Opactwo Matki Bożej w Fontgombault
Opactwo Matki Bożej w Fontgombault – męski klasztor benedyktyński w Fontgombault, we Francji, ufundowany w 1091 roku, zamknięty w 1741 roku, a następnie reaktywowany w 1948 roku. Należy do Kongregacji Solesmeńskiej.
 Budynek opactwa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Właściciel | |
| Prowincja | |
| Opat |
Dom Jean Pateau OSB |
| Liczba zakonników (2022) |
ok. 60[1] |
| Fundator |
Pierre de l’Étoile |
| Data budowy |
1091 |
| Data zamknięcia |
1741 |
| Data reaktywacji |
1948 |
Położenie na mapie Francji  | |
 46°40′37″N 0°58′43″E/46,676944 0,978611
| |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Opactwo zostało ufundowane w 1091 roku przez Pierre’a de l’Étoile. W kolejnych stuleciach dokonało wielu nowych fundacji.
W 1569 klasztor został splądrowany i zniszczony przez hugenotów. Prace nad odbudową trwały aż do schyłku XVII wieku.
W 1741, z powodu małej liczby powołań mnisi opuścili klasztor, który został przekazany lazarystom. Podczas Rewolucji Francuskiej opactwo zostało znacjonalizowane i sprzedane. W 1849 w klasztorze zamieszkali trapiści, którzy prowadzili tam życie wspólnotowe, aż do wygnania ich zakonu z Francji w 1905 roku, po wprowadzeniu ustawy sankcjonującej rozdział Kościoła od państwa. Opactwo ponownie zostało zsekularyzowane. Mieściły się tam m.in. fabryka guzików i szpital wojskowy podczas I wojny światowej. W latach 1919–1948 w zabudowaniach klasztornych działało seminarium diecezjalne, zamknięte z powodu braku alumnów.
Reaktywacja edytuj
W 1948 roku klasztor reaktywowała grupa 22 benedyktynów, która przybyła z Solesmes. Opactwo rozwijało się bardzo szybko, co pozwoliło na dokonanie nowych fundacji lub reaktywację zamkniętych klasztorów we Francji: w Randol (1971), w Triors (1984), w Gaussan (1994)[2], jak i Clear Creek w USA (1999)[3].
14 listopada 1974 r. Konferencja Episkopatu Francji ograniczyła możliwość celebrowania we wspólnocie mszy w rycie klasycznym. Klasztor przyjął księgi liturgiczne zreformowane po Soborze Watykańskim II, jednak po wydaniu motu proprio Ecclesia Dei w 1989 roku, powrócił do liturgii przedsoborowej, używając mszału z pewnymi modyfikacjami, zatwierdzonymi w 1965 r.[1][4][5]
W 2001 roku kardynał Joseph Ratzinger zorganizował w klasztorze zamknięte Dni Liturgiczne, poświęcone stanowi liturgii w Kościele[6].
W 2013 roku mnisi przejęli podupadający klasztor św. Pawła w Wisques, który usamodzielnił się w 2016 roku[7].
Opaci klasztoru po reaktywacji edytuj
- Dom Édouard Roux (1953–1962)
- Dom Jean Roy (1962–1977)
- Dom Antoine Forgeot (1977–2011)
- Dom Jean Pateau (od 2011)
Zobacz też edytuj
- Kongregacja Solesmeńska
- Opactwo św. Piotra w Solesmes
- Opactwo Matki Bożej w Randol
- Opactwo Matki Bożej w Triors
- Opactwo Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Clear Creek
- Opactwo św. Pawła w Wisques
- Opactwo św. Marii Magdaleny w Le Barroux
- Konfederacja Benedyktyńska
- Wspólnoty używające mszału przedsoborowego
Przypisy edytuj
- ↑ a b Abbaye Notre-Dame de Fontgombault. abbaye-fontgombault.fr. [dostęp 2024-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-04)]. (fr.).
- ↑ Od 2007 przeniesione do Donezan
- ↑ Solesmes: Congregation
- ↑ Trzy opactwa Matki Bożej. W: Paweł Milcarek: Historia Mszy.
- ↑ Dawid Pietras: Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego: status prawny liturgii i wspólnot. Dębogóra, 2021, s. 381. ISBN 978-83-64964-87-9.
- ↑ Dni Liturgiczne w Fontgombault. W: Paweł Milcarek: Historia Mszy.
- ↑ Growing Traditional Abbey of Wisques Elects Abbot
Bibliografia edytuj
- Abbé L. Bellouard, Histoire de l'abbaye N.-D. de Fontgombault, Poitiers, Oudin, 1899 (fr.)
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona opactwa
- Strona z informacjami o opactwie. toutes-les-abbayes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-10)].