Wikipedia

Paweł Golański

polski piłkarz

Paweł Golański (ur. 12 października 1982 w Łodzi) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, związany głównie z ŁKS Łódź i Koroną Kielce, reprezentant Polski, działacz, trener i agent piłkarski, ekspert telewizyjny oraz piłkarz plażowy.

Paweł Golański
Ilustracja
Paweł Golański (2013)
Data i miejsce urodzenia

12 października 1982
Łódź

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Korona Kielce (dyrektor sportowy)

Kariera juniorska
Lata Klub
ŁKS Łódź
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2005 ŁKS Łódź 114 (7)
2000 → UKS SMS Łódź (wyp.)
2003 → Legia Warszawa (wyp.) 0 (0)
2005–2007 Korona Kielce 48 (3)
2007–2010 Steaua Bukareszt 58 (2)
2010–2015 Korona Kielce 116 (8)
2011 → ŁKS Łódź (wyp.) 7 (0)
2015–2016 ASA Târgu Mureș 13 (0)
2016 Górnik Zabrze 6 (0)
2016–2017 Chojniczanka Chojnice 3 (0)
2020 LKS Różyca 0 (0)
Piłka plażowa
2017 BSCC SAN AZS Łódź
2018–2019 BSCC Łódź
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-18
2006–2009  Polska 14 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016– Gol Academy Szkółka Piłkarska
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Golański jest wychowankiem ŁKS Łódź, z którym zdobył tytuł mistrza Polski juniorów młodszych (U-17)[1]. Występował też krótko w UKS SMS Łódź. W styczniu 2003 został na rok z opcją pierwokupu wypożyczony do Legii Warszawa[2]. W stołecznej drużynie nie przebił się jednak do podstawowego składu i występował jedynie w grających w IV lidze rezerwach. Do Łodzi powrócił latem 2003, wcześniej nie przeszedł testów w Zagłębiu Lubin i Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski[3].

W 2005 podpisał kontrakt z beniaminkiem I ligi, Koroną Kielce[4]. W najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej zadebiutował 26 lipca tamtego roku w spotkaniu z Cracovią (0:0)[5]. Szybko wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, regularnie występując na boiskach Ekstraklasy. W sezonie 2006/07 dotarł z Koroną do finału Pucharu Polski, w którym zagrał pełne 90 minut, a kielecki zespół przegrał 0:2 z Dyskobolią[6].

Latem 2007 Golański przeszedł do wicemistrza Rumunii, Steauy Bukareszt i podpisał z tym klubem trzyletni kontrakt. Media podały, że cena transferu wyniosła około miliona euro[7]. W barwach Steauy zadebiutował w europejskich pucharach w przegranym 1:2 spotkaniu kwalifikacji Ligi Mistrzów z Arsenalem. W sezonie 2007/08 wywalczył ze swoim klubem drugie miejsce w lidze, co pozwoliło tej drużynie na start w Lidze Mistrzów również w kolejnych rozgrywkach[8]. Golański wziął udział w dwóch meczach fazy grupowej, a w pojedynku z ACF Fiorentina został ukarany dwiema żółtymi kartkami, a w konsekwencji kartką czerwoną[9]. W maju 2009, gdy klubowy autokar został zaatakowany przez pseudokibiców Dinama Bukareszt, Golański został trafiony w głowę[10], jednak po przewiezieniu do szpitala, okazało się, że obrażenia były mniej poważne niż początkowo podejrzewano[11] i kilka dni później rozegrał mecz z derbowym rywalem[12]. W sezonie 2009/10 wystąpił w 21 ligowych spotkaniach i strzelił jednego gola (w meczu przeciwko FC Timiszoara)[13]. Z końcem czerwca 2010 Golańskiemu wygasł kontrakt ze Steauą[14].

Następnie powrócił do Polski i trenował z ŁKS Łódź, zaprzeczał jednak że ponownie będzie występować w polskiej lidze. Negocjował z rosyjskim Tomem Tomsk, jego zatrudnieniem zainteresowany był również austriacki Sturm Graz[15]. Ostatecznie zdecydował się związać umową z Koroną Kielce, z którą podpisał trzyletni kontrakt[16]. W rundzie jesiennej sezonu 2010/11 w jego grze widać było braki w przygotowaniu do rozgrywek[17], co spowodowało, że został najpierw przesunięty do drużyny Młodej Ekstraklasy, a następnie wypożyczony do Łodzi, gdzie rozegrał siedem spotkań. Wiosną wrócił do głównego składu Korony i prezentował się lepiej. Według jednej z ocen wciąż nie osiągnął pełni formy[18], według innej zaś stał się jednym z filarów formacji obronnej swojej drużyny. Pod koniec 2012 przedłużono mu kontrakt do 2015[19] W rundzie wiosennej sezonu 2012/13 zagrał we wszystkich meczach Korony, w meczu z Ruchem Chorzów zaś strzelił zwycięskiego gola[20].

