Okrężnica (anatomia)
Okrężnica (łac. colon) – w anatomii człowieka najdłuższa i największa część jelita grubego, dzieląca się na cztery części: wstępującą, poprzeczną, zstępującą i esowatą[1].
1. okrężnica wstępująca
2. okrężnica poprzeczna
3. okrężnica zstępująca
4. okrężnica esowata
Okrężnica wstępująca znajduje się po prawej stronie jamy brzusznej. Zaczyna się jako przedłużenie jelita ślepego, biegnie pionowo do góry i, zaginając się pod prawym płatem wątroby zagięciem wątrobowym okrężnicy, przechodzi w okrężnicę poprzeczną. Okrężnica poprzeczna biegnie mniej więcej poziomo (łukowato wygięta w dół) w stronę lewą, następnie w lewym podżebrzu, pod śledzioną, ostro się zagina zagięciem śledzionowym okrężnicy i przechodzi w okrężnicę zstępującą. Okrężnica zstępująca biegnie w dół i przechodzi w okrężnicę esowatą (esicę) w kształcie pionowej litery S. Esica przechodzi w odbytnicę[1].
Charakterystycznymi cechami okrężnicy są:
- taśmy okrężnicy – trzy podłużne warstwy błony mięśniowej, ciągnące się równolegle do siebie na całej długości okrężnicy
- wypuklenia okrężnicy – uwypuklenia na zewnątrz
- wcięcia półksiężycowate – widoczne na zewnątrz wcięcia wynikające z obecności fałdów półksiężycowatych wewnątrz okrężnicy
- przyczepki sieciowe – małe wypustki błony surowiczej wypełnione tkanką tłuszczową[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 239–257, ISBN 978-83-200-4501-7.
