Numerus nullus
Numerus nullus (łac. dosł. „liczba żadna”) – pojęcie oznaczające odmowę przyjęcia lub całkowite wykluczenie określonej grupy osób z dostępu do studiów, stowarzyszeń itp.
Historia edytuj
W okresie międzywojennym zasada numerus nullus była wykorzystywane jako rozszerzona forma praktyki dyskryminacyjnej znanej jako numerus clausus, wobec mniejszości etnicznych, głównie Żydów w Europie.
W przedwojennej Polsce „numerus nullus” istniał jako postulat polityczny o charakterze antysemickim, organizacji studenckich, takich jak Młodzież Wszechpolska i innych organizacji oraz korporacji zawodowych[1]. Ostatecznie jednak zasada „numerus nullus” nie została nigdy powszechnie wprowadzona na uczelniach w Polsce, a obowiązywała zasada numerus clausus, która odzwierciedlała liczbę studentów żydowskich równą procentowi ludności żydowskiej w Polsce, szacowaną na około 10%[1][2][3].
Na Węgrzech Żydzi zostali praktycznie wykluczeni z wszelkich zawodów handlowych, ekonomicznych i intelektualnych podczas II wojny światowej[4][5]. Podobne ograniczenia dotyczyły również nazistowskich Niemiec, de facto wprowadzone przez ustawy norymberskie.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Sławomir Podlaski, Sytuacja Żydów w SGGW i w innych uczelniach, w okresie II Rzeczpospolitej [online], Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, s. 2.
- ↑ Numerus clausus. Wirtualny Sztetl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014–08–02)].
- ↑ Zofia Trębacz, Antysemityzm uniwersytecki w dwudziestoleciu międzywojennym [online], Żydowski Instytut Historyczny [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Numerus nullus in Hungary [online], Centropa [zarchiwizowane z adresu 2012-07-21].
- ↑ Béla Bodó, The Numerus Clausus Law of 1920: Asymmetrical Dependencies, and the “Twisted Road” of Hungarian Jews to Auschwitz, „Working Paper” (2022/08), Bonn Center for Dependency and Slavery Studies, sierpień 2022, ISSN 2747-9331.
Linki zewnętrzne edytuj
- Piotr Huebner, Numerus clausus: Kartki z dziejów nauki w Polsce (13).