Osełedec

Osełedec albo czupryna (ukr. оселедець lub чуприна) – czub, wąski kosmyk włosów na czubku ogolonej głowy, spleciony w warkocz lub rozpuszczony, noszony przez Kozaków zaporoskich, szczególnie w XVII wieku.

W czasach wczesnej Rusi był oznaką szlachetnego urodzenia^[1]. Później kozacki osełedec był fryzurą analogiczną do podgolonego czuba polskich szlachciców w XVI–XVII w.

Rosyjska nazwa osełedca хохо́л (chachoł), stała się pejoratywnym określeniem Ukraińców (chachły)^[2]. Stąd też zapewne pochodzi potoczne określenie szeregu dialektów mieszanych (zwykle z przewagą elementów ukraińskich czy ruskich) – „język chachłacki”.

Zobacz też edytuj

łaszczówka (fryzura)

Przypisy edytuj

↑ Bizantyjski kronikarz z X wieku, Leon Diakon, tak opisywał wygląd księcia Światosława: „(…) Głowę miał całkiem ogoloną, lecz z jednej strony zwisało pasmo włosów – oznaka wysokiego urodzenia (…)”.
↑ Rosyjskie i ukraińskie słowa, pojęcia, wyrażenia wykreowane przez konflikt [online], Biełsat TV [dostęp 2022-11-19] (pol.).

[1] Bizantyjski kronikarz z X wieku, Leon Diakon, tak opisywał wygląd księcia Światosława: „(…) Głowę miał całkiem ogoloną, lecz z jednej strony zwisało pasmo włosów – oznaka wysokiego urodzenia (…)”.

[2] Rosyjskie i ukraińskie słowa, pojęcia, wyrażenia wykreowane przez konflikt [online], Biełsat TV [dostęp 2022-11-19] (pol.).

[1]

[2]