Nowele przykładne
Nowele przykładne (org. Novelas ejemplares) – zbiór nowel autorstwa Miguela Cervantesa. Ukończony został w 1612 roku i wtedy oddany do cenzury, natomiast dedykacja, skierowana do hrabiego de Lemos, wicekróla Neapolu, datowana jest na rok 1613. Zbiorek wydrukowano w 1613 roku[1], nakładem Juana de la Cuesta[2].
Zbiór zawierał 12 utworów:
- Wspaniałomyślny kochanek (El amante liberal)
- Pani Kornelia (La señora Cornelia)
- Dwie panny (Las dos doncellas)
- Siła krwi (La fuerza de la sangre)
- Cyganeczka (La gitanilla)
- Licencjat Vidriera (El licenciado Vidriera)
- Znakomita pomywaczka (La ilustre fregona)
- Rinconete i Cortadillo (Rinconete y Cortadillo)
- Oszukańczy ożenek (El casamiento engañoso)
- Rozmowa psów (El coloquio de los perros)
- Angielska Hiszpanka (La española inglesa)
- Zazdrosny Estremadurczyk (El celoso extremeño)
Wydanie polskie edytuj
- Miguel de Cervantes Saavedra: Nowele przykładne. Przełożyli Zofia Karczewska-Markiewicz i Zdzisław Milner. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1976, 2.t.
Bibliografia edytuj
- Zofia Szmydtowa: Cervantes. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965.
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Szmydtowa: Cervantes. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965, s. 34–35.
- ↑ Chronology of Cervantes. [dostęp 2009-11-11].