Omaza
Omaza (ros. Игнатьевка) – rzeka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim i w Rosji, prawobrzeżny dopływ Banówki, o długości 27,4 km[1].
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 27,4 km |
| Ujście | |
| Recypient | Banówka |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Źródła cieku znajdują się w wąskim wąwozie na zachód od wsi Lutkowo. Rzeka trzykrotnie przekracza granicę polsko-rosyjską, nim opuści Polskę, przy czym większa część długości rzeki przypada na terytorium Polski. Na całej długości jest to nieuregulowany, bystry strumień, płynący zalesioną doliną w otoczeniu pól i nieużytków. W Omazie dominującą rybą jest pstrąg potokowy, pochodzący z naturalnego tarła. Prócz pstrąga w rzece występują jeszcze takie ryby jak: głowacze, strzeble i ślizy[2].
Pomiędzy Grzechotkami i Pęciszewem na zachód od nieistniejącego PGR-u Sarniki w pobliżu ujścia bezimiennego cieku do Omazy znajduje się głaz narzutowy zwany dawniej Teufelstein. Jest to szary, grubokrystaliczny granit. Wymiary głazu: obwód 12 m, wysokość 2,15, długość 4,2 m i szerokość 3,2 m. Od 1961 jest to pomnik przyrody (Dec. Nr RXII. 283/61 Prez. WRN w Olsztynie z 27.11.1961)[3].
Galeria edytuj
-
Omaza przy drodze S22 -
Omaza przy drodze S22 -
Omaza pod mostem przy S22 -
400-metrowy most na Omazie
Przypisy edytuj
- ↑ Grzegorz Radtke, Rafał Bernaś, Krzysztof Cegiel, Piotr Dębowski, Michał Skóra– ICHTIOFAUNA DORZECZA BAUDY ORAZ MNIEJSZYCH CIEKÓW UCHODZĄCYCH DO ZALEWU WIŚLANEGO, Roczniki naukowe PZW, 2011
- ↑ Omaza, „Wiadomości Wędkarskie online” [dostęp 2017-03-25].
- ↑ Głaz narzutowy "Diabelski Kamień" koło Sarnik - Encyklopedia Warmii i Mazur, „Encyklopedia Warmii i Mazur” [dostęp 2017-03-25] (pol.).