Pizolit
Pizolit – skała osadowa składająca się ze scementowanych pizoidów. Najczęściej jest skałą węglanową[1].
W jaskiniach pizolity uważane są za jeden z rodzajów twardych nacieków jaskiniowych. Są to niewielkie, złożone z kalcytu lub aragonitu kuliste konkrecje o średnicy do 6 cm. Powstają w jeziorkach, w których woda jest nieruchoma (nie wpadają do niej np. krople wody ze stropu). Gdy w roztworze węglanu wapnia w takim jeziorku znajdzie się jakiś ośrodek krystalizacji (np. drobny okruch wapienia), wówczas wokół niego zaczynają się tworzyć pizolity lub perły jaskiniowe. Obydwie formy mają taki sam skład chemiczny i koncentryczna budowę, różnią się tylko powierzchnią. Perły jaskiniowe mają gładką i błyszczącą powierzchnię, pizolity chropowatą[2].
Pizolity w jaskinaich są pospolite. Często występują w wypełnionych roztworem węglanu wapnia niewielkich miseczkach pól ryżowych i nacieków wełnistych. Nie przyklejają się do dna, odpychane od niego bowiem są siłami krystalizacyjnymi[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982 , ISBN 83-220-0150-9
- ↑ Nacieki. [w:] Zakopiański Portal Internetowy [on-line]. [dostęp 2020-01-05].
- ↑ R. Gradziński, A. Radomski, Utwory naciekowe z „mleka wapiennego“ w Jaskini Szczelinie Chochołowskiej, Kraków: Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego, tom (Volume) XXVI — 1956, zeszyt 2, 1957