoczął w szkole ludowej, gdzie nie ukończył nawet czterech klas.

W 12. roku życia zaczął pracować zarobkowo w bufecie kolejowym w Szepietówce. Od roku 1914 praca ta stała się niezwykle ciężka, gdyż w Szepietówce spotykało się sześć linii kolejowych wiozących żołnierzy na front. Ostrowski został najprawdopodobniej wyrzucony z tej posady, jak również pobity za przewinienie.

W wieku czternastu lat wstąpił do bolszewickich oddziałów partyzanckich. Przeciwko Białym walczył w dywizji Kotowskiego oraz 1. Armii Konnej Budionnego. W latach 1917–1919 chodził do ukraińskiej szkoły, o czym później nie wspominał.

W sierpniu 1920 roku został ciężko ranny pod Lwowem, po powrocie do zdrowia zaczął pracować na tzw. „tyłach frontu” na Ukrainie, w oddziałach specjalnego przeznaczenia Państwowego Zarządu Politycznego GPU (kontynuacja policji politycznej Czeka). W 1919 wstąpił do Komsomołu. W 1925 ciężko zachorował na stawy, komplikacje pochorobowe stały się przyczyną jego śmierci w 1936 roku.

Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[1].

Twórczość edytuj

Swoje dwie powieści, Jak hartowała się stal oraz Zrodzeni z burzy (nieukończona, powstał tylko pierwszy tom; zawiera elementy autobiograficzne) napisał, a właściwie podyktował, w ostatniej fazie choroby. W wyniku kontuzji wojennych stracił wzrok[2] i obydwie książki dyktował swojej opiekunce.

Powieść Ostrowskiego Jak hartowała się stal uznawana jest za klasyczne dzieło literatury radzieckiej okresu porewolucyjnego. Powstawała w latach 1930–1932, jej pierwsze rozdziały ukazały się w czasopiśmie Młoda Gwardia.

Pisarz był bardzo popularny w czasach komunizmu. Jak hartowała się stal osiągnęła nakład 2,5 miliona egzemplarzy, wydawano ją w sumie 153 razy w 42 językach oraz trzykrotnie sfilmowano.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Могилы знаменитостей. Островский Николай Алексеевич (1904-1936)
  2. Według niektórych źródeł był to wynik nieszczęśliwego upadku z konia i nieleczonej kontuzji. Takie wyjaśnienie można znaleźć m.in. w Jak hartowała się stal. Według innych źródeł utrata wzroku była skutkiem powikłań po niezaleczonym syfilisie.