Nuno Leal Maia
Nuno Leal Maia (ur. 17 października 1947[1] w Santosie) – brazylijski aktor telewizyjny, filmowy i teatralny[2].
_(6148039329).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód |
aktor |
| Lata aktywności |
od 1970 |
Życiorys edytuj
Urodził się w Santos jako syn Nelsona Machado Maii i Alcídiy Leal[3], ale wychował się w São Vicente, także stan w São Paulo[4]. Był piłkarzem, grającum dla klubu juniorów Santosie FC, którego stał się zwolennikiem. Karierę sportową kontynuował jako trener piłki nożnej w Londrina EC, Sociedade Esportiva Matsubara, zarówno w stanie Paraná, jak i São Cristóvão Rio de Janeiro i Botafogo João Pessoa w stanie Paraíba[5].
Studiował aktorstwo w Wyższej Szkole Komunikacji i Sztuki (Escola de Comunicação e Artes) na Uniwersytecie w São Paulo (Universidade de São Paulo). Na małym ekranie po raz pierwszy pijawił się jako surfer w telenoweli Odurzony Kupidyn (Estúpido Cupido, 1976). Grywał potem role ojców, ludzi bukmachera[6] Występował także na scenie, m.in. w Hair (1970) czy sztuce Usta tkaniny (Pano de Boca, 1976)[7].
Wybrana filmografia edytuj
filmy fabularne edytuj
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1973 | Anioł Blond (Anjo Loiro) | Paulo | |
| 1973 | Dziewica (A Virgem) | Mario | |
| 1975 | Każdy jeden daje to, co ma (Cada Um Dá o que Tem) | Batista, chłopak Albino | |
| 1976 | Pokój wdowy (O Quarto da Viúva) | ||
| 1976 | Piętro brutto (Chão Bruto) | ||
| 1976 | A więc wojna (Guerra é Guerra) | Obsada: Chris Pine, Reese Witherspoon, Tom Hardy, Til Schweiger, Angela Bassett, Chelsea Handler | |
| 1976 | Ludzie słabi są inni (Gente Fina É Outra Coisa) | ||
| 1977 | Deck (Elas São do Baralho) | Joca | |
| 1977 | Paranoja (Paranóia) | Pimenta | |
| 1978 | Wybraniec Yemanji (O Escolhido de Iemanjá) | ||
| 1978 | Gorączka odmiennego stanu świadomości (Embalos Alucinantes: A Troca de Casais) | Ramon | |
| 1978 | Kochankowie z odrzutu (As Amantes de um Homem Proibido) | ||
| 1978 | Dobry mąż (O Bom Marido) | ||
| 1978 | Pojemność Boża (A Dama do Lotação) | Carlos | W filmie gra także Sônia Braga |
| 1979 | Przyjemność dla zasady (O Princípio do Prazer) | ||
| 1979 | Dobrze wyposażony człowiek (Bem Dotado, o Homem de Itu) | Lírio | |
| 1979 | Obawy mężatki (Inquietações de Uma Mulher Casada) | ||
| 1979 | Sprawa Klaudii (O Caso Cláudia) | ||
| 1980 | Ktoś (Alguém) na podstawie opowiadania „O Mudo” André Carneiro | ||
| 1980 | Wybacz mi zdradę (Perdoa-me por Me Traíres) | ||
| 1980 | Ustawa o przemocy (Ato de Violência) | ||
| 1981 | Obiekt kobiecy (Mulher Objeto) | Hélio | |
| 1982 | Na południe od mojego ciała (Ao Sul do Meu Corpo) | Policarpo | |
| 1982 | India, córka Słońca (Índia, a Filha do Sol) | ||
| 1983 | Gabriela, goździk i cynamon (Gabriela, Cravo e Canela) | Marcello Mastroianni, Sônia Braga | |
| 1984 | Orzeł szefa (Águia na Cabeça) | César | |
| 1985 | Pocałunek kobiety pająka (Kiss of the Spider Woman) | Gabriel, przyjaciel Moliny | Obsada: William Hurt, Raúl Juliá, Sônia Braga |
