Opactwo Benedyktynów w Melku

Opactwo Benedyktynów w Melku – kompleks budynków opactwa zakonu benedyktynów, położony w Melku w Austrii.

Opactwo benedyktynów
Ilustracja
Klasztor w Melku
Państwo

 Austria

Miejscowość

Melk

Kościół

Kościół katolicki

Rodzaj klasztoru

Opactwo

Właściciel

Benedyktyni

Klauzura

tak

Typ zakonu

męski

Obiekty sakralne
Styl

barok

Data budowy

1089

Położenie na mapie Dolnej Austrii
Mapa konturowa Dolnej Austrii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Opactwo benedyktynów”
Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Opactwo benedyktynów”
Ziemia48°13′41″N 15°20′02″E/48,228056 15,333889
Strona internetowa

Historia opactwa edytuj

Opactwo powstało w średniowieczu, na miejscu wcześniejszej fortyfikacji. Niewielką część tych budowli obronnych wkomponowano w zespół klasztorny, czego przykładem jest wieża Babenbergów. W XV w. tutejsi zakonnicy zainicjowali reformy w obrębie zakonu benedyktyńskiego, głosząc powrót do pierwotnej doktryny św. Benedykta i zyskując uznanie władz kościelnych, czego wyrazem było m.in. uznanie organizacji wspólnoty w Melku za wzorcową przez papieża Urbana VIII. Klasztor i kościół pw. św. Piotra i św. Pawła poddano gruntownej barokizacji i rozbudowie w XVIII w., w konsekwencji powstał jeden z największych barokowych zespołów sakralnych w Europie, uznawany za najpiękniejszy przykład baroku w Austrii[1]. Inicjatorem tej rozbudowy był opat Berthold Dietmayr.

Do głównych obiektów klasztoru należą:

  • kościół pw. św. Piotra i św. Pawła zbudowany na fundamentach średniowiecznego przez Jakoba Prandtauera, zdobiony freskami, autorem których jest Johann Michael Rottmayr. W kryptach świątyni są groby Babenbergów.
  • biblioteka z freskami autorstwa Paula Trogera, gromadząca księgozbiór około 100 tysięcy ksiąg, w tym 1200 rękopisów średniowiecznych.
  • muzeum sztuki i dziejów klasztoru.

Konotacje kulturalne edytuj

Nowicjuszem klasztoru w Melku jest Adso z Melku – jeden z fikcyjnych bohaterów i zarazem narrator powieści Umberta Eco Imię róży.

Przypisy edytuj

  1. Paweł Wroński, Austria, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2008, ISBN 978-83-7513-274-8, OCLC 297529560.

Bibliografia edytuj

  • Paweł Wroński, Austria, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2008, ISBN 978-83-7513-274-8, OCLC 297529560.
  • Burhard Ellegast, Ernst Bruckmüller & Martin Rotheneder, 2008: Stift Melk. Wersja rosyjskojęzyczna. Wyd. Stift Melk.