Phillips Idowu

brytyjski lekkoatleta, trójskoczek

Phillips Idowu (ur. 30 grudnia 1978 w Londynie) – brytyjski lekkoatleta, specjalizujący się w trójskoku.

Phillips Idowu
Ilustracja
Phillips Idowu podczas mistrzostw świata w Berlinie (2009)
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1978
Londyn

Wzrost

192 cm

Informacje klubowe
Klub

Belgrave Harriers

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2008 lekkoatletyka
(trójskok)
Mistrzostwa świata
złoto Berlin 2009 trójskok
srebro Daegu 2011 trójskok
Halowe mistrzostwa świata
złoto Walencja 2008 trójskok
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 trójskok
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Birmingham 2007 trójskok
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Melbourne 2006 lekkoatletyka
(trójskok)
srebro Manchester 2002 lekkoatletyka
(trójskok)

Rodzice Idowu pochodzą z Nigerii[1][2]. W dużej imprezie międzynarodowej zadebiutował w 1997 kiedy to zajął czwartą lokatę na mistrzostwach Europy juniorów[3]. Dwa lata później uplasował się na piątym miejscu w mistrzostwach Europy młodzieżowców. Swój pierwszy start na igrzyskach olimpijskich (2000) zakończył na szóstym miejscu (w eliminacjach osiągnął drugi rezultat – 17,12). W 2001 był dziewiąty na mistrzostwach świata, a w 2002 do piątego miejsca na mistrzostwach Europy dołożył pierwszy medal dużej imprezy zdobywając srebro igrzysk Wspólnoty Narodów. Z powodu kontuzji nie startował w sezonie 2003, a na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) po uzyskaniu w eliminacjach wyniku 17,33 nie oddał żadnej ważnej próby w finale. Odpadł w eliminacjach na halowych mistrzostwach Europy w 2005. W 2006 wygrał igrzyska Wspólnoty Narodów oraz był szósty na mistrzostwach Europy, a w kolejnym sezonie najpierw zdobył złoty medal halowego czempionatu Starego Kontynentu, a później był szósty na mistrzostwach globu. Pasmo sukcesów rozpoczął zimą 2008 kiedy to zdobył halowego mistrzostwo świata. Po tym sukcesie został latem wicemistrzem olimpijskim. W Berlinie, w sierpniu 2009, zdobył mistrzostwo świata (po tym osiągnięciu został wybrany najlepszym lekkoatletą Europy w plebiscycie European Athlete of the Year Trophy), a rok później w Barcelonie został mistrzem Starego Kontynentu. Wicemistrz świata z Daegu (2011). Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2011 w trójskoku[4]. Z powodu przerwy w karierze nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Moskwie (2013)[5][6]. Wielokrotny medalista mistrzostw Wielkiej Brytanii, reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych, pucharze Europy i drużynowym czempionacie Europy.

Rekordy życiowe: stadion – 17,81 (29 lipca 2010, Barcelona); hala – 17,75 (9 marca 2008, Walencja), rezultat ten jest halowym rekordem Wielkiej Brytanii i 7. wynikiem w historii światowej lekkoatletyki.

Osiągnięcia edytuj

 
Zawodnik wykonujący swoją próbę podczas mistrzostw świata w Berlinie w sierpniu 2009
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1997 Mistrzostwa Europy juniorów   Lublana 4. miejsce 16,34
1999 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Göteborg 5. miejsce 16,39
2000 Igrzyska olimpijskie   Sydney 6. miejsce 17,08
2001 Mistrzostwa świata   Edmonton 9. miejsce 16,60
2002 Igrzyska Wspólnoty Narodów   Manchester   2. miejsce 17,68
2002 Mistrzostwa Europy   Monachium 5. miejsce 16,92
2002 Finał Grand Prix IAAF   Paryż 7. miejsce 16,35
2004 Superliga pucharu Europy   Bydgoszcz 3. miejsce 17,10
2004 Igrzyska olimpijskie   Ateny el. – 2. miejsce 17,33
2005 Halowe mistrzostwa Europy   Madryt el. – 11. miejsce 16,44
2006 Igrzyska Wspólnoty Narodów   Melbourne   1. miejsce 17,45
2006 Mistrzostwa Europy   Göteborg 5. miejsce 17,02
2007 Halowe mistrzostwa Europy   Birmingham   1. miejsce 17,56
2007 Superliga pucharu Europy   Monachium 2. miejsce 17,21
2007 Mistrzostwa świata   Osaka 6. miejsce 17,09
2008 Halowe mistrzostwa świata   Walencja   1. miejsce 17,75
2008 Superliga pucharu Europy   Annecy 1. miejsce 17,46
2008 Igrzyska olimpijskie   Pekin   2. miejsce 17,62
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Leiria 2. miejsce 17,50
2009 Mistrzostwa świata   Berlin   1. miejsce 17,73
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Saloniki 4. miejsce 17,03
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bergen 2. miejsce 17,12
2010 Mistrzostwa Europy   Barcelona   1. miejsce 17,81
2010 Puchar interkontynentalny   Split 3. miejsce 17,24
2011 Mistrzostwa świata   Daegu   2. miejsce 17,77
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn el. – 14. miejsce 16,53
2014 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Brunszwik 4. miejsce 16,37
2014 Igrzyska Wspólnoty Narodów   Glasgow 5. miejsce 16,45

Przypisy edytuj

  1. Yomi Omogbeja, African Drain [online], athleticsafirca.com [dostęp 2010-12-20] (ang.).
  2. Gwiazdy Enea Cup 2011 [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-03] (pol.).
  3. European Junior Championships 1997. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  4. Spectacular conclusion to 2011 Diamond Race in Brussels – Samsung Diamond League, FINAL [online], iaaf.org [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-28] (ang.).
  5. Jessica Ennis-Hill out of world track and field championships [online], NBC OlympicTalk [dostęp 2013-08-07] (ang.).
  6. Wielcy nieobecni w Moskwie [online], pzla.pl [dostęp 2013-08-07] (pol.).

Bibliografia edytuj