| 1985 | Król rzeki (O Rei do Rio) | Tucão | |
| 1986 | Siedem wampirów (As Sete Vampiras) | detektyw Raimundo Marlou | |
| 1989 | Samotność, piękna historia miłości (Solidão, Uma Linda História de Amor) | W filmie gra także David Cardoso | |
| 1990 | Szkarłatny skorpion (O Escorpião Escarlate) | Guido Falcone | W filmie gra także Herson Capri |
| 1993 | Ocean Atlantycki (Oceano Atlantis) | ||
| 1994 | Szaleństwa dla kina (Louco por Cinema) | ||
| 1995 | Bestie (As Feras) | Paulo Cintra | |
| 2005 | Wilkołak w Amazonii (Um Lobisomem na Amazônia) | prof. Scott Corman | |
| 2008 | W przypadku, gdy będzie chodził Dulce Veiga? (Onde Andará Dulce Veiga?) | Rafic | W filmie gra także Oscar Magrini |
| 2013 | Taina – Pochodzenie (Tainá – A Origem) | Dziadek Teodoro |
produkcje TV edytuj
- 1976: Odurzony Kupidyn (Estúpido Cupido) jako Acioly
- 1980: Stopa wiatru (Pé de Vento) jako Edmar (Pé)
- 1983: Champagne jako Renan
- 1984: Vereda Tropical jako Bertazzo
- 1985: A Gata Comeu jako Nauczyciel Fábio Coutinho
- 1986: Nowa miłość (Novo Amor) jako Bruno
- 1987: Mandala jako Tony Carrado
- 1987: Królowa życia ('A Rainha da Vida) jako Júlio
- 1989: Top Model jako Gaspar Kundera
- 1991: Mój mąż (Meu Marido) jako Carlos Zanatta
- 1991: Vamp jako Jurandir (Padre Garotão)
- 1993: Letnie opowieści (Contos de Verão) jako Ary
- 1995: Malhação jako Fábio
- 1995: Historia miłosna (Pátria Minha) jako Osmar
- 1995: Historia miłości (História de Amor) jako Edgar Assunção, ojciec Joyce i były mąż Eleny
- 1997: Miłość jest w powietrzu (O Amor Está no Ar) jako Alcebíades „Guima” Guimarães
- 1998: Mój cóż chce (Meu Bem Querer) jako Inácio
- 1999: Łagodna trucizna (Suave Veneno) jako Gato
- 1999-2000: Malhação jako Pasqualete
- 2002: Klon (O Clone) jako Jorge Luís
- 2003: Teraz one są święte (Agora É que São Elas) jako Honoriusz
- 2005: Malhação jako Pasqualete
- 2006: Prorok (O Profeta) jako Alceu Carvalho
- 2007: Dwie twarze (Duas Caras) jako Bernardo da Conceição
- 2009: Caras & Bocas jako Nilo
- 2010: Ti Ti Ti jako Cassiano – Victor Valentine
- 2012: Miłość, wieczna miłość (Amor Eterno Amor) jako Ribamar
- 2013: Malhação jako Augusto
Przypisy edytuj
- ↑ Nuno Leal Maia. SAPO Cinema. [dostęp 2015-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (port.).
- ↑ Nuno Leal Maia. Seu Filme em Casa. [dostęp 2015-01-24]. (port.).
- ↑ Who is Nuno Leal Maia (actor). Omnilexica. [dostęp 2015-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (ang.).
- ↑ Nuno Leal Maia – Artista. Filmow. [dostęp 2015-01-24]. (port.).
- ↑ Nuno Leal Maia. Terceiro Tempo - Uol. [dostęp 2015-01-24]. (port.).
- ↑ Nuno Leal Maia. Galeria da Fama. [dostęp 2015-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (port.).
- ↑ Nuno Leal Maia. História do Cinema Brasileiro. [dostęp 2015-01-23]. (port.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Nuno Leal Maia w bazie IMDb (ang.)
- Nuno Leal Maia w bazie Filmweb