Wikipedia

Open Vlaamse Liberalen en Democraten

Flamandzcy Liberałowie i Demokraci (niderl. Open Vlaamse Liberalen en Democraten, Open VLD) – belgijska i flamandzka partia polityczna o profilu liberalnym, działająca od 1992. Należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy.

Flamandzcy Liberałowie i Demokraci
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Lider

Tom Ongena

Data założenia

1992

Adres siedziby

Bruksela

Ideologia polityczna

liberalizm

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodówka Liberalna

Barwy

niebieska, żółta

Strona internetowa

Historia edytuj

Ugrupowanie (jako VLD) powstało w 1992 na bazie przekształconej Partii na rzecz Wolności i Postępu, do której dołączyli liberalni politycy z innych ugrupowań. Liberałowie w 1999 odnieśli zwycięstwo w wyborach krajowych do Izby Reprezentantów, dzięki czemu na czele nowego gabinetu stanął ich przywódca Guy Verhofstadt. Utworzył on pierwszy od kilkudziesięciu lat rząd bez udziału chadeków, popierany przez socjalistów flamandzkich i walońskich oraz Partię Reformatorsko-Liberalną. Po wyborach w 2003 VLD utrzymało władzę, jednocześnie doszło do kilku rozłamów, skutkujących powstaniem niewielkich ugrupowań.

Na potrzeby wyborów w 2007 Flamandzcy Liberałowie i Demokraci zawiązali kartel wyborczy Open VLD z Apelem Liberalnym i partią Vivant. Partia pozostała w kolejnych rządach kierowanych od 2008 przez chadeków Yves'a Leterme, Hermana Van Rompuya i ponownie pierwszego z nich. Wiosną 2010 liberałowie wyszli z koalicji rządzącej, co doprowadziło do przedterminowych wyborów parlamentarnych. W głosowaniu tym partia uzyskała najsłabszy wynik wyborczy od czasu swojego powstania (13 mandatów w Izbie Reprezentantów i 4 w Senacie)[1][2]. W 2011 partia weszła do koalicji rządowej popierającej rząd, na czele którego stanął waloński socjalista Elio Di Rupo. W 2014 po kolejnych wyborach krajowych i kilkumiesięcznych negocjacjach liberałowie dołączyli do nowej koalicji rządowej, w ramach której premierem został Charles Michel[3], którego w 2019 zastąpiła Sophie Wilmès[4].

W 2020 ugrupowanie przystąpiło do nowej wielopartyjnej koalicji, współtworząc belgijski rząd, na czele którego stanął jeden z ich liderów – Alexander De Croo[5].

Wyniki wyborcze edytuj

Wybory do Izby Reprezentantów[6]:

  • 1995: 13,1% głosów, 21 mandatów
  • 1999: 14,3% głosów, 23 mandaty
  • 2003: 15,4% głosów, 25 mandatów
  • 2007: 11,8% głosów, 18 mandatów
  • 2010: 8,2% głosów, 13 mandatów
  • 2014: 9,8% głosów, 14 mandatów
  • 2019: 8,5% głosów, 12 mandatów

Przewodniczący edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Resultaat Kamer van Volksvertegenwoordigers 13 juni 2010. electionresults.belgium.be. (niderl.).
  2. ↑ Resultaat Senaat 13 juni 2010. electionresults.belgium.be. (niderl.).
  3. ↑ Belgium agrees to form coalition government. dw.be, 7 października 2014. (ang.).
  4. ↑ Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier. hln.be, 27 października 2019. (niderl.).
  5. ↑ Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui. rtbf.be, 30 września 2020. (fr.).
  6. ↑ Parties and Elections in Europe: Belgium. parties-and-elections.eu. (ang.).
  7. ↑ Leaders of Belgium. zarate.eu. (ang.).
  8. ↑ Lachaert overtuigend verkozen tot nieuwe voorzitter Open Vld, Tommelein met 30 procent zichtbaar ontgoocheld. hln.be, 22 maja 2020. (niderl.).
  9. ↑ 'We have nine months to get back on our feet', says new Open VLD leader. brusselstimes.com, 23 września 2023. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Open_Vlaamse_Liberalen_en_Democraten&oldid=71982376”