Ogura hyakunin-isshu
Ogura hyakunin-isshu (jap. 小倉百人一首 Zbiór z Ogura – po jednym wierszu od stu poetów) – zbiór stu najpiękniejszych wierszy japońskich, wybranych z wcześniejszych antologii poetyckich.
.jpg)
Został ułożony w XIII wieku przez poetę Teika Fujiwarę, w czasie gdy zamieszkiwał on w swojej górskiej willi w Ogura (dzielnicy Kioto). Najstarszym autorem tam wymienionym jest cesarz Tenji (lub Tenchi, 626–671), a ostatnim – cesarz Juntoku żyjący w XIII wieku.
Zbiór stał się wzorem dla uczących się kaligrafii i podstawą gry towarzyskiej o nazwie uta-garuta ("karty z wierszami")[1], polegającej na odgadywaniu i doborze drugiej części wiersza wśród zestawu kart. Gra jest nadal popularna, zwłaszcza w pierwszych dniach Nowego Roku[2].
Zbiór z Ogura jest jedną z lektur na lekcjach literatury narodowej w Japonii.
Polskie tłumaczenie całości zbioru autorstwa Anny Zalewskiej zostało wydane w 2008 roku[3][4]. Wcześniejsze tłumaczenie Remigiusza Kwiatkowskiego z 1912 pod spolszczonym tytułem Chiakunin-Izszu (Warszawa 1912).
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ Sadanaga Fujiwara (1139-1202), mnich buddyjski i poeta.
Przypisy edytuj
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1931. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 154. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ Fujiwara no Teika, Ogura hyakunin isshu, czyli Zbiór z Ogura - po jednym wierszu od stu poetów, Wydawnictwo Jeżeli P To Q, Poznań 2008, Wydanie I, ISBN 978-83-925388-2-0
- ↑ Publikacje Anny Zalewskiej na stronie Wydziału Orientalistycznego UW