W 2015 podpisał umowę z ASA Târgu Mureș, gdzie grał w rundzie jesiennej i zdobył Superpuchar Rumunii, asystując przy jedynej bramce meczu o to trofeum[21][22]. Przed rundą wiosenną wrócił do Polski, trafiając do Górnika Zabrze[23][24]. 19 kwietnia 2016 został przesunięty do drużyny rezerw, natomiast po sezonie zakończonym dla Górnika spadkiem z ligi umowa z nim została rozwiązana[25][26]. Wiosnę 2017 zawodnik spędził w Chojniczance Chojnice.

Latem 2017 zawodnik przystąpił do rozgrywek beach soccera, występując na czas finałów mistrzostw Polski w zespole BSCC SAN AZS Łódź[27]. W 2018 i 2019 biegał po plaży w koszulce BSCC Łódź.

Latem 2020 rozpoczął treningi z LKS Różyca[28] (łódzka klasa okręgowa) i znalazł się potem w kadrze tego zespołu, lecz nie wystąpił w żadnym oficjalnym spotkaniu.

Kariera międzynarodowa edytuj

Z drużyną Polski U-18 zdobył na mistrzostwach Europy 2001 złoty medal.

W reprezentacji seniorów Golański zadebiutował 16 sierpnia 2006 w przegranym 0:2 meczu z Danią, kiedy na początku drugiej połowy zmienił Seweryna Gancarczyka[29]. Jedyną bramkę w meczu międzypaństwowym zdobył precyzyjnym strzałem z rzutu wolnego w spotkaniu z Estonią (4:0), rozegranym 3 lutego 2007[30]. 28 maja 2008 został powołany przez Leo Beenhakkera na mistrzostwa Europy w Austrii i Szwajcarii[31]. W turnieju wystąpił w meczach z Niemcami (0:2)[32] oraz Austrią (1:1)[33]. Polacy zdobyli w rundzie grupowej jeden punkt i odpadli z dalszej rywalizacji. Po mistrzostwach Golański wystąpił jeszcze w jednym meczu, 20 sierpnia z Ukrainą (0:1)[34], po czym stracił miejsce w podstawowym składzie. Na boisko powrócił dopiero we wrześniu 2009, kiedy zagrał w zremisowanym 1:1 pojedynku z Irlandią Północną[35].

Działacz i agent piłkarski edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako agent piłkarski stajni menedżerskiej INN Football[36]. W 2016 wraz z Przemysławem Kaźmierczakiem i Krzysztofem Nykielem założył w Łodzi dziecięcą akademię Gol Academy Szkółka Piłkarska[37]. Golański posiada uprawnienia trenerskie UEFA B[1]. Związany jest też z telewizją Polsat Sport, gdzie pojawia się podczas transmisji spotkań i dyskusji w roli piłkarskiego eksperta.

W kwietniu 2021 ogłoszono go dyrektorem sportowym Korony Kielce[38], z powodu czego zakończył współpracę z INN Football[39].

