Order Aleksandra Newskiego (ZSRR)

Order Aleksandra Newskiego (ros. Орден Александра Невскoго) – radziecki order wojskowy.

Order Aleksandra Newskiego
Орден Александра Невскoго
Awers
Awers do 1943
Awers
Awers od 1943
Baretka
Baretka
Ustanowiono

29 lipca 1942

Wielkość

50 mm

Kruszec

srebro

Wydano

42 165

Powyżej

Order Bohdana Chmielnickiego III klasy

Poniżej

Order Wojny Ojczyźnianej

Radziecki znaczek pocztowy z wizerunkiem Orderu Aleksandra Newskiego

Historia edytuj

Został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 29 lipca 1942 roku. Tym dekretem zatwierdzono również statut oraz opis odznaki orderu. W późniejszym okresie statut został uzupełniony dekretem z 10 listopada 1942 roku, zostały wniesione poprawki w opisie samej odznaki.

Patronem orderu jest Aleksander Newski, ruski wódz, książę Nowogrodu, pogromca krzyżaków podczas bitwy na jeziorze Pejpus w 1242 roku.

Zasady nadawania edytuj

Order był ustanowiony do nagradzania korpusu oficerskiego Armii Czerwonej „za wybitne zasługi w organizacji i kierowaniu operacjami bojowymi i za osiągnięte w ich rezultacie sukcesy w walkach za Ojczyznę”.

Order Aleksandra Newskiego posiadał jeden stopień i byli nim nagradzani dowódcy dywizji, brygad, pułków, batalionów, kompanii oraz plutonów, m.in. za:

  • przejawioną podczas walki inicjatywę w wyborze właściwego momentu niespodziewanego, śmiałego i gwałtownego ataku na wroga, zadania mu klęski przy niewielkich stratach własnych,
  • dowodząc własną artylerią, za zniszczenie artylerii wroga lub jego punktów ogniowych, które uniemożliwiają działanie własnych wojsk, zniszczenie grupy schronów bojowych czy stałych stanowisk ogniowych lub uporczywe i skuteczne odpieranie ataków dużej grupy czołgów wroga,
  • za umiejętne dowodzenie pododdziałem lub jednostką pancerną w walce i przyczynienie się do zadania przeciwnikowi znacznych strat w sile żywej i sprzęcie
  • za wytrwałe działanie i inicjatywę w dezorganizowaniu oraz niszczeniu inżynieryjnych umocnień przeciwnika,
  • za systematyczną i terminową organizację regularnej łączności podczas wykonywania zadania bojowego oraz utrzymanie jej sprawności,
  • za umiejętne przeprowadzenie operacji desantowej i wykonanie zadania bojowego przy najmniejszych stratach własnych.

Opis odznaki edytuj

Odznaka orderu została wykonana ze srebra w formie dziesięcioramiennej, wielopromiennej gwiazdy, na którą nałożona jest pozłacana, emaliowana na czerwono pięcioramienna gwiazda. Order ma średnicę 50 mm.

Na awersie w centrum umieszczona jest okrągła tarcza z popiersiem Aleksandra Newskiego oraz napisem: АЛЕКСАНДР НЕВСКИИ (pol. Aleksander Newski). Tarcza okolona jest złotym wieńcem laurowym, a spoza niej wystają dwie złocone berdysze. U dołu znajduje się srebrna mała tarcza z sierpem i młotem, umieszczona na tle skrzyżowanych: miecza, oszczepu, kołczana i łuku.

Rewers jest gładki, znajduje się ta śruba z nakrętką do umocowania na mundurze.

Baretka orderu jest w kolorze niebieskim z szerokim czerwonym paskiem pośrodku.

Odznaczeni edytuj

Jednymi z pierwszych wyróżnionych orderami byli oficerowie: W.F. Kotow, I.N. Ruban, S.P. Cybulin.

Łącznie za bojowe zasługi nadano 42 165 orderów.

Wśród nagrodzonych znajduje się 1473 jednostek i związków taktycznych, w tym polskie:

Osoby odznaczone Orderem edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Aleksandra Newskiego (Związek Radziecki).

Jednostki wojskowe odznaczone Orderem edytuj

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj