Piotr Kamiński
Piotr Kamiński (ur. 22 marca 1949[1] w Warszawie) – polski dziennikarz radiowy, krytyk muzyczny, znawca opery, pisarz i tłumacz literatury. Od 1981 mieszka w Paryżu.
| Data i miejsce urodzenia |
22 marca 1949 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz radiowy, krytyk muzyczny, pisarz, tłumacz |
| Miejsce zamieszkania | |
| Pracodawca |
Polskie Radio (1968–1981), Radio France Internationale (1982–2010) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
W latach 1968–1981 współpracownik Polskiego Radia.
W 1981 roku współpracował z Romanem Polańskim (jako konsultant muzyczny) przy inscenizacji Amadeusza Petera Shaffera w warszawskim Teatrze na Woli[2]. Po sukcesie przedstawienia wyjechał z Polańskim do Paryża, by przygotować francuską wersję spektaklu. We Francji zastał go wybuch stanu wojennego[1].
W latach 1982–2010 pracował w Radio France Internationale, a od 1984 współpracował z France Musique[1]. W latach 1996–2010 był stałym krytykiem francuskiego miesięcznika muzycznego Diapason. Wraz z Jean-Charles'em Hoffelé sporządził cztery edycje przewodnika płytowego Les Indispensables du CD (Librairie Arthème Fayard, 1994–1997).
Często gości w nadawanej przez Program II Polskiego Radia audycji Jacka Hawryluka Trybunał Płytowy Dwójki[3].
Na język polski tłumaczył m.in. dzieła Samuela Becketta, Raymonda Chandlera i Jeana Geneta, a na francuski poezje Wisławy Szymborskiej i dramat Wielebni Sławomira Mrożka[4]. Pracuje nad cyklem nowych przekładów sztuk Szekspira (we współpracy z Anną Ceterą-Włodarczyk)[5].
Jest autorem kilku książek o operze napisanych po francusku, w tym monumentalnego przewodnika Mille et un opéras (Librairie Arthème Fayard. 2003; wyd. pol. Tysiąc i jedna opera, 2008)[4].
Jako konsultant muzyczny współpracował z Andrzejem Sewerynem (Le Mal court Jacques’a Audibertiego, Comédie Française – Vieux Colombier, 2000; Tartuffe czyli Obłudnik Moliera, Teatr Telewizji 2002; La Nuit des Rois Shakespeare’a, Comédie Française 2003; Ryszard II Shakespeare’a, Teatr Narodowy 2004) i z Janem Englertem (Władza Nicka Deara, Teatr Narodowy 2005), a z Agnieszką Holland – przy filmie Kopia mistrza[6].
Odrestaurował i uzupełnił pierwszy polski przekład Cyda Corneille'a sporządzony przez Jana Andrzeja Morsztyna (Teatr Polski w Warszawie, reż. Ivan Alexandre, 2011). Utwór ukazał się drukiem w roku 2018.
Nagrody i wyróżnienia edytuj
W 1997 został odznaczony francuskim Orderem Sztuki i Literatury[7].
W 2008 książka Tysiąc i jedna opera otrzymała nagrodę im. Wojciecha Bogusławskiego jako „najlepsza książka teatralna roku”.
W 2009 został uhonorowany Złotym Mikrofonem[8].
W 2013 otrzymał nagrodę ZAiKS-u za przekłady Szekspira[9].
W 2015 otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Gdynia za przekład Opowieści zimowej Williama Szekspira[10].
w 2020 otrzymał Krzyż Oficerski francuskiego Orderu Sztuki i LIteratury.
Twórczość edytuj
Książki autorskie edytuj
- Mille et un opéras, Librairie Arthème Fayard, Paryż 2003.
- Tysiąc i jedna opera, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2008 (wydanie jednotomowe – 2015)
Przekłady (wybór) edytuj
- Samuel Beckett, Pisma prozą, Czytelnik 1982.
- Raymond Chandler, Siostrzyczka, Iskry, Warszawa 1983 (i następne).
- Jean Genet, Dziennik złodzieja, Wydawnictwo Literackie, Kraków-Wrocław 1984 (i następne).
- Harvey Sachs, Toscanini, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1988.
- William Szekspir, Ryszard II, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009 (Teatr Narodowy, reż. Andrzej Seweryn, 2004).
- William Szekspir, Makbet, W.A.B., Warszawa 2011. Wydanie II, rozszerzone, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2022
- William Szekspir, Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie, W.A.B., Warszawa 2012 (Teatr Polski, reż. Dan Jemmett, 2011).
- William Szekspir, Burza, W.A.B., Warszawa 2012. Wydanie II, rozszerzone, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2022 (Teatr Polski, reż. Dan Jemmett, 2012).
- William Szekspir, Opowieść zimowa, W.A.B., Warszawa 2014 (Teatr Narodowy, reż, Marcin Hycnar, 2017).
- William Szekspir, Kupiec wenecki, W.A.B., Warszawa 2015. Wydanie II, rozszerzone, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2021 (Teatr Dramatyczny w Warszawie, reż. Aldona Figura, 2014)[11]
- William Szekspir, Miarka za miarkę (Teatr Dramatyczny w Warszawie, reż. Oskaras Koršunovas, 2016).
- William Szekspir, Hamlet (Teatr Dramatyczny, reż. Tadeusz Bradecki, 2019).
- William Szekspir, Król Lear (Teatr Dramatyczny, reż. Wawrzyniec Kostrzewski, 2021).
- Eugène Ionesco, Nosorożec (Teatr Dramatyczny, reż. Artur Tyszkiewicz, 2013),
- Wisława Szymborska, De la mort sans exagérer (Gallimard-Poésie, Paris 2018).
- Pierre Corneille/Jan Andrzej Morsztyn, Cyd, czyli Roderyk (Arkady, Warszawa 2018)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Opera.info. [dostęp 2014-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-11)].
- ↑ Roman Polański: Roman. Warszawa: Polonia, 1989, s. 362. ISBN 83-7021-113-5.
- ↑ Trybunał Płytowy Dwójki. [dostęp 2014-11-21].
- ↑ a b Katalog Biblioteki Narodowej.
- ↑ Wywiad z Piotrem Kamińskim i Anną Ceterą. [dostęp 2014-11-21].
- ↑ Piotr Kaminski III. [dostęp 2014-11-21].
- ↑ Piotr Kamiński (biogram). [dostęp 2014-11-21].
- ↑ Laureaci Złotych Mikrofonów 2009. [dostęp 2014-11-21].
- ↑ Piotr Kamiński, autor nowych przekładów Szekspira, laureatem nagrody ZAiKSu 2012. ksiazka.net.pl. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Nominowani 2015 | Nagroda Literacka Gdynia [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2015-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-16].
- ↑ „Kupiec wenecki” w Teatrze Dramatycznym. [dostęp 2014-11-22].