Okrąglica (Trzy Korony)
Okrąglica – najwyższa z turni tworzących szczyt Trzech Koron w Pieninach Środkowych w Masywie Trzech Koron. Okrąglica (982 m n.p.m.) znajduje się w środku między tymi turniami szczytowymi (pozostałe turnie to: Płaska Skała, Nad Ogródki, Pańska Skała i Niżnia Okrąglica)[1]. Wysokość względna Okrąglicy w stosunku do Dunajca wynosi 532 m, a górna jej część opada w jego stronę bardzo stromą ścianą[2].
 Okrąglica z platformą widokową | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
982 m n.p.m. |
| Wybitność |
329 m |
Położenie na mapie Pienin  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°24′49,7″N 20°24′51,0″E/49,413806 20,414167
| |
Dawniej, przed wykonaniem sztucznego podejścia była trudno dostępna – wdrapywali się na nią jedynie najodważniejsi. Początkowo turyści nie wchodzili na Okrąglicę, lecz znajdującą się poniżej niej Niżnią Okrąglicę (Ganek). Z Okrąglicy według podań brat Cyprian z Czerwonego Klasztoru dokonał próby lotu za pomocą swojej skrzydlatej machiny. Na szczytach Trzech Koron podobno ukrywała się miejscowa ludność przed najazdem Tatarów[3].
Już właściciel zamku czorsztyńskiego Stanisław Drohojowski projektował utworzenie platformy na szczycie Okrąglicy. Obecnie znajduje się na niej platforma widokowa zabezpieczona barierkami. Roztacza się z niej kapitalny widok na Pieniński Przełom Dunajca i Pieniny, a także na Tatry, Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Żywiecki i Magurę Spiską. Przy dobrej pogodzie można zobaczyć Babią Górę (odległość – 63 km w prostej linii). Widok z Okrąglicy jest jednym z najładniejszych w polskich górach. Jan Alfred Szczepański w 1941 r. pisał: „Stąd widokiem zachwycali się nasi dziadowie i zachwycać się będą nasi wnukowie”[3].
Na Okrąglicę można wejść wieloma szlakami turystycznymi; z Krościenka, Szczawnicy, Sromowiec Niżnych i Czorsztyna. Wszystkie doprowadzają do skrzyżowania pod jej szczytem, na tzw. Siodło, gdzie w sezonie turystycznym znajduje się punkt pobierania opłat za wstęp. Bilet upoważnia również do wstępu na Sokolicę[4]. Na platformie widokowej mieści się do 30 osób i w sezonie, przy dobrej pogodzie, tworzą się duże kolejki. Samo podejście na Okrąglicę trwa 2 minuty (jeśli nie ma kolejek) i prowadzi sztucznie wykonaną galerią, a następnie metalowymi schodami[3].
Na niemal pionowych południowo-wschodnich ścianach Okrąglicy znajduje się jedyne na całym świecie stanowisko endemicznego gatunku rośliny – mniszka pienińskiego[5]. W szczelinach skał rośnie rzadki traganek jasny[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Stefan Michalik, Pieniny – park dwu narodów: przewodnik przyrodniczy, Krościenko n/D: Pieniński Park Narodowy, 2005, ISBN 83-913898-1-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-09-28].
- ↑ a b c Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Stanisław Pelc, Wycieczka botaniczna do Pienińskiego Parku Narodowego, „Rocznik naukowo-dydaktyczny WSP w Krakowie. Prace botaniczne”, 39, Kraków 1970, s. 199–217.