OHamburgefonsz – nic nieznaczące słowo testowe służące do pomiaru szerokości kroju pisma[1].

Różnice w szerokości fontów określone przy użyciu słowa OHamburgefonsz

Pomiar szerokości pisma dokonywany jest w stopniu 10 punktów[1][2][3].

Na podstawie tego wyróżnia się[4]:

  • pismo bardzo wąskie: poniżej 25 mm,
  • pismo wąskie: od 25 do 30 mm,
  • pismo normalne: od 30 do 35 mm,
  • pismo szerokie: od 35 do 40 mm,
  • pismo bardzo szerokie: powyżej 40 mm.

Jego odmianami są stosowane w innych językach Hamburgervons, Hamburgerfontstiv[5], Hamburgefonts[6], czy też anagram użyty przy tworzeniu czcionek Adobe Systems Verbsgohuman[7]. Ponieważ słowo to zawiera wszystkie podstawowe elementy budowy liter używane w alfabecie łacińskim, pisane zarówno małymi jak i wielkimi literami, używane jest obecnie przy projektowaniu krojów pisma[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Polski Komitet Normalizacji i Miar, PN-P-55009:1973 Pisma drukarskie -- Klasyfikacja i metody określania cech strukturalnych pism łacińskich.
  2. Henryk Żeligowski, Mikrotypografia współczesnej prasy, „Gospodarka Rynek Edukacja”, 13 (2), 2012 [dostęp 2019-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-03].
  3. Henryk Żeligowski, Siatka modułowa (grid) w projektowaniu gazet i czasopism. Zarys problematyki, „Gospodarka Rynek Edukacja”, 14 (4), 2014 [dostęp 2019-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-03].
  4. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Poligraficznego, BN-7401-15:1977 Pismo drukarskie Podstawowe nazwy l określenia.
  5. a b Mary C. Dyson, Applying psychological theory to typography:is how we perceive letterforms special?, [w:] David Machin (red.), Visual Communication, Walter de Gruyter GmbH & Co KG,, 2014, s. 219, ISBN 978-3-11-025549-2 (ang.).
  6. Stefan Rogener; Albert-Jan Pool; Ursula Packhauser; E. M. Ginger;: Branding With Type. Adobe, 1995. ISBN 978-1-56830-248-5.
  7. Summer Stone, The Type Craftsman in the Computer Era [online], 1989 [dostęp 2019-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-22] (ang.).