Podwójna rodzina (oryg. fr. Une double famille) – opowiadanie Honoriusza Balzaka wydane po raz pierwszy w 1830 pod tytułem Kobieta cnotliwa. Swój ostateczny tytuł przybrało w 1842, kiedy zostało włączone do Scen z życia prywatnego Komedii ludzkiej.

Podwójna rodzina
Une double famille
Ilustracja
Autor

Honoriusz Balzac

Typ utworu

opowiadanie

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Francja

Język

francuski

Data wydania

1830

Pierwsze wydanie polskie
Przekład

Tadeusz Boy-Żeleński

poprzednia
Vendetta
następna
Zgoda w małżeństwie

Czas powstania edytuj

Utwór powstał w lutym 1830 roku. Część opowiadania zatytułowana La Grisette parvenue została wydrukowana 5 kwietnia 1830 roku w „Le Voleur”. Całość pod tytułem Kobieta cnotliwa (La Femme vertueuse) ukazała się w 1830 i 1832 roku w Scenach z życia prywatnego. W 1835 roku Balzac przeniósł opowiadanie do Scen z życia paryskiego. Znalazło się tam też w 1836 roku w wydaniu Charpentiera. W 1842 roku w Komedii ludzkiej ponownie utwór został umieszczony w Scenach z życia prywatnego pod ostatecznym tytułem Podwójna rodzina[1].

Treść edytuj

Karolina Crochard, córka ubogiej robotnicy, spędza całe dnie szyjąc przy oknie w nędznej dzielnicy Paryża, gdzie obie mieszkają. Któregoś dnia zauważa ją arystokrata i sędzia, Roger de Granville, nieszczęśliwy w zaaranżowanym małżeństwie z Angeliką Bontems, oziębłą dewotką. Mężczyzna zostaje kochankiem młodej dziewczyny, zapewnia jej życie na wysokiej stopie, zakładając z nią drugą, nigdy nie zalegalizowaną rodzinę (mają dwoje dzieci)[2].

Osoby występujące w utworze edytuj

  • Karolina Crochard – córka ubogiej robotnicy, szwaczka, przyjęła później nazwisko Bellefeuille. Balzac pisze o niej: Biedne dziecko wydawało się być urodzone do miłości i radości. W wieku dwudziestu czterech lat: jaśniała całym blaskiem urody, którą rozwinęło szczęście bez chmurki i ustawiczne przyjemności. Jej dalsze losy zostały opowiedziane w Blaskach i nędzach życia kurtyzany. Miała dwoje naturalnych dzieci: Karola i Eugenię.
  • książę Roger de Granville – młody, ambitny adwokat. Poślubił towarzyszkę swoich zabaw dziecięcych, którą nazywał „małą żoneczką”. W wydaniu z 1835 roku Balzac ustalił jego imię na Roger, po Wiktorze i Eugeniuszu. Również ortografia jego nazwiska przechodziła zmiany, przed 1842 rokiem nazywał się Grandville. Gra istotną rolę w Blaskach i nędzach życia kurtyzany.
  • księżna de Granville – z domu Angelika Bontems. Jej ojciec był czerwonym jakobinem, który za bezcen skupował dobra narodowe. Najpiękniejsza dziewczyna w Bayeux, która pod wpływem księży zaczęła żyć jako dziewica i męczennica. Urodziła czworo dzieci. Troje z nich gra znaczące role w innych utworach Balzaka: syn w Wiejskim proboszczu, a córki Maria Angelika i Maria Eugenia w Córce Ewy[3].

Cechy utworu edytuj

Powieść składa się z dwóch organicznie łącznych ze sobą części, zestawionych na zasadzie retrospekcji, które tworzą jedną historię rodziny de Granville. Przez jej pryzmat Balzak odnosi się do szerszego zjawiska społecznego: małżeństw kojarzonych ze względów materialnych, całkowicie nieuwzględniających uczuć przyszłych małżonków i różnic w ich charakterach. W rezultacie autor nie potępia zdrady popełnionej przez pana de Granville, chociaż w wielu innych utworach wyraźnie staje po stronie tradycyjnej moralności.

W utworze widoczne są wpływy tradycji romantycznej, zwłaszcza w sposobie opisywania miejsca akcji i atmosfery utworu: zwłaszcza pierwsza część rozgrywa się w ciemnych uliczkach Paryża i owiana jest aurą zagadki (częsty zabieg w utworach Balzaka[4]). Z drugiej strony szeroko został zastosowany typowo realistyczny zabieg milieu – szeroki opis otoczenia danej osoby. Otoczenie dwójki kobiecych bohaterek stanowi zresztą ważny komponent ich charakterystyki: miejsce, gdzie żyje Karolina, jest radosne i pełne życia, w odróżnieniu od surowego salonu pani de Granville.

Przypisy edytuj

  1. Honoriusz Balzac: Komedia ludzka. T. 3. s. 145, 445.
  2. Honoriusz Balzac: Komedia ludzka. T. 3. s. 80–145.
  3. Florence Terrasse-Riou: Une double famille. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)].
  4. E.R. Curtius, Balzac, Paris, Editions de Syrtes, s. 61.

Bibliografia edytuj

  • Florence Terrasse-Riou: Une double famille. [w:] Balzac. La Comédie humaine. Edition critique en ligne. [on-line]. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (fr.).
  • Honoriusz Balzac: Gobseck. Une double famille. Paryż: Flammarion, 1984.
  • Honoriusz Balzac: Komedia ludzka. T. 3. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1957.
  • André Maurois: Prometeusz, czyli życie Balzaka. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1970.

Linki zewnętrzne edytuj