Nikodem (Skrebnicki)

Nikodem, nazwisko świeckie: Skrebnicki, także spotykany wariant: Srebnicki (ur. pod koniec XVII w. na Ukrainie Naddnieprzańskiej, zm. 10 czerwca?/21 czerwca 1751 w Perejasławiu) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego pochodzenia ukraińskiego.

Nikodem
Biskup perejasławski i boryspolski
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

koniec XVII w.
Ukraina Naddnieprzańska

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1751
Perejasław

Biskup perejasławski
Okres sprawowania

1745-1751

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

1720

Diakonat

do 1731

Prezbiterat

do 1731

Chirotonia biskupia

6 grudnia 1738

Życiorys edytuj

Edukację wyższą w dziedzinie teologii rozpoczął w Kijowskiej Akademii Duchownej, zaś zakończył w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1720 złożył wieczyste śluby mnisze i został przełożonym monasteru św. Mikołaja w Białogrodzie oraz sędzią sądu duchownego przy eparchii białogrodzkiej. Po jedenastu latach został przeniesiony do eparchii pskowskiej jako przełożony Monasteru Snietogórskiego. Następnie od 1734 do 1736 był przełożonym monasteru św. Hipacego w Kostromie, zaś od 1736 do 1738 - Monasteru Nowospasskiego. Objęcie tej godności oznaczało równocześnie wejście do Świątobliwego Synodu Rządzącego.

6 grudnia 1738 miała miejsce jego chirotonia na biskupa czernihowskiego i nowogrodzko-siewierskiego. Dwa lata później otrzymał nominację do objęcia katedry tobolskiej; po intronizacji w Tobolsku miał również zostać podniesiony do godności metropolity. Nie wyjechał jednak do wskazanego miasta i przez dwa lata nie był ordynariuszem żadnej eparchii. 1 września 1742 został pierwszym biskupem petersburskim.

W 1745 na własną prośbę[1] został przeniesiony na katedrę perejasławską i boryspolską. W eparchii tej działał na rzecz poprawy poziomu moralności i wykształcenia duchowieństwa oraz zwalczał przesądy. Był hierarchą władczym i surowym. Zmarł w 1751 i został pochowany w klasztorze w Perejasławiu.

Przypisy edytuj

  1. S. Bajkułowa, J. Matwiejewa, Rukowoditieli Sankt-Petierburga, Olma Media Group, 2003, ISBN 978-5-7654-2114-7, s. 280

Bibliografia edytuj