Posada Rybotycka

wieś w województwie podkarpackim

Posada Rybotyckawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol[4][5]. Wieś jest położona w dolinie Wiaru, w Parku Krajobrazowym Pogórza Przemyskiego.

Posada Rybotycka
wieś
Ilustracja
Cerkiew św. Onufrego, widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Fredropol

Sołectwo

Rybotycze

Liczba ludności (2020)

50[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-742[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0602549[4]

Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Posada Rybotycka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Posada Rybotycka”
Ziemia49°39′41″N 22°36′48″E/49,661389 22,613333[1]

Administracyjnie wieś jest częścią sołectwa Rybotycze[6].

Historia edytuj

W czasach przynależności tych okolic do Rusi, prawdopodobnie w połowie XIV w. powstał w Posadzie Rybotyckiej prawosławny klasztor pw. św. Onufrego, a przy klasztorze założono osadę, wzmiankowaną w dokumentach z 1367 jako Honoffry. Nazwa „Posada” pojawia się po raz pierwszy w 1494. Wieś wchodziła w skład klucza rybotyckiego. W 1921 liczyła 98 domów i 602 mieszkańców, z tego 75 deklarowało narodowość polską. W 1945 ludność wysiedlono na Ukrainę. Obecnie w Posadzie Rybotyckiej pozostało kilkanaście zabudowań.

W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej w Posadzie Rybotyckiej byli Tyszkowscy[7]. Pod koniec XIX wieku właścicielem tabularnym dóbr we wsi był Paweł Tyszkowski[8].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.

Cerkiew edytuj

 
Cerkiew, elewacja frontowa

Na zachodnim skraju, na pagórku stoi murowana cerkiew obronna pw. św. Onufrego, najstarsza zachowana cerkiew w Polsce (do 1692 prawosławna, później greckokatolicka).

Cerkiew składa się z trzech połączonych wież, z czterospadowymi dachami.

W 1968 została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A-210 z 10.04.1968)[9].

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj