Polemon II

Polemon II, właśc. Gajusz Juliusz Polemon II Filogermanik Filopatris (gr.: Πολέμων, Polémōn) (zm. 69? n.e.) – król Tracji z braćmi Remetalkesem III i Kotysem IX w latach 19-38, król Pontu w latach 38-64 oraz Bosporu w latach 38-39.

Polemon II

król Tracji (z Remetalkesem III i Kotysem IX)
Okres	od 19 n.e. do 38 n.e.
król Bosporu
Okres	od 38 n.e. do 39 n.e.
król Pontu (z Antonią Tryfeną do 55)
Okres	od 38 n.e. do 64 n.e.
Dane biograficzne
Ojciec	Kotys VIII
Matka	Antonia Tryfena
Żona	Julia Mamaja
Dzieci	Remetalkes, Polemon

Rodzina

Polemon II należał do trackiej dynastii sapejskiej. Ojcem jego był Gajusz Juliusz Kotys VIII, król Tracji, a matką Antonia Tryfena, córka Marka Antoniusza Polemona I Eusebesa Sotera, króla Małej Armenii, Pontu i Bosporu oraz Pytodoris Filometor. Dzięki babce macierzystej był spowinowacony z dynastią julijsko-klaudyjską. Pytodoris była bowiem córką Pytodorosa z Tralles i Antonii, córki rzymskiego triumwira Marka Antoniusza oraz siostry przyrodniej Antonii Młodszej, babki cesarza rzymskiego Kaliguli.

Odziedziczył nazwisko rodowe Gajusz Juliusz po ojcu i dziadku Remetalkesie I, który otrzymał obywatelstwo rzymskie. Po zabójstwie ojca mieszkał z matką i rodzeństwem w Rzymie. Kształcił się i wychowywał razem z przyszłym rzymskim cesarzem Kaligulą. Polemon przebywał na dworze kuzynki Antonii Młodszej. Antonia była bardzo wpływową kobietą nadzorującą krąg różnych książąt i księżnych. Jej krąg brał udział w politycznym zachowywaniu granic cesarstwa rzymskiego i spraw państw zależnych od Rzymu.

Rządy w Poncie

Cesarz rzymski Tyberiusz postanowił zająć się dziećmi Kotysa VIII, zamordowanego w 18 r. Przywrócił im królestwo trackie wraz z ich tymczasowym opiekunem Trebellenusem Rufusem, byłym rzymskim pretorem. W 19 r. Polemon II otrzymał z braćmi południową część Tracji, a północną kuzyn i szwagier Remetalkes II. W 38 r. Kaligula, nowy cesarz rzymski, zadbał o dojrzewających synów Kotysa VIII. Najstarszemu Gajuszowi Juliuszowi Remetalkesowi III wyznaczył Trację, najmłodszemu Gajuszowi Juliuszowi Kotysowi IX przyznał Małą Armenię. Kaligula później dodał mu zapewne Sofene.

W 38 r. Polemon II otrzymał od cesarza Pont oraz Bospor Kimmeryjski. W królestwie bosporańskim nigdy nie rządził, ponieważ panowała nad nim jego siostra Gepaepyris od 37 r. W Poncie rządził wraz z matką Antonią Tryfeną, która była tam królową od śmierci matki w 33 r. Od 55 r., kiedy zmarła Tryfena, zaczął panować samodzielnie. Na podstawie swojego imienia zmienił nazwę miejscowości Fanizan na Polemonium (ob. Fatsa w Turcji).

Aneksja Pontu przez Rzym

Za panowania Nerona, cesarza rzymskiego, doszło do zmian w Poncie. W 64 r. królestwo zostało definitywnie przyłączone do imperium rzymskiego i wcielone do prowincji Galacji. Aneksja miała być podobno dokonana za zgodą Polemona II. Nie wiadomo co się działo dalej z byłym królem. Z żoną Julią Mamają, zapewne księżniczką z Emesy, miał dwóch synów: Remetalkesa i Polemona.

Bibliografia

• Sartre M., Wschód rzymski. Prowincje i społeczeństwa prowincjonalne we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego w okresie od Augusta do Sewerów (31 r. p.n.e.-235 r. n.e.), tłum. S. Rościcki, Ossolineum, Wrocław 1997, s. 41 i in., ISBN 83-04-04386-6.