Peter i Rosemary Grantowie

brytyjskie małżeństwo, biolodzy ewolucyjni

Peter Raymond Grant (ur. 26 października 1936 w Londynie) i Barbara Rosemary Grant (ur. 8 października 1936 w Arnside) – brytyjskie małżeństwo, biolodzy ewolucyjni. Ich specjalnością są zięby Darwina. Laureaci Medalu Darwina z 2002 roku, Nagrody Kioto w dziedzinie nauk podstawowych z 2009 roku i Royal Medal z 2017 roku.

Peter Raymond Grant
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 października 1936
Londyn

profesor nauk biologii ewolucyjnej
Specjalność: Zięby Darwina
Alma Mater

Uniwersytet w Cambridge

Doktorat

1964
Uniwersytet Kolumbii Brytyjskiej

Uczelnia

Uniwersytet w Princeton

Okres zatrudn.

1985–

Odznaczenia
Medal Darwina, Nagroda Kioto, Royal Medal
Barbara Rosemary Grant
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 października 1936
Arnside

profesor nauk biologii ewolucyjnej
Specjalność: Zięby Darwina
Alma Mater

Uniwersytet Edynburski

Doktorat

1985
Uniwersytet w Uppsali

Uczelnia

Uniwersytet w Princeton

Okres zatrudn.

1985–

Odznaczenia
Medal Darwina, Nagroda Kioto, Royal Medal

Życiorys edytuj

Barbara Rosemary Grant urodziła się w Arnside w 1936 roku[1]. Od młodych lat interesowała ją różnorodność środowiska. W wieku 12 lat przeczytała O powstawaniu gatunków Darwina. Ukończyła zoologię na Uniwersytecie Edynburskim, następnie objęła posadę wykładowcy na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej, gdzie poznała Petera[2][3]. Doktorat z biologii ewolucyjnej uzyskała na Uniwersytecie w Uppsali w 1985 roku[3].

Peter Raymond Grant urodził się w 1936 roku w Londynie[4]. Podjął studia na uniwersytecie Uniwersytecie w Cambridge, które ukończył w 1960 roku[4]. Następne przeniósł się do Vancouver, gdzie na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej rozpoczął studia doktorskie z zoologii. Kilka dni po rozpoczęciu badań poznał Rosemary[2]. Doktorat uzyskał w 1964 roku[4].

Para wzięła ślub po nieco ponad roku od poznania[2].

W 1985 roku rozpoczęli nauczanie na Uniwersytecie w Princeton[4][1].

Badania naukowe edytuj

Najważniejsze dla swojej kariery badania przeprowadzili na wyspie Daphne Major w archipelagu Galapagos, gdzie badali ewolucyjne pochodzenie 14 gatunków zięb Darwina żyjących na wyspie. Badania rozpoczęli w 1973 roku i prowadzili je przez ponad 35 lat, spędzając na wyspie kilka miesięcy każdego roku[4][1][3]. Odkryli, że morfologia i zachowania zwierząt potrafią zmieniać się bardzo szybko w odpowiedzi na zmiany środowiska. Szczególne znaczenie miał rok 1977, kiedy z powodu wyjątkowo suchej pory deszczowej wiele zięb zginęło. Obserwacje Grantów wykazały, że już kolejne pokolenie ptaków miało większe i twardsze dzioby, które pozwoliły lepiej niż ich rodzicom przetrwać suchy okres żywiąc się twardymi ziarnami roślin Tribulus[2].

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Publikacje edytuj

  • Peter Grant i inni, Darwin’s finches: Population variation and natural selection, „Proceeding National Academy of Sciences” (73), 1976, s. 257-261, PMID1061123.
  • Rosemary Grant, Peter Grant, Darwin’s finches: Population variation and sympatric speciation, „Proceeding National Academy of Sciences” (76), 1979, s. 2359-2363, PMID16592654.
  • Rosemary Grant, Peter Grant, Evolutionary Dynamics of a Natural Population: Large Cactus Finch of the Galapagos, Chicago: University of Chicago Press, 1989, ISBN 978-0-226-30590-5, OCLC 924902041.
  • Rosemary Grant, Peter Grant, Unpredictable evolution in a 30-year study of Darwin’s finches, „Science” (296), 2002, s. 707-711, DOI10.1126/science.1070315, PMID11976447.
  • Rosemary Grant, Peter Grant, Evolution of character displacement in Darwin’s finches, „Science” (313), 2006, s. 224-226, DOI10.1126/science.1128374, PMID16840700.
  • Rosemary Grant, Peter Grant, How and Why Species Multiply: The Radiation of Darwin’s Finches, Princeton: Princeton University Press, 2008, ISBN 978-0-691-14999-8, OCLC 827800919.
  • Rosemary Grant, Peter Grant, 40 Years of Evolution: Darwin’s Finches on Daphne Major Island, Princeton: Princeton University Press, 2014, ISBN 978-0-691-16046-7, OCLC 885442943.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Barbara Rosemary Grant [online], Kyoto Prize [dostęp 2019-03-10] (pol.).
  2. a b c d Farooq Ahmed, Profile of Peter R. Grant, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 13 (107), 2010, s. 5703-5705, DOI10.1073/pnas.1001348107 [dostęp 2019-03-29] (ang.).
  3. a b c d Prashant Nair, Profile of B. Rosemary Grant, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 30 (108), 2011, s. 12195-12197, DOI10.1073/pnas.1108575108 [dostęp 2019-03-29] (ang.).
  4. a b c d e f Peter Raymond Grant [online], Kyoto Prize [dostęp 2019-03-10] (pol.).
  5. Peter Grant [online], The Royal Society [dostęp 2019-03-29] (ang.).
  6. Awards [online], American Society of Naturalists [dostęp 2019-03-29] (ang.).
  7. The Four Awards Bestowed by The Academy of Natural Sciences and Their Recipients, „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”, 1, 156, 2007, s. 403–404, DOI10.1635/0097-3157(2007)156[403:TFABBT]2.0.CO;2.
  8. AOS Miller Award Recipients [online], American Ornithology Society [dostęp 2019-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-29] (ang.).
  9. Fondazione Balzan, balzan.org [dostęp 2019-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-24].
  10. Rosemary Grant [online], The Royal Society [dostęp 2019-03-29] (ang.).
  11. The Darwin-Wallace Medal [online], The Linnean Society of London [dostęp 2019-03-29] (ang.).
  12. Peter and Rosemary Grant receive Royal Medal in Biology, Princeton University, 18 lipca 2017 [dostęp 2019-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-19].

Linki zewnętrzne edytuj

  • B. Rosemary Grant [online], Princeton University [dostęp 2019-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02] (ang.).
  • Peter Grant [online], Princeton University [dostęp 2019-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14] (ang.).