Norbertanie (Premonstratensi) – zakon rzymskokatolicki założony w 1120[2] przez św. Norberta z Xanten w miejscowości Prémontré koło Laon we Francji. Oparty jest na regule św. Augustyna.

Norbertanie
Herb zakonu
Pełna nazwa

Kanonicy Regularni Zakonu Premonstratensów

Nazwa łacińska

Candidus et Canonicus Ordo Praemonstratensis

Skrót zakonny

O.Praem.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

św. Norbert z Xanten

Data założenia

1120

Data zatwierdzenia

1126

Przełożony

Jos Wouters

Liczba członków

1257 (2010)[1]

Strona internetowa

Zakon norbertanów w XIV wieku obejmował 655 opactw i probostw. Obecnie w świecie jest około 1450 zakonników w 51 domach. Zakon wydał 10 świętych i 4 błogosławionych. Wśród błogosławionych jest też polska norbertanka, Bronisława z Krakowa. Pierwsi premonstratensi przybyli do Polski w 1126.

Norbertanki założyły w Polsce pierwszy klasztor na Zwierzyńcu w Krakowie w 1162 roku[3]. W 1193 Celestyn III przyjął nowo zorganizowany klasztor norbertanek w Strzelnie pw. Najświętszej Marii Panny, pod opiekę Stolicy Apostolskiej[4].

Obecnie jest ich na świecie 172 w 6 domach.

Przypisy edytuj

  1. Norbertanie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-24] (ang.).
  2. Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 426. ISBN 978-84-9819-814-0.
  3. Siostry Norbertanki w Krakowie. norbertanki.w.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-07)]. – oficjalna strona
  4. Bulla papieża Celestyna III dla klasztoru Norbertanek w Strzelnie z dnia 9 IV 1193 roku Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski T.I 1877, dokument nr 32

Linki zewnętrzne edytuj