Życie prywatne edytuj

Golański jest siostrzeńcem trzech piłkarzy: Józefa, Ryszarda oraz Zbigniewa Robakiewiczów, którzy podobnie jak on zaczynali karierę piłkarską w ŁKS Łódź. Jego cioteczny brat Grzegorz Robakiewicz również grał w piłkę, ale w niższych ligach. Żonaty z Deteliną[40], ma dwóch synów: Marcela[1] i Fabiana[41].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Założyciele. golacademy.pl. [dostęp 2021-04-24]. (pol.).
  2. ↑ Golański jednak w Legii!. legia.net. [dostęp 2010-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 stycznia 2012)]. (pol.).
  3. ↑ Golańskiemu podziękowano. legia.net. [dostęp 2010-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 stycznia 2012)]. (pol.).
  4. ↑ Idea Ekstraklasa: Kadrowicz w Koronie. pilka.pl. [dostęp 2009-09-27]. (pol.).
  5. ↑ Korona Kielce 0 - 0 Cracovia. 90minut.pl. [dostęp 2011-04-13]. (pol.).
  6. ↑ Dyskobolia z Pucharem Polski. 90minut.pl. [dostęp 2011-04-13]. (pol.).
  7. ↑ Paweł Golański piłkarzem Steauy. pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  8. ↑ Romania 2007/08. rsssf.com. [dostęp 2010-07-02]. (ang.).
  9. ↑ Steaua Bukareszt 0 - 1 AC Fiorentina. 90minut.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  10. ↑ Paweł Golański ciężko ranny w Rumunii. "Mógł zginąć". sport.pl, 2009-05-06. [dostęp 2022-11-01].
  11. ↑ Golański ofiarą chuliganów: "Wyglądało to makabrycznie". przegladsportowy.onet.pl, 2009-05-06. [dostęp 2022-11-01].
  12. ↑ Marek Ignasiewicz: Golański cudem uniknął śmierci. sport.fakt.pl, 2009-05-13. [dostęp 2022-11-01].
  13. ↑ Rumunia: Remis Steauy, bramka Golańskiego. pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  14. ↑ Golański będzie występował w Austrii?. futbolnews.pl. [dostęp 2010-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-27)].
  15. ↑ Paweł Golański zagra w Koronie Kielce. sport.pl. [dostęp 2010-12-18]. (pol.).
  16. ↑ Paweł Golański wraca do Korony. 90minut.pl. [dostęp 2010-12-18]. (pol.).
  17. ↑ Podsumowanie jesieni - Defensywa. korona-kielce.pl. [dostęp 2010-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 marca 2014)]. (pol.).
  18. ↑ Oceniamy po sezonie - obrońcy. korona-kielce.pl. [dostęp 2011-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 czerwca 2011)]. (pol.).
  19. ↑ Paweł Golański przedłużył umowę z Koroną. ekstraklasa.net, 2012-08-10. [dostęp 2013-03-29]. (pol.).
  20. ↑ Paweł Golański. igol.pl. [dostęp 2013-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-08)]. (pol.).
  21. ↑ Bun venit, Pawel Golanski. ASA Târgu Mureș. [dostęp 2016-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (rum.).
  22. ↑ Golański zadebiutował w ASA Targu Mures i zdobył Superpuchar Rumunii. sport.wp.pl. [dostęp 2016-02-14]. (pol.).
  23. ↑ Oficjalnie: Paweł Golański zawodnikiem Górnika Zabrze. WP Sportowe Fakty. [dostęp 2016-02-14]. (pol.).
  24. ↑ Górnik Zabrze 2015/16. Górnik Zabrze. [dostęp 2016-02-14]. (pol.).
  25. ↑ Paweł Golański, Maciej Korzym i Łukasz Madej przesunięci do rezerw Górnika. 90minut.pl. [dostęp 2016-07-06]. (pol.).
  26. ↑ Paweł Golański, Michał Janota i Maciej Korzym odchodzą z Górnika. 90minut.pl. [dostęp 2016-07-06]. (pol.).
  27. ↑ Nowy zawodnik BSCC Łódź. facebook.com. [dostęp 2017-07-19]. (pol.).
  28. ↑ Andrzej Klemba: [WYWIAD Paweł Golański znów trenuje i cieszy się, że wracają derby Łodzi]. laczynaspilka.pl, 2020-07-31. [dostęp 2021-04-24]. (pol.).
  29. ↑ Mecz towarzyski: Dania - Polska 2:0. pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  30. ↑ Mecz towarzyski: Polska - Estonia 4:0. pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  31. ↑ Euro 2008: Beenhakker odkrył karty. pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  32. ↑ ME 2008: Niemcy - Polska 2:0 (grupa B). pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  33. ↑ ME 2008: Austria - Polska 1:1 (grupa B). pzpn.pl. [dostęp 2010-07-02]. (pol.).
  34. ↑ Surowi we Lwowie. 90minut.pl. [dostęp 2009-09-27]. (pol.).
  35. ↑ Jeszcze jest nadzieja. 90minut.pl. [dostęp 2009-09-27]. (pol.).
  36. ↑ Piotr Tubacki: Transferowa zima. Dużo pytań o Wrzesińskiego. sportdziennik.com, 2021-01-27. [dostęp 2021-04-24]. (pol.).
  37. ↑ Gol Academy. golacademy.pl. [dostęp 2021-04-24]. (pol.).
  38. ↑ Konrad Konieczny: OFICJALNIE: Paweł Golański wrócił do Korony Kielce!. futbol.pl, 2021-04-23. [dostęp 2021-04-24]. (pol.).
  39. ↑ Norbert Bożejewicz: Paweł Golański wraca do Korony Kielce. Nowa rola [OFICJALNIE]. transfery.info, 2021-04-23. [dostęp 2021-04-24]. (pol.).
  40. ↑ Dorota Kułaga: Paweł Golański i jego żona Detelina po powrocie do Kielc marzą o powiększeniu rodziny. echodnia.eu, 2010-12-28. [dostęp 2022-11-01].
  41. ↑ Z archiwum “Naszej eŁKSy”. Paweł Golański: Wszystko zaczyna się od marzeń. lkslodz.pl, 2019-12-27. [dostęp 2022-11-01].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Golański&oldid=71443402”